Το ταξίδι του Γιώργου Μασούρα: Από την Κεχρινιά, στον Ολυμπιακό

Η Κεχρινία Βάλτου ανήκει στο Δήμο Αμφιλοχίας και έχει πληθυσμό περίπου 750 κατοίκους. Είναι ένα χωριό στο οποίο η κύρια ασχολία των κατοίκων του βασίζεται στην κτηνοτροφία. Τα σπίτια είναι παλιά, γραφικά και πέτρινα. Φανταστείτε τώρα το σοκ ενός στην ηλικία των 16 ετών, που αφήνει αυτό το χωριό για πρώτη φορά στη ζωή του, για να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ότι η ιστορία είναι κλισέ και ότι είναι πολλά τα νέα παιδιά που υποχρεώθηκαν να βιώσουν κάτι παρόμοιο, πάνω – κάτω στην ίδια ηλικία, δεν κάνει την κατάσταση λιγότερο επώδυνη.

Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Γιώργος Μασούρας. Στα 16 χρόνια του, πριν καν ολοκληρώσει το λύκειο, μετακομίζει στην πρωτεύουσα της χώρας, φιλοξενούμενος από συγγενικό πρόσωπο. Το μείζον είναι οι δραστικές αλλαγές που πρέπει να υποστεί γενικότερα στις συνήθειες της ζωής του. Ένα κομμάτι αυτών, όμως, είναι το ποδόσφαιρο. Το επάγγελμα που έμελλε να ακολουθήσει, αλλά τότε πιθανότατα δεν το πίστευε καν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 16 χρόνια του μένει «ορφανός» ποδοσφαιρικά, χωρίς ομάδα και προπονητή πάνω από το κεφάλι του για να τον κάνει καλύτερο, αν και αγωνιζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια των παιδικών χρόνων του στην τοπική ακαδημία. Η αθλητική εξέλιξή του κάνει παύση στο πιο κρίσιμο σημείο και το διάβασμα μπαίνει σε προτεραιότητα, για να φέρει στα 18 του την είσοδο στο Παιδαγωγικό Αθηνών.

Μπαίνει στη σχολή στα 18, σε μια ηλικία που άλλοι έχουν προλάβει να χτίσουν όνομα, και ποδόσφαιρο εξακολουθεί να μην υπάρχει στο μυαλό του ως προοπτική. Ένας συμφοιτητής του, ήρωας εκ του αποτελέσματος, προτείνει στον Μασούρα να κάνει μια βόλτα από τον Ηλυσιακό για την επανεκκίνηση. Δοκιμάζεται, πείθει, ενσωματώνεται, καθιερώνεται και βγάζει μάτια τη σεζόν 2013-2014, με την ομάδα του να τερματίζει μόνο κάτω από την ΑΕΚ στον 6ο όμιλο της Γ’ Εθνικής. Η ομάδα των Ιλισίων δεν πιστεύει στην τύχη της. Ο προπονητής της, Δημήτρης Παπασπύρου, πιστεύει στον ταπεινό, εργατικό και πειθαρχημένο Μασούρα που αντικρίζει.

Κάπου εκεί γύρω, ο Πανιώνιος παραμονεύει. Είναι μια συνήθεια που έχει γίνει λατρεία για τους Κυανέρυθρους το να παρακολουθούν χαμηλότερες κατηγορίες για να ανακαλύπτουν τα διαμάντια που οι περισσότερες ομάδες της πρώτης κατηγορίας αγνοούν. Στην εποχή της κρίσης είναι μια πανέξυπνη και αν μη τι άλλο, απλή συνήθεια. Οι πόροι αφιερώνονται στη στρατηγική του σκάουτινγκ, στο «θέρισμα» των ελληνικών κατηγοριών και όχι σε συμβόλαια που η τσέπη μιας (οικονομικά) μικρομεσαίας ομάδας της Super League αδυνατεί να αντέξει.

Στο πλαίσιο αυτό, ανακαλύπτεται ο Μασούρας. Το καλοκαίρι του 2014 ο Πανιώνιος τον προσεγγίζει, του προσφέρει τριετές συμβόλαιο, το υπογράφει και το πράγμα ξαφνικά σοβαρεύει απροσδόκητα για τον παίκτη από την Αμφιλοχία. Κάνει ντεμπούτο κόντρα στον Πανθρακικό τον Σεπτέμβριο του ίδιους έτους, όμως τα πρώτα χρόνια δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει και να τραβήξει τα βλέμματα.

Στην πορεία αναδεικνύεται και φεύγει ο Ολιβιέ Μπουμάλ, ο Μασούρας εκεί. Αναδεικνύεται και φεύγει ο Τάσος Μπακασέτας, ο Μασούρας εκεί. Αναδεικνύεται και φεύγει ο Καρίμ Ανσαριφάρντ, ο Μασούρας εκεί. Αναδεικνύεται και φύγει ο Μανώλης Σιώπης, ο Μασούρας εκεί. Γιατί; Γιατί δεν είχε προλάβει να δείξει ποιος είναι. Η πορεία του είναι ανοδική, αλλά η ραγδαία αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση παρατηρείται με την άφιξη του Μιχάλη Γρηγορίου και εν συνεχεία με τον Ζοζέ Ανιγκό. Το παιχνίδι του Μασούρα δεν έχει την ταχύτητα του Μπουμάλ, τα τελειώματα του Ανσαριφάρντ, το σουτ του Μπακασέτα, τη φαντασία του Λάζαρου Λάμπρου. Έχει όμως καλύτερες αποφάσεις. Ωριμότητα, σύνεση, τακτική συνείδηση και σταθερότητα στην απόδοση.

Το Νοέμβριο του 2018 ο Άγγελος Αναστασιάδης τα βλέπει αυτά. Ίσως και να τα έχει δει προ πολλού. Και τα εκτιμά. Αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Ελλάδας και του δίνει την ευκαιρία. Εξάλλου το ελληνικό ποδοσφαιρικό πρόβλημα στα άκρα της επίθεσης είναι γνωστό. Ανάμεσα στους παίκτες του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Παναθηναϊκού, της Άρσεναλ, της Ρόμα και άλλων, βρίσκεται κι ένας του Πανιωνίου. Μερικά 24ωρα μετά το (πικρό ομολογουμένως) ντεμπούτο του με την Εσθονία στο Nations League, ο Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτησή του, κυρίως χάρη στη θετική εισήγηση του Φρανσουά Μοντεστό.

Είναι αυτή μια ευκαιρία να αναδείξουμε, επιτέλους, έναν εξτρέμ που πάνω απ’ όλα θα χαρακτηρίζεται από καλές αποφάσεις με την μπάλα στα πόδια και καλή αντίληψη του χώρου; Το μπαλάκι στα χέρια του Ολυμπιακού.