Αρειανέ, έτσι γουστ-ΑΡΗΣ περισσότερο!

Τι ήτανε πάλι τούτο στην Κρήτη! Το ‘χει ο Άρης -ομάδα των ακραίων συναισθημάτων- να φέρνει τους οπαδούς του από το ναδίρ στο ζενίθ και τούμπαλιν. Γι αυτό ακριβώς όμως οι αρειανοί λατρεύουν την ομάδα τους και δεν… ξεκολλάνε από το πλευρό της. Με κάτι τέτοιες νίκες τους καψουρεύει «πιο δυνατά, πιο δυνατά πιο δυνατά», όπως λέει και το γνωστό σύνθημα άλλωστε.

Και ναι, αυτή τη φορά όμως το «σοκ» που πρόσφερε ο «Θεός του πολέμου» στους οπαδούς του ήταν στο άκρως θετικό. Ηταν μια νίκη για το «Γκίνες», όπως άλλωστε δήλωσε και ο ποδοσφαιριστής Αντώνης Πετρόπουλος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.

Από αυτή τη νίκη ο Άρης έχει πολλαπλά οφέλη. Πολλά περισσότερα από ότι αν πραγματοποιούσε καλύτερη εμφάνιση από αυτήν που είδαμε και κέρδιζε άνετα. Τέτοια αποτελέσματα «ατσαλώνουν» τις ομάδες, «χτίζουν» τον χαρακτήρα τους και βελτιώνουν την ψυχολογία τους. Τους προσδίδουν αυτοπεποίθηση και παράλληλα αφαιρούν από τους υπόλοιπους αντιπάλους τους στο πρωτάθλημα.

Αρκεί φυσικά να τις «διαβάσεις» σωστά και να μην πάρουν τη μυαλά σου… αέρα, κρύβοντας τις αδυναμίες που εμφάνισες, κάτω από το χαλάκι. Όπως πολύ σωστά «διάβασε» ο Σάββας Παντελίδης ο οποίος στις πρώτες του δηλώσεις αμέσως μετά το φινάλε του ματς, τόνισε ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ, ότι «δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τον τρόπο που παίξαμε». Και το σίγουρο είναι ότι έχει να διορθώσει αρκετά.  Και το ξέρει.

Επίσης, ο Ελληνας τεχνικός επέδειξε εξαιρετική σοβαρότητα και ψυχραιμία και κατά τη διάρκεια των δύο γκολ της ομάδας του. Ενώ η εναλλαγή των συναισθημάτων εκείνη την ώρα χτυπούσε «κόκκινο» με τους παίκτες και τον πάγκο του Άρη να μετατρέπουν το Γεντί Κουλέ σε… Βικελίδης, εκείνος ήταν ατάραχος. Αμέσως έτρεξε να δώσει οδηγίες και να μιλήσει με τους συνεργάτες του για το πώς η ομάδα του θα διαχειριστεί σωστά το αποτέλεσμα ως το τέλος της αναμέτρησης.

Σίγουρα ο Αρης δεν έπιασε σούπερ απόδοση, όμως τηρουμένων των αναλογιών ήταν καλός. Έπαιζε μέσα σε μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα απέναντι σε μια ομάδα που καιγόταν για τη νίκη. Και μπορεί αυτή τη ομάδα να μην διαθέτει μεγάλη ποιότητα, ωστόσο δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που νίκησε τον Ολυμπιακό.

Ηταν σαφές πως ο Παντελίδης παρουσίασε έναν Αρη που ενώ μπορούσε να έχει την κατοχή και να βρίσκεται συχνά-πυκνά έξω από την περιοχή του αντιπάλου του, δεν το έκανε. Φύλαξε τα νώτα του, έπαιξε συγκρατημένα και έτσι απειλήθηκε ελάχιστα. Με λίγα λόγια απέφυγε την αφέλεια που παρουσίαζε σε προηγούμενα ματς βγαίνοντας μαζικά μπροστά και πληρώνοντάς το ακριβά (αποκορύφωμα το ματς με την ΑΕΚ).

Επιπλέον (χωρίς να υπολογίζω τα γκολ του Γιουνές) ήταν η ομάδα που είχε τις κλασικότερες φάσεις με τα δύο δοκάρια, αλλά και τις φάσεις των Βέλεθ, Γκάμα και Ντιγκινί.

Ένα άλλο θετικό ήταν (επιτέλους) η αντίδραση που έδειξαν οι παίκτες του όταν το ματς στράβωσε. Κάτι που δεν είδαμε σε άλλα ματς, όπως πχ με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, στα οποία οι κίτρινοι απλά δέχθηκαν τη μοίρα τους…

Αυτή τη φορά όμως κυνήγησαν το αποτέλεσμα ως το τέλος και να που δικαιώθηκαν. Ακόμη και το Χ να έπαιρναν έστω (γιατί δεν θα κάνεις πάντα τέτοιες ανατροπές), είναι κάτι σημαντικό από να τρως κάθεσαι να χάνεις όταν τρως πρώτος γκολ. Αυτό ονομάζεται αλλαγή νοοτροπίας, αποτελεσματικότητα και κυνικότητα.

Ακόμη, ο «Θεός του πολέμου» αποδείχθηκε ικανός στα στημένα και γενικότερα στο ψηλό παιχνίδι. Τομέα στον οποίο έπασχε σοβαρά. Αμυντικά (και παρά την ύπαρξη του Βουό) οι Θεσσαλονικείς δεν ανησύχησαν ούτε από τα κόρνερ, ούτε από τα φάουλ, ούτε από τα γεμίσματα των αντιπάλων του. Επιθετικά, τα δύο γκολ του Γιουνές από ισάριθμα κόρνερ τα λένε όλα.

Στα κέρδη βεβαίως και ο Τυνήσιος επιθετικός ο οποίος όταν αγωνίζεται μέσα στην περιοχή είναι ικανότατος «killer». Εχει την έφεση του σκόρερ, και μπορεί αν βρει δίχτυα με οποιοδήποτε μέλος του κορμιού του, κάτι που έδειξε στο παιχνίδι με την ΑΕΛ. Αντιθέτως όπως συνέβη σε προηγούμενα ματς, όταν βγαίνει εκτός «κουτιού» τότε αναδεικνύονται όλες οι αδυναμίες του, καθότι αργός και άτεχνος.

Στα αρνητικά  για τον Αρη, φυσικά η ολιγωρία στο γκολ που δέχθηκε. Στη φάση αυτή, ουσιαστικά κοιμήθηκε όλη η άμυνα. Ο σκόρερ Σασί βρέθηκε στην καρδιά της άμυνας ανενόχλητος με τους Βέλεθ και Δεληζήση να βρίσκονται τουλάχιστον δύο μέτρα μακριά του έκαστος. Επίσης ο Ματέο Γκαρσία βρέθηκε μόνος του να προσπαθεί να καλύψει δύο παίκτες, με τον δεύτερο να είναι ο «δράστης» της σέντρας Πλατέλλας. Ετσι ο Αρης αδίκησε την προσπάθεια που είχε κάνει ως εκείνο το σημείο για μία ακόμη φορά. Με τη σημαντική διαφορά ότι λόγω σωστής αντίδρασης δεν του στοίχισε.

Αυτό το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και για να δώσει ώθηση σε ομάδα και κόσμο στο πολύ σημαντικό ματς που ακολουθεί με τον Παναθηναϊκό. Ένα ματς που αν ο Άρης το κερδίσει, τότε θα έχει κάνει μεγάλο βήμα για την έξοδό του στην Ευρώπη. Πλέον μετά τη «διπλάρα» στην Κρήτη το Βικελίδης θα «βράζει» και οι παίκτες θα έχουν άλλον «αέρα». Επιπλέον θα ήταν κρίμα η εποχή Παντελίδη να αρχίσει στραβά. Ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα δεν το άξιζε κάτι τέτοιο.

*  Μπάσα και Σιώπης δεν φαίνεται να ταιριάζουν ιδιαίτερα, ίσως γιατί μοιάζουν αρκετά, αλλά και γιατί ο Αλβανός μέσος παραμένει σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Για να δούμε λοιπόν και το Σιώπης Ματίγια…

*  Ο παράγοντας τύχη είναι σημαντικότατος στον αθλητισμό. Δοκάρι και έξω άχρηστος, δοκάρι και μέσα ο Θεός. Στο ματς της Κρήτης ο Αρης βίωσε και τις δύο εκδοχές. Η θετική ήρθε στο τέλος και άφησε γλύκα…

*  Μπορεί ο Αρης να χρειάζεται μεταγραφή ενός ακόμη ικανότερου επιθετικού για τη θέση του βασικού, ωστόσο το να έχεις στον πάγκο σου παίκτες όπως ο Γιουνές και ο Ντιγκινί θα καταδείξει και το βάθος σου ως ομάδα.