Ο Σκαρτάδος μίλησε για όλα!

Ο Γιώργος Σκαρτάδος παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη στο «Metropolis 95.5» στην οποία αναφέρθηκε στα πάντα! Ο παλαίμαχος άσος του ΠΑΟΚ που επίσης αγωνίστηκε σε Ηρακλή και Ολυμπιακό, μίλησε για τον Διικέφαλο, την πορεία του στο ποδόσφαιρο και τη μεταγραφή στο εξωτερικό που δεν έγινε ποτέ.

Αρχικά τόνισε τα εξής: «Δεν έχω δώσει το δικαίωμα σε κανέναν να αμφισβητήσει τον χαρακτήρα μου, όσα χρόνια είμαι στη Θεσσαλονίκη. Ηταν να έρθω στον ΠΑΟΚ το 1981 αλλά πέθανε ο Γκιούλα Λόραντ, το πάντρεμα με μένα έγινε με τον Μιχάλη τον Μπέλλη, τον οποίο είχα προπονητή στη Ρόδο. Η μεταγραφή έγινε το 1982, με ζήτησε και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Στον ΠΑΟΚ είχα ακούσει πως θα έπαιρνα ευκαιρίες, τα λεφτά που μου έδιναν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ήταν περισσότερα αλλά τελικά επέλεξα τον ΠΑΟΚ. Την πρώτη νύχτα μετά την υπογραφή του συμβολαίου βγήκα στα μπουζούκια και την επόμενη μέρα με φώναξε ο Παντελάκης στο γραφείο του και μου είπε «Εμείς σε πήραμε να παίξεις ποδόσφαιρο, όχι για να πηγαίνεις στα μπουζούκια».

-Η θέση σου ήταν δεξί μπακ, πως κατέληξες αμυντικό χαφ;

«Ο Κούδας μου είπε στην αρχή στα αποδυτήρια: «Παίξε αυτό που ξέρεις και εγώ εδώ είμαι». Μπήκα κατευθείαν στη θέση μου ως δεξί μπακ, αφού είχε φύγει ο Γούναρης για τον Ολυμπιακό. Έκανα ντεμπούτο στη Βέροια που παίζαμε με τη Λάρισα, ήταν τιμωρημένος ο ΠΑΟΚ και έκτοτε δεν ξαναβγήκα από την ενδεκάδα. Μετά από 3-4 μήνες, ήταν πάλι τιμωρημένος ο ΠΑΟΚ και παίζαμε στις Σέρρες με τον Ολυμπιακό, δεν έπαιζε ο Δαμανάκης και έπαιξα ως αμυντικός χαφ και δεν ξαναβγήκα από εκείνη τη θέση».

-Τη δεκαετία του 1980 ο Ολυμπιακός έχανε στην Τούμπα από τα Τέμπη. Πως το αντιμετωπίζατε ως παίκτες του ΠΑΟΚ αυτό;

«Όταν παίζαμε με τον Ολυμπιακό κερδίζαμε εύκολα και όταν είχαμε συμπαίκτες στην Εθνική, παίκτες από τον Ολυμπιακό τους κάναμε καζούρα και τους λέγαμε «στα πόσα θέλετε να σταματήσουμε» και εκείνοι απαντούσαν «στα 2-3 γκολ, να μην γίνουμε και ρεζίλι». Η ομάδα του 1985 κέρδιζε και τους διαιτητές, δεν αγχωνόμασταν, το πιστεύαμε και πήραμε 3-4 παιχνίδια σκοράροντας μετά το 80’».

-Γιατί δεν έφυγες στο εξωτερικό;

«Δεν έφυγα στο εξωτερικό γιατί δεν με άφησε ο ΠΑΟΚ να φύγω. Είχα πρόταση από την Κόμο που μόλις είχε ανέβει στην Α’ Ιταλίας, έδινε 80 εκατομμύρια δραχμές στην ομάδα και άλλα τόσα σε μένα. Με είδαν στην προετοιμασία οι Ιταλοί γιατί ήμασταν στο ίδιο προπονητικό κέντρο, τους άρεσα αλλά ο ΠΑΟΚ δεν με άφησε».

-Τι έγινε με τον Χρήστο Δημόπουλο στον τελικό Κυπέλλου το 1985;

«Εκεί που μπαίνουμε στο λεωφορείο για το ξενοδοχείο όταν φτάσαμε στην Αθήνα, εξαφανίστηκε ο Δημόπουλος! Τον ψάχναμε μια ώρα, αναγκαστικά φύγαμε και μετά μάθαμε ότι πήγε στον Παναθηναϊκό και υπέγραψε. Ταρακούνησε την ομάδα, ήταν από τους παίκτες που έκαναν την διαφορά μέσα στο γήπεδο, ήταν μεγάλη απώλεια που δεν έπαιξε στον τελικό. Ο Χρήστος σκεφτόταν τον εαυτό του, αλλά έπρεπε να σκεφτεί τους συμπαίκτες του και τον κόσμο του ΠΑΟΚ».

«ΥΠΕΓΡΑΨΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ ΣΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ»

Στη συνέχεια ο Γιώργος Σκαρτάδος μίλησε για την θητεία και σε Ηρακλή και Ολυμπιακό.

Για την θητεία του στον Ηρακλή: «Εκεί καθιερώθηκα ως σέντερ μπακ, παίζει ρόλο και η ηλικία, είχε καλή ομάδα ο Ηρακλής όταν πήγα και είχαν τη νοοτροπία του looser. Την πρώτη χρονιά μου στον Ηρακλή ήμουν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πορείας της Εθνικής και το 1994 αναδείχθηκα ο καλύτερος Ελληνας ποδοσφαιριστής, απέδειξα πως δεν ήμουν τελειωμένος. Όταν με φώναξε ο Θεοδωρίδης για να πάω στον Ηρακλή, ήμουν τόσο εκνευρισμένος και στεναχωρημένος, του είπα βγάλε ένα συμβόλαιο να το υπογράψω και βάλε ό,τι ποσό θέλεις εσύ. Όταν γύρισα από διακοπές και μου έδωσε το συμβόλαιο, το ποσό ήταν πολύ παραπάνω από αυτό που περίμενα. Όταν έμαθε ο Βουλινός ότι υπέγραψα στον Ηρακλή, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να γυρίσω. Του είπα πως εγώ τιμάω την υπογραφή μου και πως αν με θέλει να μιλήσει με τον Θεοδωρίδη».

Για τη θητεία του στον Ολυμπιακό: «Όταν πήγα στον Ολυμπιακό έλαβα σεβασμό από τη διοίκηση αλλά και από τον κόσμο αργότερα. Ο Κόκκαλης αποφάσισε να με κάνει πρώτο αρχηγό και οι άλλοι δύο αρχηγοί βγήκαν μέσα από ψηφοφορία. Ήμουν ο μοναδικός που μπορούσα να πάω στο γραφείο του ανά πάσα στιγμή».

«ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΤΙ ΑΞΙΖΩ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ»

-Με ποιον προπονητή είχες πρόβλημα;

«Με τον Λίμπρεχτς, παρά τις τρεις μεταγραφές που έκανα που ήταν αυτός και στις τρεις. Για παράδειγμα μια φορά που παίζαμε με τον Παναθηναϊκό, μας έκαναν κοστούμια καινούρια και εγώ δεν ήθελα να το φορέσω και με έδιωξε από την αποστολή. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ήταν ο πιο σημαντικός προπονητής που είχα στην καριέρα μου ο Λίμπρεχτς. Με θεωρούσε τον νέο Ράικαρντ της εποχής».

-Γιατί ο Γιώργος Σκαρτάδος είναι εκτός ΠΑΟΚ;

«Έχω μιλήσει με κάποιους ανθρώπους της διοίκησης αλλά μείναμε στην κουβέντα. Δεν ξέρω αν ξέρει ο Σαββίδης για μένα. Δεν ξέρω αν αξίζω να δουλέψω στον ΠΑΟΚ, αυτό που με στενοχωρεί είναι που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το αποδείξω αν αξίζω. Εγώ δεν έφυγα από τον ΠΑΟΚ, με έδιωξαν το 1992».

ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ

Ο Σκαρτάδος μίλησε για το πρωτάθλημα που πήρε το 1985 με τον ΠΑΟΚ αλλά και τον καλύτερο ξένο που αντιμετώπισε, τον Μαραντόνα.

-Πως ήταν ο ΠΑΟΚ πρωταθλητής το 1985;

«Ο Σκότσικ ήταν ο προπονητής που μας έκανε τρεις προπονήσεις την ημέρα στην προετοιμασία. Ήμασταν ένα μήνα στην Αυστρία και κάναμε σχεδόν κάθε μέρα τρεις προπονήσεις. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς τους Έλληνες. Όταν ξεκινήσαμε δεν είχαμε τη σκέψη πως θα πάρουμε το πρωτάθλημα. Μετά τη νίκη με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αρχίσαμε να το πιστεύουμε».

-Η καλύτερη στιγμή του στη χρονιά του πρωταθλήματος:

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ώρα που σήκωσα το τρόπαιο. Σε ένα γήπεδο με 50.000 κόσμο, που ήταν γεμάτο 3-4 ώρες πριν, ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Εύχομαι να το ζήσουν οι παίκτες του ΠΑΟΚ».

-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος ξένος ποδοσφαιριστής που αντιμετώπισες;

«Κορυφή από αυτούς που αντιμετώπισα στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν ο Ζάετς. Από παίκτες που έπαιζαν εκτός, δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον Μαραντόνα. Οι Ιταλοί με βαθμολόγησαν με 9,5 όταν τον μάρκαρα τον στην Ιταλία. Στην Τούμπα έβαλα το γκολ της ισοφάρισης στο 64ο λεπτό στο 17ο κόρνερ που είχαμε εκτελέσει. Εκείνη η ώρα του παιχνιδιού κόντρα στη Νάπολι ήταν από τις καλύτερες του ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής».