«Χ»αρακίρι στη Ξάνθη (0-0) με τη βοήθεια του VAR και του διαιτητή

Είχε 14 τελικές. Είχε τον απόλυτο έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του ματς. Είχε «κατασκηνώσει» και στο αμυντικό τρίτο της Ξάνθης. Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν έδωσε στον Ολυμπιακό εκείνο το γκολ που θα του επέτρεπε να φύγει νικητής από τα Πηγάδια (0-0).

Και κάπως έτσι; Αν ο ΠΑΟΚ νικήσει αύριο τον Παναθηναϊκό, τον πιάνει στην κορυφή έπειτα από εννέα αγωνιστικές.

Ναι, οι Ερυθρόλευκοι αν και ανηφόρισαν υποψιασμένοι, δεν το «έσπασαν» το μπλόκο των Ακριτών. Και δεν τα κατάφεραν διότι ελάχιστες φορές κατάφεραν την καταφανέστατη υπεροχή τους να τη μετατρέψουν σε «σοβαρές προϋποθέσεις» για γκολ. Ξεκίνησαν πιέζοντας ψηλά και έκλεψαν μπόλικες μπάλες. Ούτε όμως μέσω του transition, ούτε κυρίως στο «set» παιχνίδι με τους γηπεδούχους τακτοποιημένους πίσω από τη μπάλα, είχαν τις σωστές επιλογές. Πάντα κάτι έλειπε. Ένα σωστό κοντρόλ, μια κάθετη πάσα. Αναπόφευκτα λοιπόν το παιχνίδι μεταφέρθηκε στα πλάγια. Και εκεί γιορτάστηκε η χάρη της… αγίας-σέντρας.

Περισσότερα από 40 γεμίσματα. Με τον Αμπάντ όμως σε καλό, σταθερό βράδυ ούτε αυτή η συνθήκη δημιούργησε απειλές ανάλογες με την εικόνα του ματς.

Βεβαίως υπάρχει η φάση του 61΄. Εκεί όπου ο Ισπανός τερματοφύλακας σε μια έξοδο του «γκρεμίζει» τον Ελ Αραμπί που έχει πλεονέκτημα στον αέρα. Φάση που υπό άλλες συνθήκες το λιγότερο θα εξετάζονταν από το VAR. Φάση πέναλτι. Αλλά στους καιρούς της… Εξυγίανσης, το παράξενο θα ήταν προκύψει όντως κάτι παραπάνω από ένα ακόμη «video» από εκείνα που οι Ερυθρόλευκοι ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους.

O Ολυμπιακός δεν σκόραρε στη φετινή του πρεμιέρα. Ιούλη στο Πλζεν (23/7). Από τότε και για 17 αναμετρήσεις οι παίκτες του Μαρτίνς έβρισκαν πάντα τον δρόμο για τα δίχτυα. Δεν τα κατάφεραν απόψε. Και φυσικά τους κοστίζει ένα αποτέλεσμα που αύριο και όλας απειλεί να αλλάξει τους «συσχετισμούς» στον βαθμολογικό πίνακα. Και αν κοιτάξει κανείς μόνο τους αγώνες πρωταθλήματος; Θα πρέπει να πάει έναν χρόνο και βάλε πίσω για να βρει τους Πειραιώτες δίχως γκολ. Στην 1-0 ήττα από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο (21/10/2018). Έτσι είναι αυτά όμως.

Για αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να μην… σπαταλάς τον χρόνο. Και κυρίως να μην ξοδεύεις τα «καλά» σου διαστήματα στο χορτάρι. Γιατί όταν θα δώσεις δικαιώματα, όταν θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις θα βαρεθείς να αντικρίζεις αντιπάλους ξαπλωμένους στο χορτάρι.

Και θα μεγαλώνεις τη «συλλογή» με τα video από τις διαιτησίες της περιόδου Μέλο Περέιρα.

Ουσιαστικά σε ολόκληρη την βραδιά προέκυψαν τέσσερις-πέντε ευκαιρίες για τους πρωτοπόρους, παρά την συντριπτική κατοχή μπάλας. Οι σημαντικότερες στο πεντάλεπτο 70΄-75΄με εκφραστή τον Γκερέρο που ήρθε από τον πάγκο μαζί με τον Μασούρα (65΄αντί Καμαρά και Σουντανί) για να αλλάξει τον σχηματισμό σε 4-4-2 προσθέτοντας έναν παίκτη στην περιοχή. Ο Ισπανός στην πρώτη αστόχησε απελπιστικά και στην δεύτερη είδε τον πορτιέρο της Ξάνθης να αντιδρά ψύχραιμα. Υπήρχαν ακόμη δυο καλά μακρινά σουτ από Τσιμίκα (28΄) και Μπουχαλάκη (79΄). Και μια καλή στιγμή με τον Σουντανί (22΄) να αστοχεί από επίκαιρη θέση.

Η Ξάνθη το πρώτο της σουτ γενικά το έκανε στο 57΄. Τα χρώματα της φανέλας του Σα τα είδαμε μόνο στο τελευταίο 20άλεπτο όταν πλέον όλες οι γραμμές ήταν πάρα πολύ ψηλά, και αναπόφευκτα προέκυψαν κάποιοι χώροι για κόντρα επιθέσεις. Τίποτε το ιδιαίτερο όμως, πέρα από μια εκτέλεση φάουλ του Τεσέιρα (86΄) που πέρασε άουτ

Το δεκάρι: Ο Κώστας Τσιμίκας έκανε σπουδαία δουλειά. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο όταν στο 4-3-3 του Μαρτίνς συνυπήρξε στον αριστερό διάδρομο με τον Ποντένσε. Στο δεύτερο, η μπάλα πέρασε περισσότερο από την δεξιά πτέρυγα. Και εκεί φάνηκε κάπως ο Ομάρ. Ο Ολυμπιακός πήρε επιθετικό πλάτος από τα μπακ του. Δεν πήρε τίποτε όμως από τους μέσο-επιθετικούς και τους φορ.

Το κλειδί: Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα η φάση του 61΄. Το πέναλτι που δεν δόθηκε από τον Διαμαντόπουλο στον Ελ Αραμπί. Μια παράβαση που εν πολλοίς θα μπορούσε να αλλάξει το ίδιο το τελικό αποτέλεσμα.

Στον πάγκο: Ο κόουτς Μαρτίνς δεν άλλαξε τους «11» του ματς με την ΑΕΚ. Και είναι αλήθεια ότι αυτό το 4-3-3 με τον Καμάρα πιο ψηλά δημιούργησε συνθήκες πίεσης στο ξεκίνημα. Όσο η ώρα περνούσε όμως φαίνονταν πως από τον άξονα λείπει εκείνος ο ποδοσφαιριστής που θα δημιουργήσει, που θα πάει στο «ένας με έναν». Έστω σε αυτόν τον κακό αγωνιστικό χώρο. Ο Πορτογάλος άλλαξε την ομάδα σε 4-4-2 από το 65΄και στο 83΄πρόσθεσε τον Βαλμπουενά αντί του Ποντένσε. Αλλά ο Γάλλος δεν μπήκε ποτέ στην εξίσωση του ματς.

Γιατί κόουτς: Τα «γιατί» είναι συνήθως προϊόν μιας εικόνας που εσύ την έχεις, αλλά ο προπονητής «όχι». Το «γιατί» της βραδιάς σε ότι αφορά στον Ολυμπιακό, δεν πάει όμως στον πάγκο του. Πάει στους ποδοσφαιριστές του. Και στον τρόπο που ξόδεψαν τον χρόνο. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι άξιζε να κερδίσουν. Δεν το έκαναν όμως… Και όχι γιατί βρήκαν έναν αντίπαλο σε νύχτα «υπέρβασης», αλλά γιατί οι ίδιοι δεν εκμεταλλεύθηκαν τις στιγμές τους. Όσο θα έπρεπε…

Ξάνθη: Αμπάντ, Φασίδης, Λισγάρας, Καρασαλίδης, Σόσα (80 ‘ Ντίρεσταμ), Κοβάσεβιτς, Τερκί, Αμορίμ, Μουλέν (68’ Τεσέιρα), Ντουρίτσκοβιτς (60’ Φοσέ), Στάρτζεον

Ολυμπιακός: Σα, Ομάρ, Τσιμίκας, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Σεμέδο, Καμαρά (65’ Μασούρας), Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκης, Ποντένσε (83’ Βαλμπουενά), Σουντανί (65’ Γκερέρο), Ελ Αραμπί