Ο Σαμαράς κάνει στον ΟΦΗ ότι δεν έκανε στον Παναθηναϊκό

Ο ΟΦΗ των 13 βαθμών σε 6 αγωνιστικές είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις του πρωταθλήματος. Όμως, η πορεία του δεν είναι τυχαία, αλλά οφείλεται στην οργάνωση και στη δουλειά των «ομιλιτών». Ο Μιχάλης Μπούσης είναι αυτός ο οποίος προσφέρει την οικονομική ασφάλεια στο εγχείρημα, ο Γιώργος Σίμος παρουσιάζει ένα πειθαρχημένο και καλογυμνασμένο σύνολο, όμως ο γενικότερος σχεδιασμός πιστώνεται σε κάποιον άλλο: τον Γιάννη Σαμαρά.

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής ανέλαβε το πόστο του διευθυντή ποδοσφαίρου, συντονίζοντας την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του ΟΦΗ σε επαγγελματικά πρότυπα. Εκ του αποτελέσματος – τουλάχιστον για την ώρα – ο Σαμαράς κρίνεται επιτυχημένος στο έργο του και έχει θέσει γερά θεμέλια στην ομάδα του Ηρακλείου. Παρότι δεν είχε προϋπηρεσία στη συγκεκριμένη θέση, ο Σαμαράς έχει τις γνώσεις και τα εφόδια για να παράξει αποτελέσματα.

Πάντως, αυτή δεν ήταν η πρώτη πρόταση που δέχτηκε ο Σαμαράς για να εργαστεί ως επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ένας άλλος είχε διαγνώσει ότι ο Σαμαράς έχει τις προϋποθέσεις για να επιβάλλει υψηλά στάνταρ σε ένα club και επιχείρησε να τον πείσει να το δοκιμάσει: ο Δημήτρης Γόντικας.

Τον Ιούνιο του 2011, ο Γόντικας ήταν ο προεδρεύων αντιπρόεδρος του Παναθηναϊκού και αναζητούσε εναγωνίως έναν τεχνικό διευθυντή, για να συνεργαστεί με τον προπονητή Ζεσουάλδο Φερέιρα. Αρχικώς, είχε προσεγγίσει τον Ζήση Βρύζα και τον Άκη Ζήκο. Ο πρώτος παραλίγο να συμφωνήσει, αλλά την τελευταία στιγμή ο Θοδωρής Ζαγοράκης τον έπεισε να επιστρέψει στην Τούμπα για τη διοίκηση του ΠΑΟΚ.

Κατόπιν, ελλείψει εναλλακτικών επιλογών στην ελληνική αγορά, ο Γόντικας είχε συνομιλήσει με άτομα από το εξωτερικό. Ο Ολλανδός Σταν Φαλκς και ο Ιταλός Τζιανλούκα Νάνι είχαν ταξιδέψει στην Αθήνα και είχαν διαπραγματευτεί με τον Γόντικα, όμως η μικρή αμοιβή που διέθετε ο Παναθηναϊκός και η αβεβαιότητα στο ιδιοκτησιακό, λόγω των εντάσεων μεταξύ των μετόχων, τους ώθησαν να απαντήσουν αρνητικά.

Η κρούση του Γόντικα και το «όχι»

Η δυστοκία στην ανεύρεση του κατάλληλου προσώπου οδήγησε τον Γόντικα στον Γιάννη Σαμαρά. Ο Σαμαράς είχε το προφίλ που έψαχνε ο Γόντικας, είχε προσιτό κασέ, ως ποδοσφαιριστής είχε φορέσει τη φανέλα του Τριφυλλιού και άνηκε ήδη στο οργανόγραμμα της ΠΑΕ, αφού διεύθυνε την ακαδημία.

Επί αρκετές μέρες, ο Γόντικας και άλλα μέλη της διοίκησης, άσκησαν πιέσεις στον Σαμαρά για να δεχτεί την αναβάθμιση του. Ωστόσο, ο Σαμαράς δεν ένιωθε έτοιμος για να αναλάβει τόσες ευθύνες και αρνήθηκε την πρόταση του Γόντικα. Τελικά, προτιμήθηκε μία… μεσοβέζικη λύση: ο Σαμαράς θα συνέχιζε ως διευθυντής στην ακαδημία και ταυτόχρονα, θα έπαιρνε την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου της διοίκησης.

Κοινώς, θα διατηρούσε υπό την ευθύνη του τη λειτουργία των τμημάτων υποδομής και παράλληλα, θα είχε ενασχόληση με την πρώτη ομάδα. Δεν θα ήταν προϊστάμενος του Ζεσουάλδο Φερέιρα, αλλά θα εξέφραζε την άποψη του και θα είχε λόγο στη λήψη των αποφάσεων. Ο Σαμαράς συναίνεσε με… βαριά καρδιά, αφού δεν ήταν κάτι που ήθελε και επί της ουσίας, ποτέ δεν εξάσκησε τις αρμοδιότητες που υποτίθεται ότι είχε.

Για ποιο λόγο συνέβη αυτό, ο Σαμαράς δεν αποκάλυψε ποτέ… Ίσως να είχε προβλέψει το μέλλον του Παναθηναϊκού και να μην επιθυμούσε να συνδέσει το όνομα του. Πιθανώς να αισθανόταν ανέτοιμος ακόμα για το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο. Όπως και να έχει, η ιστορία έγραψε ότι ο Σαμαράς έμεινε στα «φυτώρια» της Παιανίας και ουδέποτε δοκίμασε κάτι περισσότερο στον Παναθηναϊκό. Κανείς δεν ξέρει αν η κατάσταση θα είχε εξελιχτεί προς το καλύτερο, κρίνοντας από τον σημερινό ΟΦΗ…