Τέσσερις (ποδοσφαιρικοί) γάμοι και μια… κηδεία!

Τέλος λοιπόν στο Θείο δράμα της Super Greek. Μένει μια αγωνιστική -στις 5 του Μάη- δίχως όμως νόημα και σκοπό. Τα μάθαμε σχεδόν όλα και στην κορυφή, αλλά και στην ουρά. Ο ΠΑΣ υποδέχεται τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ που έχει κίνητρο το αήττητο.

Ο ΠΑΣ θέλει νίκη. Άρα ο ΠΑΣ… έπεσε, μαζί με Λεβαδειακό και Απόλλωνα. Μοναδική εκκρεμότητα ο τέταρτος από το τέλος που θα παίξει μπαράζ σωτηρίας. Λογικά ο ΟΦΗ. Τέλος πάντων, η κουβέντα της ουράς γίνεται επίκαιρη μόνο στο φινάλε. Τα βασικά είναι… ψηλά Και εκεί τα μηνύματα της σεζόν 2018-19. Μηνύματα όχι για όσα έγιναν αλλά κυρίως για όσα θα γίνουν.

Με την απαραίτητη βαθμολογική σειρά;

1) Ο ΠΑΟΚ έφτασε στο σημείο για το οποίο κίνησε πριν από μια τριετία. Θα είχε φτάσει νωρίτερα αν πέρσι ο Ιβάν Σαββίδης δεν έχανε το μυαλό του σε εκείνο το ματς με την ΑΕΚ. Έγινε όμως η δουλειά. Μένει να δούμε πως θα το διαχειριστούν πλέον οι πρωταθλητές. Ο ΠΑΟΚ από εδώ και πέρα αλλάζει πίστα. Και αλλάζουν και οι απαιτήσεις για εκείνον. Έχει σχηματίσει σίγουρα μια καλή ομάδα. Έχει και τον απόλυτο έλεγχο στα «κέντρα» που τόσο του αρέσει να… απαρνιέται στον δημόσιο λόγο του.

Το δύσκολο όμως δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, αλλά να καταφέρεις να σταθείς εκεί. Ο ΠΑΟΚ 2017-18 έπαιξε καλύτερο ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟΚ 2018-19. Ο ΠΑΟΚ 2019-20 θα είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος από εκείνη την πρώτη καλή ομάδα. Υπάρχουν τραυματισμοί (Μαουρίτσιο, Βέρνμπλουμ), δύσκολες κουβέντες για ανανεώσεις συμβολαίων (Βαρέλα, Πέλκας), μια θέση σέντερ φορ που είναι άδεια από τον Γενάρη όταν πουλήθηκε ο Πρίγιοβιτς. Γενικά το καλοκαίρι που έρχεται είναι πολύ απαιτητικό. Και με κερασάκι στην τούρτα την πρόκληση της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

2) Ο Ολυμπιακός επέστρεψε. Και ας έμεινε με άδεια χέρια. Μέσα σε χρόνο ρεκόρ οι Πειραιώτες έφτιαξαν μια πολύ καλή ομάδα, από την αρχή. Ουσιαστικά έχει το manual για να πατήσει η επόμενη αγωνιστική εκδοχή του. Θέλει λίγες και καλές προσθήκες. Και κυρίως θέλει εμπιστοσύνη σε αυτό που σχηματίστηκε. Καθαρά αγωνιστικά: Οι Ερυθρόλευκοι θα βρεθούν στην επόμενη αφετηρία, σαν φαβορί. Ότι δηλαδή δεν ήταν ένα χρόνο πριν. Τώρα αν θα μπορέσουν να πάρουν και τίτλους; Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σαφώς και δεν τους ευνοεί. Το κατάλαβαν και πέρσι μια χαρά. Το κατάλαβαν και φέτος. Αλήθεια με το VAR τι γίνεται; Υπάρχει ακόμη στο πλάνο ή ο Βασιλειάδης θα αφήσει κληρονομία στους «επόμενους» αυτή την υπόθεση. Όχι τίποτε άλλο, αλλά να πιάσουν τόπο και οι προσευχές των διαιτητών…

3) Η ΑΕΚ τα έκανε μαντάρα. Και την κατάσταση αυτή την «παντρεύτηκε». Πέρσι τέτοια εποχή ήταν πρωταθλήτρια, με καλό αγωνιστικό κορμό, με τη φιλοδοξία των εσόδων από το Τσάμπιονς Λιγκ κλπ. Φέτος είναι υποχρεωμένη να ξεκινήσει από την αρχή. Χάνει τον Πόνσε, θέλει να πουλήσει τον Λιβάγια ή τον Μάνταλο (ή γιατί όχι και τους δύο;), δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει με τον Χιμένεθ. Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να την συμπεριλάβει κανείς στην κουβέντα για τον επόμενο τίτλο. Τα προνόμια που δημιούργησε η ίδια πέρσι, τα σκόρπισε με έναν σωρό λάθος χειρισμούς. Που συνεχίζονται αν σκεφτεί κανείς ότι για παράδειγμα η ανανέωση του Γκάλο είναι στον αέρα και ότι οι μεταγραφικές κινήσεις της είναι επιπέδου Σάκιτς, Ντέλετιτς και Γιώργου Αθανασιάδη.

4) Ο Παναθηναϊκός περνάει και επίσημα πια τα δικά του «πέτρινα». Έμεινε για ένατη σεζόν δίχως τίτλο, έχει μια διοίκηση που δεν είναι αποδεκτή από τον κόσμο της. Έχει ένα ρόστερ που στον πρώτο γύρο δημιούργησε προσδοκίες αλλά στον δεύτερο απογοήτευσε. Υπάρχουν χρέη. Υπάρχει διαθέσιμο για μια ακόμη σεζόν ένα μπάτζετ που δεν ταιριάζει με το μέγεθος του κλαμπ. Όσο και αν ακούγεται βαρύ οι Πράσινοι θα πρέπει να κατανοήσουν πως αυτή τη στιγμή είναι σε…ιστορικό χαμηλό σε όλα. Και αγωνιστικά. Αλλά και στις φιλοδοξίες. Και μιας τα πράγματα μάλλον θα γίνουν χειρότερα; Για να δούμε πως θα χειριστούν τις υποθέσεις Κουρμπέλη, Μπουζούκη κλπ. Γιατί δίχως υπομονή καίγονται για έσοδα. Και αυτές οι ιστορίες συνήθως φέρνουν λάθος επιλογές.

Την Κυριακή το βράδυ όμως δεν σφραγίστηκε όμως η σεζόν μόνο για το ποδόσφαιρο. Σφραγίστηκε και για την εμπλοκή της πολιτικής σε αυτό. Με τον πιο άγαρμπο τρόπο. Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει απελπισμένος. Σε τέτοιο βαθμό που είδε στην φιέστα του ΠΑΟΚ μια ευκαιρία να «ανεβάσει» λίγο τους αριθμούς του ΣΥΡΙΖΑ στην Βόρεια Ελλάδα. Το μήνυμα του για την «δίκαιη και άξια κατάκτηση του πρωταθλήματος προς τον ΠΑΟΚ» τον εξέθεσε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στα μάτια των Ολυμπιακών (που πήραν τρία πρωταθλήματα με εκείνον Πρωθυπουργό αλλά τέτοιο μήνυμα δεν έλαβαν ποτέ).

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Στα μάτια των φίλων της ΑΕΚ (που ούτε σε εκείνους προέκυψε πέρσι τέτοιες ημέρες αντίστοιχο μήνυμα). Στα μάτια όλων εκείνων που έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει την τελευταία τριετία, και δεν μπορούσαν να ταιριάξουν τα κομμάτια του παζλ της Εξυγίανσης. Αλλά και στα μάτια των φίλων του ΠΑΟΚ. Ο Ιβάν είναι ιδιοκτήτης και οι σχέσεις είναι εξαιρετικές. Όταν όμως είσαι φίλος του ΠΑΟΚ, έχεις ακούσει τα χίλια μύρια για «το πρωτάθλημα των Πρεσπών» και βλέπεις και την χθεσινή κίνηση Τσίπρα; Τότε μάλλον έχεις μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστώσεις πως ο χαμογελαστός Αλέξης, δεν είναι παρά ένας αδίστακτος τύπος που μπροστά στις επόμενες κάλπες δεν λογαριάζει τίποτα. Και κανέναν…