Σούντγκρεν: «Θα ήθελα ακόμη και τώρα να μπω να παίξω στον Άρη»

Ανυπομονεί για το ντεμπούτο του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης ο Σουηδός, όπως δήλωσε στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!».

Ο Ντάνιελ Σούντγκρεν βρέθηκε για λίγα 24ωρα στη Θεσσαλονίκη την περασμένη βδομάδα, προκειμένου να επισημοποιήσει τη μεταγραφή του στον Άρη με την υπογραφή του συμβολαίου συνεργασίας του με την ομάδα.

Στο διάστημα της παραμονής του, ο 28χρονος δεξιός μπακ παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη στην Ελλάδα στην εφημερίδα «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!», στην οποία μίλησε για τη θερμή υποδοχή που του επιφύλαξαν οι οπαδοί των κίτρινων και εξέφρασε την ανυπομονησία του να αγωνιστεί φορώντας τη φανέλα του νέου του συλλόγου.

Αναλυτικά, όσα αναφέρονται στη συνέντευξη του Σουηδού:

Το ποδόσφαιρο για τον Ντάνιελ Σούντγκρεν ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Γιός του θρύλου της ΑΙΚ και της εθνικής Σουηδίας, Γκάρι Σούντγκρεν, ασχολήθηκε από μικρός με την «στρογγυλή θεά», προσπαθώντας να μπει στα… παπούτσια του πατέρα του.

Πηγαίνοντας το 2016 στην ΑΙΚ και κατακτώντας πέρυσι το πρωτάθλημα έκανε τον πατέρα του περήφανο, αλλά ταυτόχρονα ένιωσε ότι είχε έλθει και για τον ίδιο το πλήρωμα του χρόνου για να κάνει το βήμα στο εξωτερικό.

Το «φλερτ» με τον ΑΡΗ χρονολογείται από τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά ο «γάμος» άργησε λίγο και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, ώστε ο αγαπημένος της εξέδρας της ΑΙΚ, να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα.

Μάλλον άξιζε την αναμονή, αφού ο 28χρονος δεξιός μπακ με το που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη έγινε αντικείμενο λατρείας και συνειδητοποίησε αμέσως ότι έρχεται σε μια ομάδα που του ταιριάζει «γάντι».

Στο πιεστικό, γενικά, πρόγραμμα που είχε στην πόλη (επέστρεψε ήδη στη Στοκχόλμη) «χώρεσε» μια συνέντευξη στην «ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ!». Η πρώτη γνωριμία μαζί του φανέρωσε έναν άνθρωπο σοβαρό, πειθαρχημένο, σίγουρο και αποφασισμένο να ανταποδώσει την αγάπη που εισπράττει με το καλημέρα. Α, κι αλλεργικό με την ήττα!

«Στο χορτάρι τρελαίνομαι…»

– Ντάνιελ, με το χέρι στην καρδιά περίμενες τέτοια ζεστή υποδοχή στο αεροδρόμιο;

«Όχι ειλικρινά και αισθάνομαι υπέροχα, καθώς και μεγάλη τιμή για αυτό που συνέβη. Είχα ακούσει ότι οι φίλοι του ΑΡΗ είναι πολύ ενθουσιώδεις και μου άρεσε πολύ που το έζησα από την πρώτη μέρα».

– Φαντάζομαι δεν σου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο;

«Όχι ποτέ και για αυτό τους είμαι ευγνώμων. Δεν είναι κάτι που συνηθίζεται στην πατρίδα μου και να ξέρετε έγινε θέμα. Το έδειξαν και τα κανάλια».

– Βλέποντας όλο αυτό τον κόσμο να σε υποδέχεται ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις που έκανες, τα πρώτα λόγια που σου ήρθαν στο νου;

«Αγάπη σίγουρα για την υποστήριξη που είχα από την πρώτη μέρα κάτι που είναι πολύ σημαντικό για κάθε ποδοσφαιριστή. Αν θέλουν να είμαι καλός στο χορτάρι, χρειάζομαι και εγώ την συμπαράστασή τους. Έτσι είναι το σωστό. Θα προσπαθήσω να τα δώσω όλα και το ίδιο θέλω να κάνουν κι αυτοί».

– Μετά από όλο αυτό και βλέποντας το γήπεδο ανυπομονείς να μπεις μέσα;

«Πραγματικά θα ήθελα ακόμη και τώρα να μπω να παίξω. Ξέρεις τι θα συμβεί; Θα επιστρέψω στη Σουηδία και θα ανυπομονώ να γυρίσω ακόμη περισσότερο. Θα έχει την πλάκα του…».

– Τουλάχιστον δεν θα αποχωριστείς τα χρώματα. Κάτι είναι κι αυτό…

«Σαφώς και είναι σημαντικό για μένα, αλλά περισσότερο για τους οπαδούς της ΑΙΚ, που λένε ότι τουλάχιστον πηγαίνω σε ομάδα που φοράει τα ίδια χρώματα».

«Το ελληνικό πρωτάθλημα νομίζω μου ταιριάζει»

– Ήταν δύσκολο για σένα να αφήσεις την ΑΙΚ ή ήταν αυτό που λέμε «καιρός ήταν»;

«Είναι δύσκολο γιατί η ΑΙΚ είναι η ομάδα μου στη Σουηδία. Είμαι στα 28 και πάντα ονειρευόμουν να παίξω στο εξωτερικό. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένα καλό και δυνατό πρωτάθλημα και νομίζω μου ταιριάζει».

– Το γήπεδο πως σου φάνηκε, μετά την πρώτη σου περιήγηση σε αυτό;

«Πάτησα το χορτάρι και είναι πραγματικά φανταστικό. Νομίζω ένα από τα κορυφαία στην Ελλάδα. Μου αρέσει επίσης το γεγονός ότι οι κερκίδες είναι πολύ κοντά στον αγωνιστικό χώρο και το γήπεδο τόσο συμπαγές. Ανυπομονώ να αγωνιστώ σε αυτό».

– Κουβαλάς ένα βαρύ όνομα στην πατρίδα σου. Ο πατέρας σου υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ένιωσες ποτέ την πίεση της σύγκρισης ή να τον ξεπεράσεις;

«Όχι, έτσι ακριβώς όπως το εννοείς. Ο πατέρας μου ήταν πάντα ήρεμος και δεν με πίεσε, αλλά και ούτε αναμείχθηκε ποτέ. Σαφώς και μιλάμε συνεχώς για ποδόσφαιρο, όταν μαζευόμαστε σε κάποιο τραπέζι για παράδειγμα, αλλά ποτέ δεν μου υποδεικνύει κάτι ή πώς να παίζω.

Θα μου πεις ασφαλώς αν έκανα ένα καλό ή άσχημο αντίστοιχα παιχνίδι, αλλά δεν ένιωσα ποτέ πίεση από το σπίτι. Με τέτοιο όνομα βέβαια οι οπαδοί της ΑΙΚ περιμένουν να γίνω σαν αυτόν, αλλά ήδη κατέκτησα πέρυσι το πρωτάθλημα, όπως έκανε αυτός το 1992. οπότε ήμαστε πλέον ίσοι (σ.σ. γέλια…)».

Μια οικογενειακή υπόθεση

– Είσαι αυτό που λέμε «το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά»;

«Λιγάκι ναι γιατί και ο μικρότερος αδερφός μου παίζει ποδόσφαιρο, όπως και η αδερφή μου».

– Μαθαίνουμε ότι ο μικρός είναι ταλαντούχος. Είναι καλύτερος από σένα;

«Παίζει κι αυτός στην ΑΙΚ και είναι διεθνής με την U17 της Σουηδίας, ενώ εγώ δεν υπήρξα ποτέ διεθνής, Οπότε ίσως να γίνει καλύτερος, θα δούμε. Παίζει κεντρικός αμυντικός, έχει κι αυτός δεξί πόδι και καλή συμπεριφορά εντός γηπέδου».

– Από σένα τι να περιμένει ότι θα δει ο κόσμος του ΑΡΗ στο γήπεδο;

«Δίνω πάντα το 100% στις προπονήσεις και στους αγώνες και είμαι πάντα παθιασμένος. Εκτός γηπέδου είμαι αρκετά ήρεμος, αλλά στο χορτάρι τρελαίνομαι. Το καλό μου πόδι είναι το δεξί, πιστεύω ότι διαθέτω καλή φυσική κατάσταση και είμαι καλός αμυντικά στο ένας εναντίον ενός. Εκτελώ επίσης και τα πέναλτι και δεν έχω αστοχήσει».

– Ξέρεις ότι πέρυσι ο ΑΡΗΣ έχασε πέντε πέναλτι;

«Μου το είπαν και να είστε σίγουροι ότι θα αλλάξει αυτό».

– Σε έχουμε δει και σε σχηματισμό 3-5-2, αλλά και στο 4-3-3. Τα υποστηρίζεις εξίσου και τα δύο;

«Έχω παίξει και στα δύο. Και ως κλασικός δεξιός μπακ με τέσσερις πίσω, αλλά και με πέντε στην άμυνα, λίγο πιο επιθετικογενής από πέρυσι στην ΑΙΚ. Μου αρέσει περισσότερο με τέσσερις πίσω, ώστε να αποφασίζω εγώ πότε θα βγω και θα κάνω συνεργασίες με τον πλάγιο χαφ μπροστά μου».

– Είναι για σένα έξτρα κίνητρο η κλήση στην εθνική σου ομάδα για πρώτη φορά παίζοντας πλέον εκτός Σουηδίας;

«Προέρχομαι από καλές χρονιές με την ΑΙΚ και είναι αλήθεια ότι απογοητεύτηκα λίγο όταν δεν ήμουν στις κλήσεις της Εθνικής στο camp, που γίνεται στο Κατάρ κάθε Ιανουάριο. Ελπίζω τώρα που θα παίζω σ’ ένα καλύτερο πρωτάθλημα να έρθουν να με παρακολουθήσουν μιας και θα είναι και ο Λάρσον στην ίδια ομάδα. Στην καριέρα του ένας ποδοσφαιριστής θέλει αν γίνεται να είναι πιστός σε μια ομάδα, να γίνει αρχηγός της και φυσικά να αγωνιστεί στην Εθνική».

«Όλα μέχρι στιγμής είναι τέλεια»

– Ο ΑΡΗΣ, όπως ίσως θα ξέρεις, πέρασε δύσκολα χρόνια. Χαίρεσαι που θα είσαι μέρος μιας ομάδας που συνεχώς εξελίσσεται και προσπαθεί να αλλάξει;

«Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους υπέγραψα. Ότι το club συνεχώς μεγαλώνει. Είδα πέρυσι κάποια παιχνίδια όταν ο ΑΡΗΣ ενδιαφέρθηκε για μένα. Η ομάδα παίζει καλό ποδόσφαιρο, ο κόσμος είναι φανταστικός, το γήπεδο ανακαινίζεται, τα οικονομικά είναι πιο σταθερά, η πόλη μου αρέσει και μου θυμίζει τα χρόνια που ζούσα στην Ισπανία. Όλα μέχρι στιγμής είναι τέλεια».

– Βοήθησε στη γνωριμία σου με τον ΑΡΗ και το γεγονός ότι έπαιζε στην Ακρόπολις, την ελληνική ομάδα της Στοκχόλμης;

«Έχω αρκετούς Έλληνες φίλους στην Στοκχόλμη που γνωρίζουν την πόλη, μου έχουν μιλήσει για τον ΑΡΗ και γενικά αισθάνομαι άνετα με το να είμαι ανάμεσα σε Έλληνες».

– Γιατί οι ομάδες επιμένουν να αποκτούν Σουηδούς ποδοσφαιριστές; Τι το ξεχωριστό έχετε;

«Είμαστε αφοσιωμένοι, κάνουμε πάντα καλά τη δουλειά μας και ότι δυσκολίες κι αν συναντήσουμε στο γήπεδο συνεχίζουμε να προσπαθούμε. Παράλληλα ήμαστε πάντα έτοιμοι να αγωνιστούμε χωρίς να βγάζουμε προβλήματα τραυματισμών, αφού στη Σουηδία τη δύναμη και την αντοχή τις “χτίζουμε” από νεαρή ηλικία, ενώ προσέχουμε πολύ τη διατροφή μας».

– Έχεις εικόνα για το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος;

«Έχω παρακολουθήσει κάποια παιχνίδια και έπαιξα με την ΑΙΚ κόντρα στον Παναθηναϊκό όταν αγωνιζόταν εκεί ο Μπεργκ. Μίλησα και λίγο με τον Λάρσον, που μου είπε ότι θα λατρέψεις την ομάδα, τους οπαδούς και την πόλη και ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα θέλεις να επιστρέψεις στη Σουηδία. Για αυτό σκοπεύω σύντομα να φέρω στην πόλη και την κοπέλα μου που της αρέσει πολύ η ελληνική κουλτούρα».

– Πώς είναι ο Σούντγκρεν εκτός γηπέδου;

«Αρκετά ντροπαλός, ευχάριστος, αρκετά ανταγωνιστικός με οτιδήποτε καταπιάνομαι (μπάσκετ, γκολφ), ακόμη και να παίζω πέτρα, ψαλίδι, χαρτί (σ.σ. γέλια) και γενικά μου αρέσει πολύ να είμαι με φίλους.

Σκοπεύω μάλιστα να καλέσω αρκετούς από αυτούς να έρθουν να με δουν στην Ελλάδα. Στο γήπεδο μπορεί να τρελαίνομαι, αλλά εκτός είμαι αρκετά ήρεμος, πηγαίνω για καφέ, για φαγητό με την οικογένειά μου».

«Ο κόσμος μου έδειξε την αγάπη του κι εγώ θέλω να τους το ανταποδώσω»

– Βλέποντας τον κόσμο να σε υποδέχεται έτσι, έχουν αρχίσει να σου μπαίνουν ιδέες για το πώς θα πανηγυρίσεις το πρώτο σου γκολ με τη φανέλα του ΑΡΗ;

«Όχι ακόμη. Πρώτα θέλω να δείξω στον προπονητή και τους συμπαίκτες μου ότι αξίζω να παίζω στην ομάδα. Θέλω να έχω τα πόδια μου στο έδαφος, να αρχίσω πρώτα να δείχνω σε όλους τον τρόπο που αγωνίζομαι και μέσα από τα παιχνίδια θα σκεφτώ και τον πανηγυρισμό».

– Είναι πρόβλημα που μπορεί να το βρεις στην πορεία το γεγονός ότι έχει κάνεις ήδη προετοιμασία, θα έρθεις έχοντας δώσει 17-18 παιχνίδια ήδη με την ΑΙΚ και θα έχεις μπροστά σου μια ολόκληρη σεζόν με τον ΑΡΗ;

«Σωματικά όχι γιατί όταν γυρίσω θα είμαι το τοπ φόρμα. Είμαι επαγγελματίας όλη μου τη ζωή και το να παίξω μιάμιση σεζόν σερί δεν είναι πρόβλημα. Τι να πουν και όσοι παίζουν σε υψηλό επίπεδο και μόλις τελειώνουν το πρωτάθλημά τους πάνε να παίξουν Παγκόσμιο Κύπελλο; Όπως συνηθίζω να λέω, αν πίνεις πολύ νερό, τρως καλά και προσέχεις το σώμα σου, δεν θα έχεις πρόβλημα».

– Πέρυσι ο ΑΡΗΣ τερμάτισε 5ος. Φέτος έχει και την Ευρώπη, αλλά ξεκινώντας από το β’ προκριματικό δεν θα είναι εύκολο να μπει στους ομίλους. Πως το βλέπεις;

«Το πέρασα δύο φορές με την ΑΙΚ. Διανύσαμε όλη τη διαδρομή και για λίγο αποκλειστήκαμε από την Μπράγκα και δεν μπήκαμε στους ομίλους. Θα έχει ενδιαφέρον, θα είναι όμορφο να ταξιδέψουμε στην Ευρώπη και έχουν μια ευκαιρία μπροστά μας. Δεν ήρθα εδώ απλά για να παίξω. Στο μυαλό μου έχω το πώς θα κερδίσω κάτι με τον ΑΡΗ και νομίζω έτσι πρέπει να σκέφτονται όλοι».

– Μοιάζεις αλλεργικός στην ήττα…

«Ακριβώς. Δεν μου αρέσει να χάνω. Σιχαίνομαι όταν πηγαίνω σπίτι έχοντας ηττηθεί. Θα δώσω τα πάντα για αυτή την ομάδα. Όπως ο κόσμος μου έδειξε ήδη την αγάπη του έτσι και εγώ θέλω να τους το ανταποδώσω. Θα με καταλάβει γρήγορα ο κόσμος. Δεν είμαι ο τύπος που του αρέσει να αλλάζει συνεχώς ομάδες. Όταν εισπράττω αγάπη, το ανταποδίδω…».

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από