Ο νεαρός Πολωνός επιθετικός μίλησε για τις πρωτόγνωρες εμπειρίες που έχει στον ΠΑΟΚ, αλλά και το επαγγελματικό ρίσκο που πήρε και του βγήκε σε καλό.
Ο Κάρολ Σφιντέρσκι ήρθε στον ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο λίγο πριν κλείσει τα 22 του χρόνια. Παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη στο πολωνικό σάιτ «sport.pl» μιλώντας για τους πρώτους του μήνες στην Ελλάδα, για τη ζωή στη Θεσσαλονίκη και για τον τρελό κόσμο του Δικέφαλου.
-Στο τέλος του Ιανουαρίου είχες πει: «Δε θέλω να είμαι ο δεύτερος Πιόντεκ, θέλω να είμαι ο εαυτός μου». Από τις συγκρίσεις με τον επιθετικό της Μίλαν όμως δεν μπορείς να ξεφύγεις επειδή η Corriere Dello Sport σε αποκάλεσε «νέο-Πιόντεκ»…
«Είναι ωραίο αλλά δεν αισθάνομαι καμία πίεση. Δεν λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου τις συγκρίσεις. Πήγα σε άλλη ομάδα, σε άλλο πρωτάθλημα, γράφω την δική μου ιστορία. Στον ΠΑΟΚ μπορούν να βοηθήσουν τους επιθετικούς. Πιο νωρίς στην σεζόν ο Τσούμπα Άκπομ άρχισε πολύ καλά, αν και είχε τον Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς μπροστά του. Είμαι ευχαριστημένος με κάθε γκολ που έχω πετύχει, έχω κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα στον ΠΑΟΚ, αλλά είμαι ακόμα ήρεμος».
-Από την μια οι Ιταλοί σε συγκρίνουν με τον Πιόντεκ, από την άλλη οι Έλληνες σε βλέπουν σαν τον νέο Πρίγιοβιτς. Διαβάζεις άρθρα σχετικά με εσένα;
«Δε διαβάζω σχόλια στο διαδίκτυο και δεν ψάχνω τα άρθρα για την καλή μου αρχή στον ΠΑΟΚ. Αν έρθει κάτι στο μάτι μου, θα το διαβάσω, αλλά δεν δίνω μεγάλη σημασία σε αυτά. Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεφύγεις. Αυτό το θέμα από την Ιταλία για την σύγκριση με τον Πιόντεκ, μου το έστειλε και ο Τσέσλαβ Μίχνιεβιτς (σ.σ προπονητής στην εθνική Ελπίδων). Συμβαίνει επίσης με την ευκαιρία διαφόρων άρθρων που βλέπω στα ΜΜΕ».
-Πως βιώνεις όλα αυτά τα θετικά σχόλια που γίνονται για σένα;
«Είμαι χαρούμενος γιατί η περασμένη σεζόν απέδωσε καλά και πέτυχα αρκετά γκολ και περίμενα μια τέτοια στιγμή πολύ καιρό. Πάντα ήμουν πολύ συγκεντρωμένος στις προπονήσεις, αλλά κάτι μου έλειπε στους αγώνες. Όσο περισσότερο ήθελα να δείξω στον εαυτό μου ότι βελτιώνομαι, τόσο χειρότερο έβγαινε. Μερικές φορές σε απλές καταστάσεις στο γήπεδο σκέφτηκα διαφορετικά».
-Ποια στιγμή ήταν για την «ανάκαμψη» σου;
«Μια σημαντική στιγμή ήταν το παιχνίδι απέναντι στην Λέγκια Βαρσοβίας. Μια εβδομάδα πριν παίξαμε με την Ζαγκλεμπιέ. Κερδίσαμε 3-1, έβαλα δυο γκολ και συνεχίσαμε. Μετά ερχόταν το παιχνίδι με τους πρωταθλητές και στάθηκα τυχερός, γιατί οι Μπέζιακ και Σέρινταν τραυματίστηκαν και πήρα την ευκαιρία. Συμβαίνει συχνά η ατυχία κάποιων να είναι η τύχη κάποιων άλλων. Χρησιμοποίησα την τύχη μου και από εκείνο το ματς δεν βγήκα εκτός ομάδας».
-Κέρδισες την μεταγραφή σου σε μια άλλη ομάδα, η οποία μπορεί να αποτελέσει ένα βήμα για μια μετακίνηση σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα. Βλέπεις μια ταχεία πρόοδο σε εσένα, σαν αυτή που έχει ο Πιόντεκ;
«Δεν το σκέφτομαι ακόμα. Μόλις μπήκα στην ομάδα και εξακολουθώ να αγωνίζομαι για μια θέση στην ενδεκάδα. Βήμα-βήμα έθεσα νέους στόχους για μένα και αν δουλέψω σωστά, θα υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον».
-Πως σου φαίνεται η νέα πόλη που μένεις;
«Στη Θεσσαλονίκη, αν και είναι μεγαλύτερη από το Μπιάλιστοκ, είναι όλα σχεδόν ίδια. Μένω 15-20 λεπτά από το κέντρο της πόλης. Υπάρχουν καταστήματα, εστιατόρια, επομένως δεν υπήρχαν προβλήματα από αυτή την άποψη. Αναρωτιέμαι πως θα είναι το καλοκαίρι λόγω και της θάλασσας. Η υψηλή θερμοκρασία και η υγρασία σίγουρα δεν θα διευκολύνουν το παιχνίδι, από την άλλη πλευρά θα είναι πιο ευχάριστο να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου».
-Πως αντιμετώπισες το ελληνικό… χάος στους δρόμους;
«Δεν ήταν εύκολο, επειδή είναι… δύσκολο να περιγραφεί τι συμβαίνει στους δρόμους. Ο καθένας παρκάρει όπου θέλει, οδηγεί όπως θέλει, πρέπει να το συνηθίσεις. Ακόμα νομίζω ότι όλα εδώ συμβαίνουν πιο… αργά. Οι άνθρωποι κάθονται σε εστιατόρια και καφετέριες. Περνούν μια κρίση, αλλά όλοι θα βρουν χρόνο για να ένα μεγάλο διάλειμμα».
-Πως κατόρθωσες να ασχοληθείς με προσωπικά θέματα;
«Δεν ήταν και το πιο απλό πράγμα, αλλά ευτυχώς είχα βοήθεια από την ομάδα. Μπορώ να πω ότι όλα είναι οργανωμένα στην Ελλάδα».
-Το όνομα του Ιβάν Σαββίδη πιθανότατα θα διευκόλυνε την γραφειοκρατεία;
«Ο πρόεδρος είναι αγαπημένος στην Θεσσαλονίκη, όλοι τον σέβονται και εκτιμούν όσα έκανε για τον ΠΑΟΚ και για την πόλη γενικότερα. Γνωρίζω ότι στην Πολωνία είναι γνωστός κυρίως για το περιστατικό με το πιστόλι, αλλά πιστεύω είναι ένας ωραίος και χαμογελαστός άνθρωπος. Σε αυτή την κατάσταση ήταν… εκτός αυτού. Στην Θεσσαλονίκη λέγεται ότι ο Ολυμπιακός ευνοείται από τους διαιτητές».
-Οι οπαδοί σε αναγνωρίζουν ήδη;
«Το έκαναν πριν καν κάνω το ντεμπούτο μου! Ο αριθμός των οπαδών που με είδαν μέσα στην πόλη και ζήτησαν φωτογραφία ή αυτόγραφο ήταν ένα σοκ για μένα. Με ρωτάνε πως αισθάνομαι στην πόλη και αν χρειαζόμουν κάτι. Στο Μπιάλιστοκ φυσικά υπήρχαν τέτοιες καταστάσεις, αλλά η κλίμακα τους δεν μπορεί να συγκριθεί!»
-Πρόσφατα παραδέχτηκες ότι είχες πολλούς φόβους πριν φύγεις από την Πολωνία. Αποδείχτηκαν υπερβολικοί οι φόβοι σου;
«Ευτυχώς, ναι. Ενώ βρισκόμουν ακόμα στο προπονητικό καμπ της Γιαγκελόνια στην Τουρκία, ήξερα ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των ομάδων είναι σε καλό σημείο. Ήμουν έτοιμος για την μεταγραφή, αλλά το χειρότερο ήταν η μέρα της αναχώρησης μου. Είχα πολύ άγχος, αλλά γρήγορα το ξεπέρασα, πέρασα ιατρικά, προπονήθηκα και μπήκα δυναμικά σε μια νέα περίοδο για την ζωή μου».
-Επέλεξες την Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ, αν και είχες πρόταση και από την Τζένοα. Ήταν δική σου η επιλογή να πας στον ΠΑΟΚ;
«Ναι ήταν δική μου επιλογή, παρά το γεγονός ότι έχω ανθρώπους με τους οποίους θα μπορούσα να το συζητήσω το θέμα. Το πιο σημαντικό ήταν όταν η αρραβωνιαστικιά μου, μου είπε η απόφαση είναι δική μου. Επέλεξα και “ποντάρω” στον ΠΑΟΚ, αν και ξέρω πως οι περισσότεροι θα επέλεγαν την Ιταλία».
-Γιατί αποφάσισες να πας στην Ελλάδα;
«Μου αρέσει να παίζω στην επίθεση και ο ΠΑΟΚ είναι μια επιθετική ομάδα. Ήθελα επίσης ένα μέρος που θα είχα περισσότερες πιθανότητες να παίζω τακτικά».
-Τι προπονητής είναι ο Ράζβαν Λουτσέσκου;
«Είναι ένας προπονητής που του αρέσει να παίζει σε υψηλή ένταση, οπότε έχω και πολλά αμυντικά καθήκοντα. Παίρνω πολλές οδηγίες κατά την διάρκεια των προπονήσεων, συνεχίζω να βελτιώνομαι σε αυτό το στοιχείο. Όταν ήμουν πιο μικρός δεν έκανα δουλειά σε ότι αφορά την άμυνα. Έπαιρνα την μπάλα, έβγαινα μπροστά και έβαζα γκολ. Έπρεπε να αλλάξω και ο πρώτος που μου είπε ότι χρειάζομαι βελτίωση ήταν ο Μίχαλ Πρόμπιερζ. Μπορώ να πω ότι αν δεν ήταν αυτός, σίγουρα δεν θα ήμουν εδώ που είμαι σήμερα».