ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός : Το νέο δίπολο του ελληνικού ποδοσφαίρου

Στην Αμερική υπάρχει μια ολόκληρη «φιλοσοφία» γύρω από το τελευταίο ματς της χρονιάς. Είναι έτσι δομημένα τα επαγγελματικά τους πρωταθλήματα, που επί της ουσίας τελευταίο ματς σημαίνει και «πρωταθλητής» άρα αναπόφευκτα χτίζονται ολόκληρες ομάδες γύρω από αυτόν τον στόχο. Να τελειώσουν μια σεζόν, επικρατώντας στην τελευταία μάχη.

Στην Ευρώπη πάλι, τα τελευταία χρόνια έχουν επιλέξει το ματς που κλείνει την αυλαία να είναι ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ, και ομολογουμένως πρόκειται για μια ιδέα προς τη σωστή κατεύθυνση. Και όσο για τα μέρη μας; Εδώ έχουμε αποφασίσει ο επίλογος να γράφεται με τον τελικό κυπέλλου, σε μια ιστορία που μοιάζει να κολλάει γάντι με εκείνο το «και διηγώντας τα να κλαις» που έχει γίνει το νέο μας σήμα κατατεθέν. Όλη η τοξικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου, και όλες οι… ομορφιές της Εξυγίανσης συγκεντρώνονται σε αυτό το παιχνίδι (με το δίπολο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ να διεκδικούν τη κούπα) με έναν τρόπο τα τελευταία χρόνια. Μάλλον σε μια μικρή συνομωσία του σύμπαντος για να μην λησμονήσουμε τι προηγήθηκε, αλλά κυρίως σε μια… μίνι προβολή εικόνων από το μέλλον, για όσα θα ακολουθήσουν. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας: Οι σεζόν αλλάζουν, όχι η… κεντρική ιδέα όπως αυτή υλοποιείται από τα λαμπρά τέκνα του «κινήματος» που ήρθαν για να αλλάξουν τις Κυριακές αλλά και τις υπόλοιπες νύχτες μας.

Όπως και να έχει πάντως; Σε αυτό το τελευταίο ματς, επιβεβαιώθηκε η φετινή κυριαρχία του ΠΑΟΚ με την κατάκτηση του νταμπλ. Ο Δικέφαλος του Βορρά γίνεται δεδομένα ο ένας «πόλος» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήταν και πέρσι θα είναι και του χρόνου, καθώς και επιθυμία υπάρχει και η απαραίτητη οικονομική άνεση. Μέσα από τη σεζόν που ολοκληρώθηκε όμως, υπήρξε διαφοροποίηση στον άλλο. Τουλάχιστον σε σχέση με το προ ενός έτους δεδομένα. Διότι η περσινή πρωταθλήτρια ΑΕΚ την ευκαιρία της, την πέταξε στα σκουπίδια. Παρότι το καλοκαίρι βρέθηκε με τριάντα εκατ ευρώ στα χέρια της, μετά την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. «Χάλασε» την προηγούμενη ομάδα της, και αυτή που σχημάτισε σε καμία περίπτωση δεν δίνει την εντύπωση πως μπορεί να την ξανακάνει συνομιλητή στην κουβέντα της κορυφής. Σε εκείνο το τραπέζι δηλαδή που έπειτα από έναν χρόνο απουσίας (ξανά) κάθισε ο Ολυμπιακός με δόξα και τιμή.

Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς που φέτος σχημάτισε 18 βαθμούς διαφορά από την Ένωση, την οποία μάλιστα φιλοδώρησε και με τέσσερα γκολ σε ένα ημίχρονο στο μεταξύ τους αντάμωμα του Φλεβάρη. Η ίδια ομάδα που τελικά έχασε το πρωτάθλημα από εκείνο το ένα ματς με τον ΠΑΟΚ τέλη Σεπτέμβρη στο Φάληρο (0-1) από το αυτογκόλ του Βούκοβιτς. Ρωτήθηκε το βράδυ του Σαββάτου ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης για την πιο δύσκολη επέμβαση της σεζόν και αυτομάτως γύρισε στο… Φάληρο «Εκείνο το σουτ του Καμαρά» είπε. Μια από τις 23 τελικές που εξαπέλυσε ο Ολυμπιακός προς την εστία του!

Τα άλλαξαν όλα οι Ερυθρόλευκοι με το τέλος της προηγούμενης σεζόν. Και δικαιώθηκαν πανηγυρικά για την επιλογή τους, καθώς αυτό που σχημάτισαν όχι μόνο έκλεψε καρδιές στο –γεμάτο όλη τη σεζόν- Καραϊσκάκη αλλά δείχνει ικανό να αλλάξει και τους «συσχετισμούς» γενικώς. Ένας απόλυτα νεανικός κορμός, και μια ομάδα που το ποδόσφαιρο της μοιάζει πιο σύγχρονο από ποτέ. Με τους παλιούς να κάνουν βήματα προς τα εμπρός (Φορτούνης, Ομάρ, Κούτρης, Σισέ, Μπουχαλάκης), με νέους να γίνονται άμεσα σημεία αναφοράς (Γκιγιέρμε, Ποντένσε), πρωταγωνιστές (Μασούρας, Καμαρά, Σα) και άλλους που αναμένονται σαφώς ακόμη καλύτεροι στην επόμενη σεζόν τους (Μεριά, Τσιμίκας, Σολδάνο).

Ο φετινός Ολυμπιακός πήρε πολλά από τους «πολλούς» και αυτή είναι μια δεξαμενή σχεδόν εξασφαλισμένης επιτυχίας. Αν με έναν τρόπο άφηνε κάποιος στην… άκρη τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι Ερυθρόλευκοι από τα «κέντρα εξουσίας» θα μπορούσε με βεβαιότητα να κάνει λόγο για ένα κλαμπ έτοιμο να ανοίξει εκ νέου μια δική της εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ίσως πιο έτοιμο από τον ΠΑΟΚ, αν αναλογιστεί κανείς τους μέσους όρους ηλικίας των δύο ομάδων.

Όπως και να έχει: Το νέο δίπολο σχηματίστηκε. Και έχει συστατικά που μπορεί να φέρει κέρδη σε όλους. Για παράδειγμα είναι η πρώτη φορά φέτος από την περίοδο 2006-07 που μπορεί στα αλήθεια να λέμε πως έχουμε πιθανότητες να φτάσουν δύο ομάδες μας ως τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πιο εύκολα ο ΠΑΟΚ που σήμερα «σφράγισε» την είσοδο του από τον τρίτο προκριματικό γύρο στο μονοπάτι των πρωταθλητών. Πιο δύσκολα αλλά όχι σε επίπεδο απίθανου ο Ολυμπιακός.

Και είναι και άλλα πράγματα που σαφώς και δεν είναι σε θέση να τα γνωρίζει ο πολύς κόσμος. Αυτή τη στιγμή για παράδειγμα οι δύο ομάδες έχουν σχηματίσει παρόμοια μπάτζετ, λαμβάνουν αντίστοιχες μεταγραφικές λίστες καθώς μπορούν να δαπανήσουν και οι δύο χρήματα ικανά για συμβόλαιο ως και 1,5-2 εκατ ευρώ τον χρόνο. Είναι μια κατάσταση που μόνο προς τα πάνω μπορεί να τους τραβήξει και τους δύο.

Να δούμε όμως και κατά πόσο θα του επιτραπεί μέσω του ανταγωνισμού, να ανεβάσει συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Θα υπάρχει VAR ας πούμε στο νέο πρωτάθλημα; Ή θα χάσουμε άλλη μια χρονιά. Και αυτό το VAR θα είναι ικανό να κλείσει τις «πληγές» που ανοίγουν οι διαιτησίες ή θα καταφέρουμε να το… ξεχαρβαλώσουμε εδώ στα μέρη μας. Γιατί για παράδειγμα η ΑΕΚ αμφισβήτησε ανοιχτά την «χρήση» του στον χθεσινό τελικό και συγκεκριμένα στην περίφημη φάση του 54΄. Εκπαιδεύει λέει ο Μέλο «κανονικούς διαιτητές» και όχι τίποτε γερόντια. Τώρα είναι καλό ή κακό αυτό; Θα φανεί στη… σκηνή!