Αντίο στον Άρη είπε ο Μπάμπης Παυλίδης μέσω συνέντευξής του στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!».
Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια παρουσίας στον Άρη ο Μπάμπης Παυλίδης αποχώρησε από την ομάδα.
Ο 28χρονος μέσος αποδεσμεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα από την ΠΑΕ, που τον ευχαρίστησε για την προσφορά του.
Μιλώντας στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!» ο Παυλίδης έκανε τον απολογισμό του και αποχαιρέτισε τον κόσμο των κίτρινων.
Αναλυτικά τα όσα αναφέρονται στη συνέντευξη:
Το καλοκαίρι του 2019 δεν σηματοδοτεί μόνο την επιστροφή του ΑΡΗ στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά και ένα τέλος. Αυτό της… παλιάς φρουράς. Αρκετών παικτών δηλαδή που έζησαν με την ομάδα τα πολύ δύσκολα χρόνια μακριά από τη φυσική της θέση. Και ήταν αυτοί που έβαλαν πλάτη για να… αποδράσει από τα δύσβατα «μονοπάτια» των χαμηλότερων κατηγοριών και να επιστρέψει στη φυσική θέση της.
Ενας από αυτούς τους παίκτες ήταν και ο Μπάμπης Παυλίδης. Ο πιο παλιός μάλιστα, αφού φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα για τέσσερα χρόνια, ερχόμενος στην ομάδα τον Σεπτέμβριο του 2015. Η αποχώρησή του σηματοδοτεί και ένα τέλος εποχής. Ενας παίκτης που έβαλε φαρδιά-πλατιά τη σφραγίδα του στην χρονιά ανόδου της ομάδας, με καθοριστικά γκολ σε Τρίκαλα και Δράμα. Δύο τέρματα τα οποία σε συνδυασμό με τους χαμηλούς τόνους που πάντα τον χαρακτηρίζουν, τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο αγαπημένους παίκτες της κερκίδας.
Λίγες μέρες μετά τη λύση του συμβολαίου του, ο 28χρονος μεσοεπιθετικός αποχαιρετάει τον κόσμο μέσα από την εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!». Θυμάται την τελευταία τετραετία και εύχεται τα καλύτερα στην ομάδα που τον ανέδειξε.
«Ο πρόεδρος με ήθελε, αλλά κι εγώ ήθελα να παίξω»
-Σπάνια βλέπουμε να φεύγει παίκτης και να δέχεται τόσα μηνύματα από τον κόσμο.
«Ήταν απίστευτο αυτό που ακολούθησε μετά τη λύση του συμβολαίου. Η αγάπη του κόσμου είναι τρομερή. Πάντα ήμουν χαμηλών τόνων εκτός γηπέδων. Στο γήπεδο έδινα την ψυχή μου όταν έπαιζα. Ο κόσμος με αγάπησε γιατί ήμουν καλός με όλους. Ποτέ δεν δημιουργούσα προβλήματα, ούτε το έπαιζα σταρ. Είμαι αληθινός».
-Δεν είναι μικρό πράγμα πάντως να φεύγεις μετά από τέσσερα χρόνια.
«Ήταν σαν να φεύγω από την οικογένεια μου. Σαν να αφήνω τον πατέρα και την μητέρα μου. Ο κόσμος έδειξε ότι με αγαπάει πάρα πολύ. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για εμένα. Δεν έχω λόγια. Ακόμα το σκέφτομαι συγκινούμαι».
-Θα μπορούσες βέβαια να συνεχίσεις, έχοντας άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο…
«Αλήθεια είναι αυτό. Ο πρόεδρος ήθελε να μείνω. Αλλά εγώ θέλω να παίξω. Ουσιαστικά έχασα μία χρονιά και δεν θέλω να χάσω κι άλλη. Είχα δύο χρόνια συμβόλαιο αλλά αν καθόμουν πάνω σε αυτό, θα έφευγα 30 χρονών και δεν θα με ήθελε κανείς».
«Μπορούσα και πέρυσι»
-Ενα από τα σημεία αναφοράς αυτής της τετραετίας, είναι ότι σκόραρες με το αριστερό αν και δεξιοπόδαρος. Τυχαίο;
«Χρησιμοποιώ καλά και τα δύο χρόνια. Απλά έτυχαν όλες οι φάσεις με το αριστερό. Ειδικά με Τρίκαλα και Δράμα ήταν πολύ όμορφα. Από όλα τα μηνύματα που παίρνω αυτές τις μέρες, ο κόσμος αυτά έχει να θυμάται. Εκείνα τα γκολ μπήκαν στα πρώτα επτά ματς. Πήραμε μια ώθηση και μετά δεν σταματήσαμε. Δείξαμε στους αντιπάλους από την αρχή ότι δεν αστειευόμαστε».
-Νιώθεις αδικημένος δηλαδή;
«Πέρσι ξεκίνησε καλά η προετοιμασία. Ημουν στα πλάνα του κ. Ερέρα και έπαιξα σε όλα τα φιλικά. Τα πήγαινα πολύ καλά. Μετά όμως, δεν πήρα ευκαιρίες και τις περισσότερος φορές δεν ήμουν στην αποστολή. Πιστεύω ότι μπορούσα να προσφέρω. Στα τελευταία φιλικά έδειξα ότι μπορούσα να προσφέρω στην ομάδα, αλλά δεν θέλω να θίξω ονόματα».
«Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή μου…»
-Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή σου στην ομάδα;
«Θα ξεκινήσω από την χειρότερη. Ο τραυματισμός μετά το τροχαίο. Είχα πάθει μηνίσκο στο ματς με την Χρυσούπολη αλλά δεν εγχειρίστηκα. Την επόμενη χρονιά επέστρεψα και καθιερώθηκα. Και σε αυτό με βοήθησε, μεταξύ άλλων, ο Βαγγέλης Πανταζής. Ενας από τους καλύτερους ανθρώπους που συνάντησα στο ποδόσφαιρο και τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω για όλα. Η καλύτερη στιγμή είναι τα δύο γκολ, σε Τρίκαλα και Δράμα. Ήταν ό,τι καλύτερο πέρασα με την ομάδα και φυσικά η άνοδος. Αυτά θυμάμαι περισσότερο. Και πέρυσι βέβαια υπήρξαν καλές στιγμές, αν και δεν έπαιζα. Ηταν σημαντική η έξοδος της ομάδας στην Ευρώπη».
«Ο ΑΡΗΣ είναι το σπίτι μου»
-Και πάμε στο κεφάλαιο Θεόδωρος Καρυπίδης…
«Πέρασε πάρα πολλά. Μιλούσα μαζί του αλλά όχι καθημερινά. Μπορεί να είμαστε ξαδέρφια αλλά ποτέ δεν κάθισα να ρωτήσω τι γίνεται με την ομάδα. Παράλληλα με τον ΑΡΗ, προσπαθούσε να βρει λύσεις και με τις επιχειρήσεις του. Η ομάδα σπατάλησε λεφτά με την πρώτη χρονιά στην οποία ο ΑΡΗΣ δεν ανέβηκε. Όσο περνάνε τα χρόνια και είσαι σε αυτό τον χώρο, μαθαίνεις και μέσα από τα λάθη σου. Ετσι έκανε και ο πρόεδρος».
-Φαίνεται πάντως ότι έχει μεγάλη όρεξη για ακόμη περισσότερα πράγματα.
«Ο,τι είπε, το έχει κάνει. Έχει ακόμη μεγαλύτερα όνειρα για τον ΑΡΗ. Η ομάδα επέστρεψε στη Σούπερ Λιγκ και φέτος θα παίξει Ευρώπη. Είναι μεγάλο επίτευγμα κατευθείαν μετά από άνοδο. Εστω κι αν μιλάμε για ένα τεράστιο μέγεθος όπως ο ΑΡΗΣ».
-Κλείνοντας, ένα δικό σου μήνυμα προς τον κόσμο.
«Φεύγω από την δεύτερη οικογένεια μου. Ετσι νιώθω. Οτι αφήνω τους συγγενείς και τους φίλους μου. Ο ΑΡΗΣ είναι το σπίτι μου και πιστεύω πως κάποια στιγμή θα επιστρέψω. Αγάπησα τον κόσμο και με αγάπησε το ίδιο. Τα μηνύματα που δέχτηκα είναι άπειρα. Είμαι απλά πολύ συγκινημένος και εύχομαι αυτός ο κόσμος να μην δει ξανά πίκρες αλλά μόνο χαρές».