ΠΑΟΚ: Εύκολες αποφάσεις, δύσκολοι χειρισμοί

Προκύπτουν τις τελευταίες ώρες ως πληροφορίες από διαφορετικές πηγές. «Κόλλησε» του Μπονατίνι από τη Γουλβς. Χάλασε του Μίσιτς από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Δεν «προχωράνε» οι ανανεώσεις Κρέσπο και Βαρέλα. Δεν υπάρχει ακόμη πεδίο επαφής και με τον Μπίσεσβαρ (και ας λένε το αντίθετο κάποιοι που δηλώνουν ενημερωμένοι). Δεν έγινε και ποτέ κάποια πρόταση παραμονής στον Πρίγιοβιτς, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο ίδιος ο Σέρβος επιθετικός.

Ένα δελτίο αρνητικών ειδήσεων για μια ομάδα που είναι μπροστά από εύκολες αποφάσεις, αλλά που όπως αποδεικνύεται της είναι πολύ δύσκολο να τις χειριστεί. Ακόμη και όταν υπάρχει πίσω από όλα αυτά ένας εγγυητής όπως ο Ιβάν Σαββίδης.

Όχι δεν νομίζουμε πως υπερβάλλουμε. Ο ΠΑΟΚ ετοιμάζεται να γίνει πρωταθλητής στο γήπεδο. Του φτάνει μόνο να διαχειριστεί σωστά το τεράστιο βαθμολογικό πλεονέκτημα που υπάρχει για εκείνον στα μισά του δρόμου. Απέχει πολύ όμως από τον τρόπο που διοικείται ένας πρωταθλητής. Γιατί ξαφνικά στον Δικέφαλο του Βορρά μοιάζει να τελείωσε η λογική σε σοβαρές υποθέσεις που πρώτα από όλα μπορεί να ταράξουν τα αποδυτήρια του.

Ναι, από τις υποθέσεις εσωτερικού καταλαβαίνει κανείς τον τρόπο σκέψης. Εκεί που οι αγωνιστικές επιτυχίες προφανώς και έχουν δημιουργήσει υπεραξίες. Ο Μπίσεσβαρ, ο Βαρέλα, ο Κρέσπο είναι κάποιες από αυτές. Πρόσωπα που έγιναν πρωταγωνιστές, που έπαιξαν κομβικό ρόλο στην ραγδαία αγωνιστική άνοδο της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να δηλώνει πως έχει μια ομάδα με «απεριόριστο μπάτζετ» και την ίδια στιγμή να μην μπορεί να τελειώσει ούτε μια ανανέωση. Γιατί δεν είναι μόνο οι συγκεκριμένοι. Υπάρχει ακόμη η ιστορία του Κάνιας και του Σάκχοφ. Υπάρχουν ο Πέλκας με τον Πασχαλάκη που διαπραγματεύονται εδώ και μήνες και άκρη δεν βγαίνει.

Όλα αυτά τα παιδιά έχουν τον Δικέφαλο με 14 νίκες και 1 ισοπαλία σε 15 αγωνιστικές. Τον έχουν δύο φορές κυπελλούχο στην σειρά. Πρέπει να πληρωθούν καλύτερα από τη στιγμή που φτάνει η ώρα για το επόμενο συμβόλαιο τους. Είναι μια αυτονόητη εξέλιξη. Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν (που τα γεγονότα αυτό δείχνουν) ότι ποδόσφαιρο παίζει η ΕΠΟ και ο συνεταιρισμός της Σούπερ Λιγκ. Ή αν έχουν την εντύπωση πως είναι λογικό ο Ελ Καντουρί και ο Χατσερίντι σε ένα χρόνο να παίρνουν μαζί όσα η μισή εντεκάδα του δικέφαλου και να μένουν και ρέστα. Πρέπει αυτά τα «λάθη» μια διοίκηση να τα διορθώνει. Ειδικά σε μια συγκυρία ιστορική όπως αυτή που τρέχει. Στο μονοπάτι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από 34 ολόκληρα χρόνια.

Πρέπει επίσης να υπάρχουν έτοιμες λύσεις για τις μεταγραφικές ανάγκες που είναι γνωστές εδώ και 20-30 ημέρες. Από τον τραυματισμό του Βέρνμπλουμ στις 17 Δεκέμβρη στη Λιβαδειά, και το ξεκίνημα της υπόθεσης Πρίγιοβιτς (που to10.gr παρουσίασε με λεπτομέρειες από τις 21/12 δείγμα του πόσο καιρό εξελίσσονταν). Όταν ο Σέρβος λέει δημόσια πως ο ΠΑΟΚ δεν έκανε την παραμικρή κίνηση για να τον κρατήσει, δείχνει πως ο Δικέφαλος είχε αποφασίσει κάτι άλλο. Δεν μπορεί λοιπόν αυτό το κάτι άλλο να είναι σήμερα 15 Γενάρη και να μην υπάρχει. Χάθηκε χρόνος στην υπόθεση Μπεργκ που εξ αρχής δεν ήταν εφικτή με βάση τα οικονομικά δεδομένα. Χάνεται χρόνος και τώρα που μοιάζει να μην υπάρχει μια «λίστα» ίδιων επιλογών. Δεν μπορεί για την ίδια θέση να είναι υποψήφιοι ο Σουηδός με τα 3 εκατ ευρώ συμβόλαιο, ο 24άχρονος Μπονατίνι, ο 32άχρονος Κεσερού και ο Γέντρισεκ της Ξάνθης. Δεν έχουν καν τα ίδια αγωνιστικά χαρακτηριστικά.

Δεν προσπαθούμε να κάνουμε υποδείξεις σε κανέναν. Πραγματικά όμως προκαλεί εντύπωση πως ο ΠΑΟΚ σε τόσο εύκολες υποθέσεις, δημιουργεί τέτοιες συνθήκες και τόσες δυσκολίες με τους χειρισμούς που επιλέγει. Πως δηλαδή μπορεί να ενδιαφέρεσαι για τον Μπεργκ και να μην δίνεις το συμβόλαιο του Σουηδού για να κρατήσεις την μισή εντεκάδα σου; Δεν μπορεί ο ίδιος οργανισμός να υποστηρίζει και τις δύο αυτές καταστάσεις. Και δεν γίνεται να λησμονεί κάποιος ότι μιλάμε για ένα κλαμπ με μεγάλη δημοφιλία. Με τον κόσμο που δεν περιμένει απαραίτητα «μπαμ» μέσα στον Γενάρη αλλά που προσδοκά σε οργάνωση και σωστή διαχείριση από έναν οργανισμό που έχει αφήσει πολύ καιρό τώρα την προηγούμενη οικονομική κατάσταση του.

Στον κόσμο πρέπει να υπάρχει πάντα ένα «γιατί». Αυτό φτάνει. Η αίσθηση ότι η ομάδα λειτουργεί πάνω σε ένα πλάνο. Πχ. Γέντρισεκ γιατί το καλοκαίρι θα χτίσουμε πάνω στον Κουλούρη και γιατί ως το τέλος της σεζόν ο προπονητής θέλει να παίξει αρκετά ματς χωρίς φορ-κολώνα. Όταν δείχνεις ότι ακολουθείς ένα πλάνο, βρίσκεις και ακροατήριο. Όταν δείχνεις πως πηγαίνεις με… βάρκα την ελπίδα είναι που ενοχλείς. Όταν λες πως δεν τελειώνεις την ανανέωση του Κρέσπο γιατί ο μάνατζερ ζητάει κάτι παραπάνω (λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση να ζητούσε κάτι… λιγότερο ο εκάστοτε ατζέντης που έχει έναν τέτοιο free agent στα χέρια του)!

Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το καταλάβει και ο Γιώργος Σαββίδης και ο Μάκης Γκαγκάτσης και ο Μάριο Μπράνκο και όποιος άλλος συμμετέχει σε αυτό το ντόμινο του Γενάρη.