Η… άλλη παραλλαγή στα χαφ, που χωρά Νάτχο και Φορτούνη

Ωραία βραδιά στο Φάληρο. Και θα ήταν ομορφότερη αν στην Ανδαλουσία δεν προέκυπτε ένα αποτέλεσμα από εκείνα που οι Ισπανοί τα λένε «μπισκότο». Μια ισοπαλία ανάμεσα στη Μπέτις και της Μίλαν που επί της ουσίας έφερε και τις δύο μια ανάσα από την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.

Βεβαίως δεν μπορείς να κάνεις κάτι για τα αποτελέσματα των άλλων. Μπορείς μονάχα να φροντίζεις για τα δικά σου. Και ο Ολυμπιακός για άλλη μια χρονιά στην Ευρώπη καταφέρνει να επιβεβαιώνει πως είναι μια ομάδα που μπορεί πραγματικά να διεκδικεί υπερβάσεις. Στην προκειμένη περίπτωση: Να παλέψει για την πρόκριση με δύο τόσο σπουδαίους αντιπάλους ως την τελευταία στιγμή. Μπορεί να αποκλειστεί με 10 βαθμούς. Του έχει ξανασυμβεί και μάλιστα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Την περίοδο 2004-05 και εκείνου του περίφημου γκολ από τον Στίβεν Τζέραρντ που έστειλε τη Λίβερπουλ και τη Μονακό στους «16» της διοργάνωσης.

Ήταν πραγματικά καλοί οι Ερυθρόλευκοι κόντρα στη Ντουντελάνζ. Σε έναν αντίπαλο που είχε έξι γκολ παθητικό σε τρεις αγωνιστικές και χθες νιώθει ικανοποιημένη που φορτώθηκε με πέντε επιπλέον μαζεύοντας τις αποσκευές της από το Φάληρο. Θα μπορούσε ο… κατήφορος να είναι ακόμη μεγαλύτερος, αν ο Πέδρο Μαρτίνς λογικά δεν άρχιζε να στέλνει το μυαλό του στο… επόμενο. Στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό. Κάπως έτσι απέσυρε τον Mvp Φορτούνη από το 55΄, και λίγο αργότερα τον Μπίμπρας Νάτχο. Σημειωτέο πως ήταν η πρώτη φορά που χώρεσαν και οι δύο τους σε τριάδα «άξονα» με τον Ισραηλινό στο «8» και τον αρχηγό στο «10». Και το δείγμα ήταν καλό. Πολύ καλό αν σκεφτεί κανείς τα προνόμια που σου δίνουν δύο δημιουργοί αυτού του επιπέδου σε απόσταση λίγων τετραγωνικών μέτρων. Βεβαίως για να συμβεί αυτό, άλλαξε για πρώτη φορά θέση ο Μαντί Καμαρά. Έπαιξε σαν καθαρό «6άρι». Μπήκε ανάμεσα στους στόπερ για να πάρει την πρώτη μπάλα, και φυσικά έβαλε όλα τα απαραίτητα χιλιόμετρα στο χορτάρι ώστε ο Ολυμπιακός να έχει τα απαραίτητα τρεξίματα.

Η Ντουντελάνζ δεν μπόρεσε να του δημιουργήσει προβλήματα. Και τα «κυβικά» της ομάδας από το Λουξεμβούργο δεν είναι μακριά από διάφορες εκπροσώπους της Σούπερ Λιγκ, που ως τώρα τους Ερυθρόλευκους τους μπλόκαραν έστω ως ένα βαθμό. Ομάδες σαν τον Απόλλωνα, τον ΟΦΗ, τον Πανιώνιο, τον Λεβαδειακό.

Μόνο έτσι μπορεί να χωρέσουν στην ίδια εντεκάδα ο Νάτχο και ο Φορτούνης, στους γνωστούς ρόλους. Με ένα «6άρι» που θα δώσει πολλά χιλιόμετρα. Με έναν… Καμαρά. Ίσως και με τον Γκιγιέρμε. Αποκλείεται οι δύο τους να συνυπάρξουν σε άξονα, αν ο αμυντικός χαφ έχει τα χαρακτηριστικά του Ανδρέα Μπουχαλάκη.

Φυσικά μπορεί να γίνει και κάτι ακόμη. Να θυσιαστεί μια θέση «εξτρέμ», όπως στον επίλογο του «Βικελίδης». Δηλαδή να προκύψει ένα τρίγωνο στα χαφ με τον Νάτχο στο «10» (Γκιγιέρμε και Μπουχαλάκης ήταν οι άλλοι δύο της εξίσωσης) και ο Φορτούνης να βγαίνει στα δεξιά τουλάχιστον για τις ανασταλτικές υποχρεώσεις του ρόλου. Αυτή την εκδοχή γενικώς καλά θα κάνουμε να την έχουμε στο μυαλό μας εν όψει Παναθηναϊκού. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Γκιγιέρμε χθες δεν ήταν ούτε στην αποστολή. Ότι ο Μπουχαλάκης δεν έπαιξε δευτερόλεπτο. Και ότι ο Μαρτίνς έσπευσε με το ματς «κλειδωμένο» στο 4-0 να τους αποσύρει και τους δύο από το χορτάρι γρήγορα-γρήγορα. Και τον Φορτούνη αλλά και τον Νάτχο.

Αυτή η τετράδα με τον Ποντένσε και τον Χασάν στην κορυφή της επίθεσης στην πραγματικότητα μπορεί να είναι η… μισή εντεκάδα της Κυριακής. Με Σα, Ομάρ, Σισέ, Βούκοβιτς και Κούτρη να είναι η… υπόλοιπη. Θα δούμε. Παρασκευή είναι ακόμη άλλωστε.

ΥΓ. Σεβασμός στον μεγάλο Βασίλη Τοροσίδη. Σε αυτή την τεράστια προσωπικότητα που σε κάθε ευκαιρία δείχνει πόσο θέλει να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, και σε αυτή τη δευτέρα παρουσία του στο λιμάνι. Ακόμη και ως απλό μέλος του rotation. Σαν δεύτερος δεξιός μπακ. Και ας ήρθε για να αγωνιστεί στόπερ.