Παναθηναϊκός: Το πράσινο δωμάτιο πανικού

Το απόγευμα του Σαββάτου ήταν πολύ δύσκολο για τον Παναθηναϊκό. Ίσως το πιο δύσκολο τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Για τον Γιώργο Δώνη, για τους παίκτες της ομάδας, για τον κόσμο της. Για όλους όσους βρίσκονται μέσα και γύρω από το σύλλογο.

Δεν είναι η ήττα. Μέσα στο πρόγραμμα είναι αυτές. Δεν είναι το βαρύ σκορ. Κάποια στιγμή, δεδομένης της κατάστασης-πραγματικότητας στο «Τριφύλλι» θα έρθει και αυτό. Δεν είναι καν ο μόλις ένας βαθμός που έχουν συλλέξει οι «πράσινοι» μετά από δύο αγωνιστικές στο πρωτάθλημα. Είναι η τραγική εμφάνιση και η αγωνιστική απάθεια που παρουσίασε η ομάδα πριν από μερικές μέρες. Η πικρή αυτή γεύση που οι «πράσινοι» προσέφεραν στον κόσμο τους, στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της σεζόν. Με μία λέξη; Απογοήτευση.

Και όσο και αν η καταστροφολογία και ο αφορισμός που ακολούθησαν μετά την οδυνηρή ήττα έχουν κάπως καταλαγιάσει, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να παίζει από εδώ και στο εξής με την πλάτη στον τοίχο. Μέχρι να αποκτήσει την απαραίτητη ηρεμία.

Καλώς ή κακώς, στο ποδόσφαιρο η ηρεμία έρχεται μέσα από τις νίκες και τις καλές εμφανίσεις. Το δεύτερο είναι που θα μετρήσει στα 2 επόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος, αυτά κόντρα σε Άρη (εκτός) και Ολυμπιακό (εντός). Όχι τόσο τα αποτελέσματα.

Σίγουρα, δεν περιμένει κανείς από αυτόν τον Παναθηναϊκό πορεία πρωταθλητισμού. Δεν περιμένει κανείς θαύματα από ένα ρόστερ παικτών που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα μονταρισμένο σύνολο.

Όσο και αν ο ρόλος στον οποίο έχει περιοριστεί ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια δεν ταιριάζει στο DNA του, ο κόσμος της ομάδας είναι απόλυτα προσγειωμένος στην πραγματικότητα. Δεν πιέζει για κάτι παραπάνω από το… κανονικό.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω δικαιολογούν «απάθεια». Ότι μπορεί να γίνει αποδεκτός αυτός ο «συμβιβασμός» στον αγωνιστικό χώρο που έκανε τον ΟΦΗ να κυριαρχεί λες και είναι η… Μπαρτσελόνα.

Μπορείς να χάσεις. Μπορείς να το κάνεις ακόμα και με ένα βαρύ σκορ. Δεν μπορείς, δεν γίνεται να μην παλέψεις για να το αποτρέψεις. Και οι ποδοσφαιριστές του Δώνη ουσιαστικά δεν το πάλεψαν καν.

Αυτή την απάθεια αποδοκίμασε ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού το Σάββατο στο ΟΑΚΑ. Και αυτό είναι που καλείται επί της ουσίας να διαχειριστεί το «Τριφύλλι», καθώς αυτή η απάθεια μπαίνει… παρέα με την ομάδα στα πιτς, ως η τελευταία εικόνα πριν από τη διακοπή του πρωταθλήματος.

Μια διακοπή όμως, που σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους «πράσινους». Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία η ομάδα να να βρει τη συγκέντρωσή της, το καθαρό μυαλό, τον εγωισμό της, όλα αυτά που της έλειψαν στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Να τα βρει και να τα βγάλει στο… χορτάρι, αρχής γενομένης από το εκτός έδρας παιχνίδι με τον Άρη σε 10 μέρες από τώρα.

Για το τέλος. Αν ο Παναθηναϊκός κρατάει κάτι θετικό από το ματς με τον ΟΦΗ, είναι η παρουσία του Χουάν Χοσέ Περέα. Ο Κολομβιανός επιθετικός «χάθηκε» μέσα στην όλη τραγική εικόνα της ομάδας του Γιώργου Δώνη, με αποτέλεσμα τα όσα έκανε μέσα στο γήπεδο να μην γίνουν άξια αναφοράς.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ο Περέα στα 20 λεπτά παρουσίας του κόντρα στους Κρητικούς έδειξε πολύ καλά στοιχεία και ήταν αυτός που κέρδισε το πέναλτι που μετουσίωσε σε γκολ ο Μακέντα. Γρήγορος, δυνατός και με όρεξη, έδειξε πως με την απαραίτητη δουλειά και τον απαιτούμενο χρόνο προσαρμογής στα ελληνικά δεδομένα μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό στην επιθετική δυστοκία που παρουσιάζει σε αρκετές περιπτώσεις.