Το πρωτάθλημα του ΣΥΡΙΖΑ

Η Σούπερ Λίγκα έχει «κλειδώσει» από την περασμένη Κυριακή. Η Φούτμπολ Λιγκ έχει «κλειδώσει» επίσης. Τέσσερα χρόνια κυβέρνηση, τρία χρόνια «¨εξυγίανση». Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε και έφερε το ελληνικό ποδόσφαιρο εκεί όπου το ονειρευόταν. Με τους Γκαγκάτσηδες σε ΕΠΟ και Σούπερ Λίγκα να γιορτάζουν τον επερχόμενο τίτλο του ΠΑΟΚ, με τον Αχιλλέα στη Φούτμπολ Λιγκ να ετοιμάζεται να φωταγωγήσει τον Βόλο για την επερχόμενη άνοδο της τρίτης σε δημοτικότητα ομάδας της πόλης της Μαγνησίας στη μεγάλη κατηγορία.

Αλλά προφανώς, αυτό ήταν το ζητούμενο. Να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε να προωθούνται οι κατάλληλοι. Οι αρεστοί. Οι εκλεκτοί. Και όχι απαραίτητα οι καλύτεροι και οι ικανότεροι. Σε όλα τα επίπεδα δημιουργήθηκαν αυτές οι συνθήκες, σε όλα τα επίπεδα λειτουργεί το ίδιο καθεστώς.

Κακά τα ψέματα, το πρωτάθλημα στη Σούπερ Λίγκα το διεκδίκησαν ουσιαστικά δύο ομάδες. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός. Πέρυσι ήταν τρεις. Του χρόνου, ποιος ξέρει; Μπορεί να νοθευτεί ακόμη περισσότερο ο ανταγωνισμός και να… απολαύσουμε κούρσα για έναν.

Αλλωστε κατά πως δείχνουν τα πράγματα, προς τα εκεί οδεύει το πράγμα. Οι αμπελοφιλοσοφίες περί κάθαρσης και εξυγίανσης και οι υποσχέσεις για νομοθεσίες που θα λύσουν χρόνια προβλήματα φαίνεται να μένουν στα συρτάρια και στις δηλώσεις. Κάτι που συνηθίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του στα χρόνια που απολαμβάνουν την καρέκλα της εξουσίας.

Απλά φανταστείτε ότι εδώ και δύο χρόνια, από τότε που ανέλαβε δηλαδή ο Γιώργος Βασιλειάδης το υφυπουργείο Αθλητισμού, περιμένουμε τον νέο αθλητικό νόμο που θα ρυθμίζει τα θέματα βίας, τα θέματα ελέγχου των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών κλπ.

Εσχάτως μετά το μοίρασμα μερικών δεκάδων εκατομμυρίων μέσω της ΕΡΤ στις ΠΑΕ που δεν έβρισκαν πουθενά τηλεοπτική στέγη, μας προέκυψε και η επικείμενη αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων και τη «σφήνα» μιας νέας κατηγορίας ανάμεσα στη Σούπερ Λίγκα και τη Φούτμπολ Λιγκ. Μιας κατηγορίας για την επιβίωση της οποίας είχε υποσχεθεί ο Βασιλειάδης ότι θα της εξασφάλιζε τηλεοπτική στέγη στην ΕΡΤ για κάποια χρόνια.

Αυτά τα εγγυημένα έσοδα όμως, γράφονται στο… χιόνι, όπως τόσες και τόσες άλλες υποσχέσεις του ακάματου υφυπουργού Αθλητισμού. Η Σούπερ Λίγκα 2, είναι μια κατηγορία που θα άνηκε διοικητικά στη Σούπερ Λίγκα, οπότε ο συνεταιρισμός των «μεγάλων» θα την ήθελε στην… παρέα τους από τη στιγμή μάλιστα που θα υπήρχαν και εγγυημένα έσοδα. Περισσότερες ομάδες, σημαίνει περισσότερες ψήφοι, περισσότερη επιρροή, περισσότερα «παραμάγαζα» και φυσικά τέρμα στις… σκοτούρες για το πόσοι ανεβαίνουν και πόσοι πέφτουν. Οποιος θα είχε τα κουμάντα, θα έβρισκε και τον τρόπο να κάνει αυτό που θέλει.

Για να μην το κουράζουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε αυτό που ήθελε στο ποδόσφαιρο:

* Εφερε το χάος, σε όλα τα επίπεδα. Κυνήγησε όσο και όπου μπορεί τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη, την ίδια ώρα που επιτρέπει την επιστροφή ανθρώπων στο προσκήνιο που το ίδιο το σύστημα είχε αποβάλλει πριν από χρόνια όπως ο Θωμάς, ο Γιαννάκης, ο Αχιλλέας, ο Γκαγκάτσης που ενώ περιμένει την απόφαση για το σκάνδαλο της κάρτας υγείας, ξεκίνησε νέο τουρ στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

* Η βία, οι χούλιγκαν και οι οπαδικοί στρατοί παραμένουν στην επικαιρότητα, ισοπεδώνοντας γήπεδα και κάθε έννοια νομιμότητας.

* Και συνεχίζουμε την καταμέτρηση: Η ΕΠΟ του «δικού μας» Βαγγέλη Γραμμένου μπορεί να νομίζει ότι έχει πάνω από το κεφάλι της μια «συμβουλευτική επιτροπή» όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο «δικός μας» πρόεδρος στη «δική μας» εφημερίδα, ωστόσο η FIFA στην ανακοίνωσή της αναφέρει ξεκάθαρα ότι η επιτροπή παρακολουθεί – εποπτεύει τα πάντα που αφορούν την ομοσπονδία.

* Το VAR το υποσχέθηκαν οι κυβερνώντες από πέρυσι, αλλά θα είναι έτοιμο από… του χρόνου! Και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να μην μπορέσει το σχεδόν φαλιρισμένο κράτος να πληρώσει τον λογαριασμό.

Και τι γίνεται από εδώ και μπρος; Τα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση και τη δυναμική. Αν υπάρξει διάθεση για πραγματικές αλλαγές, τότε η κατάσταση μόνο καλύτερη μπορεί να γίνει. Χειρότερη, δύσκολο. Σε κάποια επίπεδα έχει φανεί μια μικρή επιθυμία για αλλαγές, όχι όμως και στο κομμάτι του ανταγωνισμού. Εκεί οι χαλίφηδες δε θέλουν ανταγωνισμό, θέλουν μόνο παραμάγαζα που θα τους υπηρετούν τυφλά.

Αλλά που θα πάει; Κάποια στιγμή θα αδειάσουν εντελώς τα γήπεδα, θα εξαφανιστούν και οι τηλεθεατές και θα μείνει το ελληνικό ποδόσφαιρο να παρακαλάει είτε το κράτος για κάνα ξεροκόμματο από την ΕΡΤ, είτε κάποιον καναλάρχη ιδιοκτήτη ομάδας να δώσει κάνα φράγκο, είτε για τα τηλεοπτικά δικαιώματα είτε για κάποια χορηγία (κάτι που ήδη συμβαίνει)…

Επομένως ο δρόμος παραμένει μακρύς και δύσβατος.