«Διπλό» στο βούρκο ο Ολυμπιακός (1-2)

Δεν ήταν στα επίπεδα των προηγούμενων αγωνιστικών. Δεν ήταν και εφικτό όμως, μιας και κάποια στιγμή θα πρέπει να στεκόμαστε στα αυτονόητα: Στην προκειμένη περίπτωση σε έναν αγωνιστικό χώρο ντροπή για το ποδόσφαιρο. Στους «Ζωσιμάδες» που τα καλά νέα όταν βρεθείς να ισορροπείς στα τετραγωνικά τους, είναι να φύγεις απο αυτά δίχως τραυματισμό. Αυτό σε κάνει να σκεφτείς το ένστικτο και λιγότερο όλα τα υπόλοιπα. Παρά ταύτα; Eπιμένουμε (ως επαγγελματικό ποδόσφαιρο) το συγκεκριμένο γήπεδο εδώ και χρόνια να το διατηρούμε στην ατζέντα της Σούπερ Λιγκ. Παρότι δεν φαίνεται να γίνεται το παραμικρό για την βελτίωση του.

Τέλος πάντων. Η δουλειά έγινε, και έγινε καλά για τους Πειραιώτες. Ουσιαστικά. Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 2-1 του ΠΑΣ και  συνέχισε την καταδίωξη του ΠΑΟΚ στη μάχη της Σούπερ Λιγκ. Έβαλε τους βαθμούς στο σακούλι  και πάει παρακάτω σε μια πολύ απαιτητική περίοδο όπου τα ματς τον περιμένουν διαδοχικά.

Πρωταγωνιστής σε αυτό το «διπλό» ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος. Ο διεθνής winger που έπειτα απο καιρό ξανάνοιξε λογαριασμό στο πρωτάθλημα. Είχε να σκοράρει απο την πρεμιέρα και εκείνο το 1-0 με τον Λεβαδειακό. Επέστρεψε στα γκολ σε ένα ματς που οι Ερυθρόλευκοι πραγματικά το είχαν ανάγκη. Η δική του κεφαλιά (37΄) απο την ασίστ του Ποντένσε έμελλε να κρίνει το τελικό αποτέλεσμα σε ένα ματς που έφτασε ως το 1-1 με… αυτόχειρες. Με δύο αυτογκόλ. Ο Σκόνδρας (8΄) μπαίνοντας στην πορεία μιας μαγικής μπαλιάς του Φορτούνη, και ο -συνήθης ύποπτος- Γιάγκος Βούκοβιτς (14΄). Ο Σέρβος που τουλάχιστον είδε για εκείνον το κακό να «τριτώνει» άρα έχει έναν λόγο να ελπίζει πως έκλεισε αυτός ο απίστευτος κύκλος ατυχίας που τον καταδιώκει στα ματς της Σούπερ Λιγκ.

Τι κρατά ο Ολυμπιακός πέρα απο τους βαθμούς της νίκης; Λίγα πράγματα. Ίσως την σταδιακή προσαρμογή του στις ανάγκες του ματς, με βάση τον αγωνιστικό χώρο…βούρκο. Γιατί ξεκίνησαν οι Πειραιώτες με διάθεση να ανεβάσουν τον ρυθμό ψηλά, αλλά κατάλαβαν γρήγορα ότι αυτό στο συγκεκριμένο γήπεδο είναι… δεύτερος αντίπαλος. Και μάλλον πιο επικίνδυνος απο τον ΠΑΣ που η αλήθεια είναι ότι έχοντας το πλεονέκτημα της συνήθειας διαχειρίστηκε την κατάσταση σαφώς καλύτερα. Κάθε φορά που οι Ερυθρόλευκοι ανέβαζαν τις γραμμές τους προέκυπτε ένα δίκοπο μαχαίρι. Γιατί εντάξει όλα καλά όταν έφταναν απέναντι στην εστία του Βελλίδη. Αλλά όταν η μπάλα χάνονταν σε κάποιο κοντρόλ, σε κάποια εύκολη πάσα, η επιστροφή έμοιαζε με μαρτύριο.

Κάπως έτσι βρέθηκαν να επιστρέφουν στο 14΄το δώρο που τους έκανε ο Σκόνδρας με το αυτογκόλ του 0-1. Μια κακή επιστροφή στην άμυνα, παρότι πολυπρόσωπη, έφερε το 1-1. Με τον Βούκοβιτς να καρφώνει τη μπάλα στα δίχτυα του Σα απο το γύρισμα του Νικολιά (κάτι σαν σέντρα σουτ). Σε αυτή τη φάση έσωσε αρχικά ο Ομάρ, αλλά η αδράνεια και του Μπουχαλάκη και το κακό διώξιμο του Γκιγιέρμε κράτησαν τη μπάλα γύρω απο την Ερυθρόλευκη περιοχή. Ήρθε και η παρέμβαση απο το πόδι του Βούκοβιτς και να ξαφνικά απο το πουθενά το 1-1.  Ευτυχώς για τους Πειραιώτες το πρώτο ημίχρονο έκλεισε με εκείνους στο τιμόνι. Με τον Λάζαρο να τελειώνει υποδειγματικά τη φάση του 37΄. Το γεγονός ότι ξαναπήραν γρήγορα το προβάδισμα ήταν καθοριστικό. Γιατί αν έπρεπε να ρισκάρουν για περισσότερο διάστημα θα μπορούσαν κάλλιστα σε αυτή την παράξενη ισορροπία να βρεθούν να κυνηγάνε τον αντίπαλο τους.

Έχοντας όμως το προβάδισμα, είχαν και το δικαίωμα να πάνε σε μια πιο ασφαλή διαδρομή. Έστω με τον φόβο ενός ρευστού αποτελέσματος. Ο ΠΑΣ πολύ έξυπνα δεν άνοιξε το γήπεδο. Θέλησε να μείνει «κοντά» ως το τέλος, χωρίς να ανοίξει χώρους.  Έτσι και έγινε.  Σε ένα δεύτερο ημίχρονο χωρίς ιδιαίτερες ευκαιρίες. Ο Λάζαρος (46΄), ο Φορτούνης (73΄), ο Τζημόπουλος στο (85΄) και… καλό απόγευμα.  Α, για να μην το ξεχάσουμε. Υπάρχει και ένα πέναλτι (83΄) στον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. Ο ρέφερι Παπαδόπουλος όμως σιγά μην ρίσκαρε να δώσει πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Είναι τέτοια εποχή για τρέλες;

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ: Ναι, το ξαναλέμε. Το χρονικό σημείο που έγινε το 1-2 για τον Ολυμπιακό έκρινε και το ματς. Ήταν πολύ δύσκολες οι αγωνιστικές συνθήκες σε αυτό το βαρύ τερέν. Τέτοιες που κάθε ρίσκο θα μπορούσε να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Το γεγονός ότι οι Πειραιώτες σχεδόν μια ώρα δεν χρειάστηκε να… υπερβάλλουν έπαιξε τον ρόλο του για αυτή τη νίκη.

ΤΟ 10ΑΡΙ: Ο Λάζαρος καθοριστικός. Ο Φορτούνης όμως για μια ακόμη φορά σε επίπεδο «κάνω τη διαφορά». Χόρευε στη λάσπη ο αρχηγός, που επί της ουσίας δικό του δημιούργημα ήταν το 0-1 χορεύοντας ανάμεσα σε Μπουκουβάλα και Αποστολόπουλο πριν τη σέντρα στο κεφάλι του… Σκόνδρα. Ο διεθνής μέσο-επιθετικός έφαγε πολύ «ξύλο» απο τους αμυντικούς του ΠΑΣ, ήταν όμως και πάλι σημείο αναφοράς.

ΓΙΑΤΙ ΚΟΟΥΤΣ: Ο Μαρτίνς δεν ήθελε να χάσει μέτρα στο γήπεδο, εξ ου και η πρώτη του αλλαγή ήταν Χασάν αντί του (αόρατου) Γκερέρο. Η αλλαγή αυτή όμως έγινε στο 71΄ και ενώ η ομάδα του έδειχνε απο ένα σημείο και έπειτα να ταλαιπωρείται πολύ απο τον αγωνιστικό χώρο. Άργησε ο Πορτογάλος λοιπόν. Και άργησε ακόμη περισσότερο για τις δυο άλλες του κινήσεις απο τον πάγκο. Την επόμενη αλλαγή την έκανε στο 87΄και την τελευταία στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων .

ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ: Ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς με 7 τελικές όταν ο μέσος όρος του μέχρι σήμερα ήταν 16 σε κάθε ματς. Θεωρητικά αυτό το στοιχείο τα λέει όλα για το επίπεδο ποδοσφαίρου που παίχθηκε. Οι συνθήκες όμως δεν επέτρεπαν κάτι καλύτερο. Οπότε ας μην το κουράζουμε αδίκως.

ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-2

ΓΗΠΕΔΟ: Ζωσιμάδες
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Ιωάννης Παπαδόπουλος
ΒΟΗΘΟΙ: Κωνσταντίνος Νικολαϊδης, Δημήτριος Νατσιόπουλος
ΓΚΟΛ: 14΄Βούκοβιτς (αυτ)/ 8΄Σκόνδρας (αυτ), 37΄Χριστοδουλόπουλος
ΔΟΚΑΡΙΑ: –
ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ: Μπουκουβάλας, Νικολιάς, Παμλίδης, Αθανασιάδης/ Μπουχαλάκης, Ποντένσε, Κούτρης
ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ: –

ΠΑΣ Γιάννινα (Γιάννης Πετράκης): Βελλίδης, Μπουκουβάλας, Τζημόπουλος, Σκόνδρας, Αποστολόπουλος, Λίλα, Σιόντης (83′ Νάουμετς), Νικολιάς, Γιάκος (65′ Αθανασιάδης), Παμλίδης (80′ Ξύδας), Κρίζμαν.
Ολυμπιακός (Πέδρο Μαρτίνς): Σα, Βούκοβιτς, Σισέ, Κούτρης, Ελαμπντελαουί, Μπουχαλάκης, Γκιλιέρμε, Φορτούνης (87′ Νάτχο), Ποντένσε (90+2′ Τοροσίδης), Χριστοδουλόπουλος, Γκερέρο (71′ Χασάν).