Ολυμπιακός : Τα Ερυθρόλευκα μυστικά του Γενάρη 

Τρεις βασικές «δεξαμενές» για τον Ολυμπιακό του Γενάρη. Από την εποχή που κρατούσε το τιμόνι ο Ερνέστο Βαλβέρδε στην αφετηρία της εποχής Μαρινάκη, μέχρι τώρα που ο Τάκης Λεμονής ετοιμάζεται για τις προσθέσεις και αφαιρέσεις στο ρόστερ με θέα στο δεύτερο κομμάτι της σεζόν.

Δύο δεξαμενές του «πάρε» και μια του «δώσε» στην ειδική μεταγραφική περίοδο του Γενάρη που έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά από την αντίστοιχη του καλοκαιριού, αλλά που οι ομάδες στην Ελλάδα σπανίως το θυμούνται όταν έρχεται η ώρα των αποφάσεων. Με δεδομένο λοιπόν ότι για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, υπάρχει μια τρόικα ομάδα που διεκδικεί τον τίτλο, τα πεπραγμένα του πρώτου μήνα στο νέο έτος είναι ικανά να κάνουν και την διαφορά. Να κρίνουν το ίδιο το πρωτάθλημα.

Τι έχει κάνει λοιπόν ο Ολυμπιακός τους επτά Γενάρηδες που πέρασαν; Πρωτίστως έχει επενδύσει σε μια σειρά από επώνυμους ποδοσφαιριστές που είτε ήρθαν απευθείας από κορυφαία πρωταθλήματα, είτε βρέθηκαν –πριν ή και μετά- σε αυτό. Έχει επίσης ασχοληθεί με την εγχώρια αγορά και βεβαίως έχει προχωρήσει σε μια σειρά από «αντίο». Είτε πωλήσεις, είτε απλοί αποχωρισμοί που δεν τους θυμάται πια κανείς.

Στην πρώτη ενότητα συναντάς ονόματα όπως αυτό του Πέρεζ (Βιγιαρεάλ), του Σαντάνα (Σάλκε), του Παρέδες (Γουότφορντ), του Καζίμ (Γαλατασαράι). Συναντάς επίσης τον πολύ Νέλσον Βαλντέζ και τον Σισοκό που κάποια κλικ πριν στην καριέρα τους, ήταν σε κάποιες από τις σημαντικότερες ομάδες της Ευρώπης. Για να μην το κουράζουμε: Αν εξαιρέσει κανείς την μεταγραφή του Φράνκο Χάρα από τη Μπενφίκα την οποία ζήτησε ο Βίτορ Περέιρα το 2015 δεν πρέπει να προέκυψε άλλος ποδοσφαιριστής που συνέβαλλε στο δεύτερο μισό της σεζόν. Ο Αργεντινός δεν ήταν τίποτε φοβερό, έγινε όμως μέλος της ομάδας. Πήρε συμμετοχές (17), έβαλε κάποια γκολ (6), έφερε το καλοκαίρι τα… λεφτά του πίσω με την πώληση του στην Πατσούκα. Ήταν μια πετυχημένη κίνηση.

Και από την αγορά του εσωτερικού: Εδώ τα ποσοστά είναι διαφορετικά, σε σημείο που να μην μπορεί κάποιος να τα παραβλέψει. Για παράδειγμα Γενάρη του 2011 ο Ολυμπιακός βρήκε τον Ραφίκ Τζιμπούρ που μόλις άφησε την ΑΕΚ, βρήκε και από το ρόστερ του Πανιωνίου τον Γιάννη Μανιάτη. Και οι δύο έκαναν σημαντική καριέρα στον Ολυμπιακό. Προσαρμόστηκαν άμεσα, έγιναν μέρος της ομάδας, έφτασαν πολύ ψηλά στις επιλογές των προπονητών που συνεργάστηκαν. Γενάρη του 2012 προέκυψε και η απόκτηση του Ρόι Κάρολ από τον ΟΦΗ. Ένας πορτιέρο στον επίλογο της καριέρας του, που έγινε πραγματικά σημείο αναφοράς δίνοντας σιγουριά και λύσεις.

Τελευταίο πετυχημένο παράδειγμα της ειδικής αυτής κατηγορίας: Ο φετινός πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, Καρίμ Ανσαριφάρντ. Δεν βοήθησε πολύ πέρσι, αλλά φέτος είναι πιθανότατα η θετικότερη έκπληξη του ρόστερ. Μια μεταγραφή… εσωτερικού που ήρθε και στάθηκε μπροστά από τους δύο σέντερ φορ για τους οποίους ο πρωταθλητής επένδυσε 5 εκατ ευρώ. Για τον Εμενίκε που ζήτησε άδεια να μην πάει ούτε στο μεσημεριανό τραπέζι της ομάδας. Και από τον Τζούρτζεβιτς που προσπαθεί να κερδίσει μια θέση, αλλά που αυτή τη στιγμή δεν είναι η πρώτη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης.

Αν είχε ο Ολυμπιακός αποτυχίες εσωτερικού Γενάρη μήνα; Προφανώς. Ο Πελέ για παράδειγμα, ένας Πορτογάλος που μετακόμισε στον Ρέντη, από το ρόστερ του Εργοτέλη στις αρχές του 2014. Το πρόσημο όμως είναι προφανώς θετικό.

Τελευταία ενότητα: Οι αποχωρήσεις, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν προκαλέσει επίσης συζήτηση. Ο Ολυμπιακός τον Γενάρη έχει προχωρήσει σε τρεις από τις μεγαλύτερες –οικονομικά- πωλήσεις της ιστορίας του. Ο Μήτρογλου (15 εκατ ευρώ στη Φούλαμ, Γενάρη του 2014), και στις περσινές των Μιλιβόγιεβιτς (13,5 εκατ ευρώ στην Κρίσταλ Πάλας) και του Μπράουν Ιντέγιε στην Κίνα ( 12 εκατ ευρώ στην Tianjin Teda). Γενάρη όμως έφυγε και ο Τοροσίδης (ο Ολυμπιακός ουσιαστικά τον διευκόλυνε δίνοντας του το δικαίωμα να μετακομίσει στη Ρόμα το 2013) αλλά και ο Βλαντιμίρ Βάις (5,3 εκατ ευρώ στην Al-Duhail).

Απαραίτητη σημείωση: Αν ο Παναθηναϊκός είχε αυτή τη στιγμή τα έσοδα των πωλήσεων από Μήτρογλου, Μιλιβόγιεβιτς, Ιντέγιε και Βάις θα υπερκάλυπτε την μαύρη τρύπα των 45 εκατ ευρώ που του σφίγγει τη θηλιά γύρω από τον λαιμό του. Αν η ΑΕΚ είχε αυτά τα 45 εκατ ευρώ θα μπορούσε να έχει σχεδόν «τελειώσει» με τα χρήματα που απαιτούνται για την κατασκευή του γηπέδου της. Εξωφρενικά ποσά. Μια επιπλέον εγγύηση για την εύρυθμη λειτουργία ενός κλαμπ που κάθε άλλο παρά θέματα οικονομικής φύσεως δεν αντιμετωπίζει. Σημειωτέον πως οι Πειραιώτες παραχώρησαν ποδοσφαιριστές στις πιο σημαντικές αγορές του Γενάρη. Στην «ουρά» της Πρέμιερ Λιγκ που ξοδεύει τα περισσότερα στην Ευρώπη τέτοιες ημέρες. Και στον… νέο κόσμο του ποδοσφαίρου (Κίνα, Εμιράτα)

Που καταλήγουμε: Πως ο Γενάρης σπανίως προσφέρει λύσεις ανάλογες με την προσδοκία στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι. Και αν το κάνει, αυτό προκύπτει από τις όσο το δυνατόν πιο σίγουρες λύσεις. Εκείνες που δεν γεμίζουν με έμφαση τα πρωτοσέλιδα, αλλά που κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους στο γήπεδο. Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο συμμαζεύεις. Διορθώνεις. Δεν αλλάζεις μια ομάδα. Και αυτό προφανώς οι Πειραιώτες το γνωρίζουν καλά.

Δεν έχει πολλά θέματα εντεκάδας ο Ολυμπιακός. Στην πραγματικότητα οι ρόλοι έχουν μοιραστεί, σε αυτούς τους δύο μήνες και κάτι που έχει την ευθύνη ο Τάκης Λεμονής. Φυσικά πάντα υπάρχουν διαθέσιμοι στην αγορά καλύτεροι από τους υπάρχοντες, αλλά αν εξαιρέσουμε το κεφάλαιο «εξτρέμ» δεν νομίζουμε ότι οι Πειραιώτες θα ψάξουν κάτι άλλο στα μεταγραφικά ράφια με την ένδειξη «βασικός».

Ποιο πρέπει να είναι το πρώτο βήμα: Εκείνοι που θα φύγουν. Εκείνοι που θα ακολουθήσουν την διαδρομή που ήδη χάραξαν οι Καπίνο, Καρσελά, Μίλιτς και Ζντιέλαρ. Το βαρύ «ρόστερ» στο οποίο επένδυσε ο Μπέσνικ Χάσι, δεν έχει λόγο να διατηρηθεί με θέα στο δεύτερο μισό της σεζόν, ειδικά μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Περισσεύουν αρκετοί, και από εδώ και πέρα δεν θα υπάρχει περιθώριο για μεγάλη χρήση του ροτέισον. Όσοι δεν παίζουν γκρινιάζουν. Και όσοι γκρινιάζουν προφανώς δεν βοηθούν το κλίμα σε μια χρονιά που λεπτομέρειες θα κάνουν την διαφορά.

Θα ακολουθήσει η κίνηση της επιστροφής του Ανδρέα Γιαννιώτη που με το σπαθί του μπορεί να νιώθει ο καλύτερος τερματοφύλακας του φετινού πρωταθλήματος με όσα κάνει στον Ατρόμητο. Αναζητείται αναπληρωματικός αριστερός μπακ, ένας κόφτης για να δώσει ανάσες στον Ρομαό (θα μπορούσε να είναι ο Σιώπης). Ίσως και ένας φορ, αν μετά την βέβαια απομάκρυνση του Εμενίκε αποφασιστεί ότι δεν υπάρξουν άλλες ευκαιρίες και στον Μπεν. Τι μένει; Μια «δυνατή» κίνηση για τα άκρα της επίθεσης. Ένας… Μιραλάς που όντως θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της παραγωγικής γραμμής.

Χθες δεν υπήρχε πρωτοσέλιδο δίχως αναφορά στον Βέλγο και στο νέο κύκλο επεισοδίων με θέα στην πιθανή επιστροφή του στον Ολυμπιακό. Λογικό: Ένα σούπερ εμπορικό πρόσωπο, μια σούπερ εμπορική ιστορία σε μια περίοδο που η κουβέντα για τις μεταγραφές επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο. Άγνωστο αν οι Πειραιώτες έριξαν τους τόνους εκ νέου στην υπόθεση, έχοντας κατά νου… να επανέλθουν τον Γενάρη. Για μια καλή μεταγραφή όμως έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους. Είτε είναι ο Μιραλάς, είτε κάποιος άλλος.