Ο Δώνης επιμένει στα ίδια καλοκαιρινά «πειράματα»

Ο Παναθηναϊκός απέτυχε στον Βόλο… Δεν είναι η ισοπαλία 1-1 με τον ομώνυμο αντίπαλο, αλλά η απόδοση του. Το γεγονός ότι παρουσιάζει τις ίδιες αδυναμίες που φάνηκε να έχει διορθώσει στα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Οι παίκτες του λειτουργούν ξανά επιπόλαια και δεν συγκεντρώνονται, ενώ ο προπονητής επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη με το προηγούμενο καλοκαίρι.

Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ωριμάσει μέσα από τη διαδικασία των παιχνιδιών και πάσχουν από την παιδική ασθένεια της έλλειψης συγκέντρωσης… Δεν τελειώνουν τις ευκαιρίες όπως θα έπρεπε, δεν παίζουν με το κίνητρο που είχαν στα μεγάλα ματς, δεν προσηλώνονται στον αντίπαλο και υποπίπτουν σε ανόητα λάθη. Δεν δείχνουν ικανοί να διαχειριστούν το προβάδισμα τους και αφήνουν το χρόνο να περάσει χωρίς να τον αξιοποιούν…

Διαβάζοντας τις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών μετά από παιχνίδια, διαπιστώνεις ότι έχουν κατανοήσει και αυτοί τι δεν κάνουν σωστά. Αυτό είναι και το πιο άσχημο… Ότι ξέρουν που υστερούν, αλλά δεν το διορθώνουν. Δεν τίθεται θέμα αν μπορούν, οι περισσότεροι είναι παίκτες με προοπτική, ταλέντο και προσόντα. Στο φινάλε, δεν χρειάζεται να έχουν το προφίλ του Κριστιάνο Ρονάλντο για να παίξουν με μυαλό και ηρεμία…

Εξυπακούεται ότι δεν φταίει ο Γιώργος Δώνης όταν ο Μακέντα σε τέσσερις ευκαιρίες πλασάρει άσχημα. Ούτε όταν Περέα μέτωπο προς την εστία, με εξουδετερωμένο τον τερματοφύλακα, πλασάρει άψυχα. Δεν μπορεί να κάνει κάτι ο Δώνης όταν ο Κολοβός χάνει τη μπάλα και βγαίνει η αντεπίθεση που φέρνει το πέναλτι για τον Βόλο. Προπονητής είναι, όχι παιδαγωγός για να μαθαίνει τα βασικά σε επαγγελματίες…

 Οι ευθύνες του Γιώργου Δώνη

Έπειτα, πάμε στις ευθύνες που αναλογούν στον προπονητή. Προφανώς, ο Γιώργος Δώνης είναι ικανός στη δουλειά του και δεν αμφισβητείται. Ωστόσο, στον φετινό Παναθηναϊκό ο Δώνης επαναλαμβάνει ένα μεγάλο λάθος: έχει υπερτιμήσει τις ικανότητες των παικτών του. Πιστεύει ότι κάποιοι από το ρόστερ του έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες απ’ ότι έχουν στην πραγματικότητα. Άλλωστε, ο Δώνης είχε παραδεχτεί πριν λίγο καιρό ότι οι εμφανίσεις της ομάδας στα καλοκαιρινά φιλικά τον είχαν ξεγελάσει…

Μάλλον συμβαίνει κάτι αντίστοιχο αυτό τον καιρό. Ο Δώνης προσπαθεί να μετατρέψει έναν επιτελικό μέσο (Μπουζούκης) και έναν περιφερειακό επιθετικό (Κολοβός) σε box-to-box, έναν χρήσιμο μεσοαμυντικό (Χατζηθεοδωρίδης) σε εξτρέμ, έναν κεντρικό χαφ (Χρήστος Δώνης) σε σκληρό «εξάρι». Μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη, ο Γιώργος Δώνης πάλευε να μεταμορφώσει ένα δεκάρι παλιάς κοπής, τον Ζαχίντ και φυσικά απέτυχε…

Επί της ουσίας, ο Παναθηναϊκός είχε μία ενδεκάδα γεμάτη αλχημείες… Ναι, στον συγκεκριμένο Παναθηναϊκό οι απουσίες του Ζαχίντ και του Πούγγουρα δεν αναπληρώνονται. Ούτε θα ασκούσαμε κριτική αν οι αντικαταστάτες του Νορβηγού και του αρχηγού δεν έπαιζαν σε ανάλογα υψηλά στάνταρ. Αυτό θα ήταν και το φυσιολογικό. Όμως, δεν συνέβη αυτό… Ο Δώνης δοκίμασε να τους αντικαταστήσει με τόσες μαζεμένες εμπνεύσεις, που δεν το σήκωνε το παιχνίδι. Εξ’ ου και η βελτίωση της ομάδας στο δεύτερο μέρος, όταν απέκτησε ορθολογικό σχήμα…

Η επιμονή σε τέτοιου είδους πειράματα είναι ανεξήγητη. Ο Παναθηναϊκός έχει έμψυχο υλικό με προοπτικές, αλλά για να εξελιχτεί χρειάζεται πολλή, αδιάκοπη και επίπονη προσπάθεια. Ένα σπίτι αρχίζει από τα θεμέλια και όχι από τους ορόφους. Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο που θα κάνει τα βασικά και θα διδάξει απλό ποδόσφαιρο την ομάδα. Ο Δώνης το έκανε με επιτυχία πέρυσι και στα φετινά ντέρμπι. Το ζητούμενο είναι αν ο Δώνης μπορεί να ξεπεράσει τον ιδιότυπο μεγαλοϊδεατισμό του ή αν θα επιστρατευτεί κάποιος άλλος για να φέρει σε πέρας την αποστολή…

MUST READ

LIVE: Ελλάδα – Αγγλία 0-3

Υ.Γ.: Τέσσερις νίκες σε δεκατρία παιχνίδια… Ο απολογισμός του Παναθηναϊκού στον πρώτο γύρο. Αν μη τι άλλο, αυτό το νούμερο χρήζει αυστηρής κριτικής…