Ατρόμητος – Λεβαδειακός 1-0

Σε ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι στο Περιστέρι, με λίγες φάσεις, ο Ατρόμητος απέναντι σε έναν καλά στημένο αμυντικά Λεβαδειακό, εκμεταλλεύτηκε μία στιγμή χαλάρωσης στο 42ο λεπτό, έβαλε ένα γκολ δια… ποδός Ντιγκινί (μετά από όμορφη συνεργασία με τον Ντάουντα), διαφύλαξε το σκορ στη συνέχεια και πήρε την νίκη (1-0).

Δεν είναι εύκολο να «ανοίξεις» μια άμυνα που τους έχει βάλει όλους πίσω. Χρειάζεται ακρίβεια, για να το πετύχεις. Μαθηματική ακρίβεια. Σαν τριγωνομετρία. Έτσι το έκανε ο Ατρόμητος με τον Λεβαδειακό.

Το τελικό 1-0 έγινε με τρόπο που απαιτούσε ακρίβεια. Επαφές με τη μία, παίκτες στη θέση που έπρεπε, η μπάλα εκεί που έπρεπε. Μάντσον, Ντάουντα, Ντιγκινί, πάλι Ντάουντα, πλασέ και 1-0. Ηταν ο μοναδικός τρόπος για το γκολ.

Μέχρι τότε, μέχρι το 42′, δηλαδή, ο Ατρόμητος είχε δοκιμάσει μόνο με σουτ έξω από την περιοχή. Τρία για την ακρίβεια, δεν είχε γίνει τίποτα. Είχε δοκιμάσει τρία λεπτά πριν το γκολ, με κεφαλιά του Χατζησαΐα από στημένο, την οποια έδιωξε ο Επασί. Πάλι τίποτα.

Ετσι, το έριξε στην τριγωνομετρία. Διότι αυτό που έκαναν οι παίκτες της ομάδα του Περιστερίου μέχρι το τετ α τετ, ήταν ένα τριγωνάκι. Το 1-0 ήταν ένα «ξεκλείδωμα» για τον Ατρόμητο. Απέναντι σε μια ομάδα που όσες τελικές έκανε, όχι μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, αλλά μέχρι το τέλος του αγώνα, ήταν μόνο έξω από την περιοχή.

Από τον Γιουσούφ στο 33′ και στο 49′, από τον Νιάσε στο 80′. Ολα άστοχα. Αυτές ήταν στην ουσία οι απειλές, αν τις πούμε απειλές, του Λεβαδειακού σε ολόκληρο το ματς. Ο Ατρόμητος στο δεύτερο ημίχρονο είχε ένα πέναλτι που δεν του δόθηκε στο 52′, σε μαριάρισμα του Αντιλέχουν στον Γιαννούλη μέσα στην περιοχή και αυτό που έκανε, ήταν να βάλει λίγο περισσότερο στο παιχνίδι τον Ουάρντα.

Δεύτερο γκολ δεν βρήκε. Αλλά βρήκε πάλι αυτό που είχε χάσει τις τρεις προηγούμενες αγωνιστικές. Το μηδέν στην άμυνα!

Το κλειδί: Αυτό ακριβώς ήταν και το κλειδί. Ο Ατρόμητος αν σε κάτι στήριξε πάρα πολύ την εντυπωσιακή φετινή πορεία που τον είχε φέρει μέχρι και την κορυφή, ήταν στην αμυντική του λειτουργία. Με αυτήν νίκησε εκτός Ολυμπιακό, ΑΕΚ. Από τον Λεβαδειακό δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου, ποτέ ο αντίπαλος δεν μπήκε καν μέσα στην περιοχή του.

Το 10άρι: Ο Μάντσον δεν έκανε φοβερά πράγματα σε δημιουργικό επίπεδο. Ασχετα αν από εκείνον ξεκινάει το γκολ. Ασχετα αν έκανε τρια σουτ. Πολύ περισσότεροείναι ο άνθρωπος που γεμίζει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον το χώρο της μεσαίας γραμμής. Είναι πολύτιμος στη λειττουργία του Ατρόμητου.

Στον πάγκο: Ο Λεβαδειακός έχανε από το 42′. Αλλά δεν μπήκε ποτέ στην αντίπαλη περιοχή. Δεν πάλεψε στην πραγματικότητα ποτέ για το γκολ της ισοφάρισης. Μόνο με άμυνα, δεν μπορείς να πετύχεις πολλά. Ετσι δικαιολογούνται πλέον οι τέσσερις ήττες σε πέντε αγώνες. Ηταν, δηλαδή, να μην αρχίσει να χάνει…

Γιατί κόουτς: Ο Κάναντι ήξερε πολύ καλά τι παιχνίδι είχε μπροστά του. Γνωρίζει πως έχει μια ομάδα καμωμένη κυρίως για να αμύνεται σωστά. Και μετά να κάνει τη ζημιά. Την έχει κάνει στα τελευταία ματς ικανή να λειτουργεί και σε ποδόσφαιρο κυριαρχίας.

Γήπεδο: Περιστερίου
Διαιτητής: Αριστομένης Κουτσιαύτη
Βοηθοί: Κωνσταντίνος Ποντίκης, Γεώργιος Πασχάλης
Γκολ: 42′ Ντιγκινί
Κίτρινες: Κιβρακίδης, Μενσά / Νιάσε, Μπελγκαουζανί, Σουμπίνιο
Κόκκινες: –

Ατρόμητος (Νταμίρ Κάναντι): Γιαννιώτης, Χατζησαΐας, Μπουσουλάτζιτς, Ουάρντα, Ντιγκινί (91′ Καρασαλίδης), Ντάουντα (74′ Μενσά), Μάντσον, Κιβρακίδης, Βασιλακάκης (81′ Ούμπιδες), Γιαννούλης, Ρισβάνης.

Λεβαδειακός (Ζοζέ Ανιγκό): Επασί, Τσαμπούρης (46′ Ιωασννίδης), Ζαραδούκας, Αντιλέχου, Φαβάρο, Τριποτσέρης, Νιάσε, Γιακουμάκης, Γιουσούφ, Μπελγκαζουάνι (78′ Σουμπίνιο), Μητρόπουλος (74′ Ομπιόρα).