Πως οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι ο Σουντανί και ο Ελ Αραμπί δεν αφήνουν να «φανεί» το κενό του κορυφαίου ελληνικού διδύμου στον Ολυμπιακό.
Δεν τα διαλέγεις. Σε διαλέγουν. Και όπως και να έχει; Καλείσαι να πορευτείς μαζί τους. Μέσα στο ποδόσφαιρο και οι τραυματισμοί, και οι ατυχίες. Τόσο… μέσα, που από ένα σημείο και έπειτα κρίνεται απλά και μόνον ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνεις να καλύψεις τα κενά.
Υπό αυτό το πρίσμα; Ο Πέδρο Μαρτίνς μπορεί να νιώθει πως τα έχει καταφέρει μια χαρά. Μέσα στο 2019 έχασε τους δύο ποιοτικότερους Έλληνες του ρόστερ, πιθανότατα τους ποιοτικότερους Έλληνες μεσο-επιθετικούς του πρωταθλήματος. O MVP της σεζόν 2017-18 και ο MVP της σεζόν 2018-19. Δημιουργοί, εκτελεστές, ηγετικές φυσιογνωμίες. Να μην έχεις τον ένα, αντέχεται. Να μην έχεις και τους δύο είναι αληθινός μπελάς.
Παρά ταύτα και με γνώμονα τους αριθμούς; Ο Πορτογάλος προπονητής βρήκε έναν τρόπο ως εδώ να «καλύψει» την κατάσταση. Τουλάχιστον σε ότι αφορά στο γκολ. Χρειάστηκε να αλλάξει βασικές αγωνιστικές αρχές. Χρειάστηκε να διαφοροποιήσει τους σχηματισμούς και την τακτική του. Όπως και να έχει όμως τη βρήκε την άκρη. Λάζαρος και Φορτούνης ως εδώ πέρσι είχαν ο καθένας από έξι γκολ. Ελ Αραμπί και Σουντανί έχουν επτά και πέντε. Η ίδια σούμα. Σε μια «σύγκριση» από εκείνες που δεν είναι εύκολο να τις κάνεις με γυμνό μάτι.
Και όπως λέγαμε και προ ημερών; Ο Ολυμπιακός κινείται ως εδώ με παρανομαστή τα πρώτα είκοσι ματς της σεζόν έχοντας κρατήσει όλους τους «βασικούς» αριθμούς του, ίδιους με τους περσινούς. Σε επίθεση αλλά και άμυνα. Παρότι το φετινό πρόγραμμα (ελέω παρουσίας στο Τσάμπιονς Λιγκ) έχει εντελώς διαφορετικό συντελεστή δυσκολίας.
Οι σημειώσεις γεμίζουν ακόμη περισσότερο αν βάλει κανείς στην εξίσωση τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Σε ένα ρόστερ που διατήρησε 16 περσινούς, αλλά που θυμίζει πολύ λιγότερο την προηγούμενη εκδοχή από ότι θα περίμενε κανείς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα; Το ίδιο το γκολ.
Πέρσι λοιπόν τέτοια εποχή ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος και ο Κώστας Φορτούνης είχαν μια ντουζίνα γκολ (6+6). Δύο ποδοσφαιριστές που φυσικά είναι στο ρόστερ, αλλά οι τραυματισμοί δεν τους έχουν επιτρέψει δευτερόλεπτο συμμετοχής. Ποιοι έχουν «φέρει» αυτή την ντουζίνα; Ο Ελ Αραμπί (7) με τον Σουντανί (5).
Πέρσι Γκερέρο και Ποντένσε είχαν μαζί 7 γκολ (5+2), φέτος άλλα τόσα (4+3).
Η περσινή έκπληξη στο «γκολ» στα πρώτα είκοσι ματς της σεζόν ήταν ο Τοροσίδης (3). Φέτος η έκπληξη λέγεται Ρούμπεν Σεμέδο (4).
Και μιας και οι περσινοί σκόρερ ήταν ήδη 14 και φέτος μόλις 10; Την διαφορά την καλύπτει μόνος του ο Ματιέ Βαλμπουενά (4 γκολ), ο Γκιγιέρμε (3 γκολ) αλλά και οι wingers καθώς Μασούρας και Ραντζέλοβιτς έχουν βάλει και αυτοί το λιθαράκι τους (2+2). Και ενώ ξαναλέμε το ρόστερ είναι παρόμοιο με το περσινό με 16 ίδια πρόσωπα; Από τους 14 περσινούς σκόρερ των 20 πρώτων αναμετρήσεων φέτος έχουν βρει δίχτυα μόλις οι 3 (Γκερέρο, Ποντένσε, Καμαρά).
Δε, σχεδόν τα δύο στα τρία φετινά γκολ τα έχουν βάλει οι μεταγραφές: Δηλαδή Ελ Αραμπί (7), Σουντανί (5), Σεμέδο (4), Βαλμπουενά (4), Ραντζέλοβιτς (2). Ποιος είπε άραγε ότι στο 22 καίγεσαι;