Ένα τραγούδι από το Αλγέρι (και το Μαρόκο)…

Ο τραυματισμός του Γκιγιέρμε από το βάρβαρο τάκλιν του Πασαλίδη ρίχνει βαριά την σκιά του στην νίκη και την εξαιρετική εμφάνιση του Ολυμπιακού. Είναι μάλιστα απορίας άξιο πως δεν κατάλαβε ο διαιτητής Παπαπέτρου τι είχε συμβεί και έδειξε την κίτρινη κάρτα στον σέντερ μπακ του Αστέρα. Αν και για κάτι τέτοια μαρκαρίσματα χρειάζεται το VAR φοβάμαι ότι οι διαιτητές έχουν χάσει τη αμεσότητα και την ευθυκρισία του.

Και κάτι ακόμα. Η υπόδειξη διορθώθηκε αλλά ο διαιτητής θα πρέπει να ελεγχθεί για το λάθος του στην πρώτη υπόδειξη. Το VAR δεν είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Στην αναμέτρηση της Τρίπολης ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε ότι κάτι έχει αλλάξει και στην αντιμετώπιση των εκτός έδρας ματς. Δεν αναφέρομαι στην επίτευξη γκολ στα πρώτα λεπτά. Κυρίως αναφέρομαι στην διάθεση των ερυθρολεύκων να βάλουν κι άλλα για να κλειδώσουν το παιχνίδι και να μην επιτρέψουν στον αντίπαλο να παραμείνει και να τους ισοφαρίσει.

Αυτό είναι το ποιοτικό σημείο αλλαγής που παρατηρείται στη νοοτροπία τω παικτών του Μαρτίνς. Εννοείται ότι στο δεύτερο ημίχρονο το σκορ θα μπορούσε να ανέβει κι άλλο αλλά ας μην είναι πλεονέκτες οι οπαδοί της ομάδας του Μαρτίνς. Αλλωστε το χειροκρότημα και οι επευφημίες στο πρόσωπο του Πορτογάλου τεχνικού φανερώνουν την ικανοποίηση των οπαδών.

Ο Γιώργος Μασούρας ήταν καταλύτης στην εξέλιξη του ματς. Πέτυχε το πρώτο γκολ κάνοντας τη γνωστή διαγώνια κίνηση που τον φέρνει συχνά σε θέση βολής εκεί που δεν τον περιμένουν τα στόπερ και δεν προλαβαίνει ο μπακ να τον ακολουθήσει. Η κίνηση αυτή είναι σήμα κατατεθέν για τον εξτρέμ του Ολυμπιακού. Που βοηθάει πολύ την ομάδα του να έχει αρκετούς παίκτες μέσα στην περιοχή και μάλιστα όχι στατικούς. Ο Μασούρας πέτυχε δυο γκολ και ήταν μέσα σε πολλές φάσεις και ως δημιουργός.

Πολύ καλό ήταν το παιχνίδι του Σουντανί που έκανε όλη την δουλειά ως δημιουργός. Στο πρώτο γκολ σερβίρει στον Μασούρα. Το δεύτερο γκολ ήταν εντυπωσιακή Αλγερινομαροκινή συνεργασία. Η κίνηση του Ελ Αραμπί -που έχει στο μεταξύ κλέψει την μπάλα από τον Μουνάφο- είναι εξαιρετική. Η πάσα από τον Σουντανί γίνεται με ένα απλό άγγιγμα στον σωστό χρόνο και το πλασέ γίνεται με ένα τσίμπημα. Το βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι την κλάση των δυο παικτών που ήρθαν να την προσθέσουν στην συστηματική δουλειά η οποία γίνεται στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από τον προπονητής τους.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τον Ραντζέλοβιτς. Ο νεαρός θα σπαταλήσει άσκοπα το ταλέντο του όσο εξακολουθεί να θυσιάζει τις ανάγκες της ομάδας του επιδιώκοντας να δει το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ. Κάποιος θα πρέπει να τον ενημερώσει ότι την μεταγραφή που δικαιολογημένα επιθυμούσε την έκανε. Τώρα χρειάζεται να αποδείξει ότι την άξιζε….