Ο Παναιτωλικός επικράτησε της Λάρισας εντός έδρας με 3-1 και επέστρεψε στα νικηφόρα αποτελέσματα μετά από 1,5 μήνα
Με σκόρερ τους Μοράρ, Μάζουρεκ και Ρότσα ο Παναιτωλικός επικράτησε στο Αγρίνιο της αξιόμαχης Λάρισας και επέστρεψε στα νικηφόρα αποτελέσματα. Το μοναδικό γκολ των Βυσσινί ο Λεοζίνιο. Πολύ ωραία εμφάνιση από τους παίκτες του Μάκη Χάβου που κατάφεραν να σταματήσουν την πολύ φορμαρισμένη ΑΕΛ του Ηλία Φυντάνη. Η αποψινή αναμέτρηση ήταν η πιο παραγωγική της ομάδας του Αγρινίου η οποία σε 11 αναμετρήσεις είχε 11 γκολ και σήμερα πέτυχε 3!
Από την τελευταία νίκη του Παναιτωλικού είχε περάσει πολύς καιρός. Έκτη αγωνιστική, όταν ακόμη φορούσαμε κοντομάνικα. Γνωρίζοντας ότι τα περιθώρια ήταν πια στενότατα, οι παίκτες του Μάκη Χάβου μπήκαν αποφασιστικά από νωρίς και παρότι αγχώθηκαν για σχεδόν ένα ημίχρονο, πήραν μια βαθιά βαθμολογική ανάσα. Έστω κι αν χρειάστηκε να τους ανοίξουν την πόρτα οι ίδιοι οι «βυσσινί»…
Ο Μασούρας πέρασε(;) τον Μοράρ για συμπαίκτη του δίνοντάς του την μπάλα, ο Ρουμάνος είπε «ευχαριστώ» και αφού τον πέρασε – και αφού η απόπειρα πάσας επέστρεψε σε εκείνον και αφού πήρε το ριμπάουντ μετά το σουτ στον Ζίζιτς –, κατάφερε να νικήσει με το αριστερό τον Μπόζοβιτς (12’). Ο οποίος, έστεκε απορημένος μην μπορώντας να χωνέψει αφενός τα λάθη των αμυντικών του και αφετέρου τον «μαγνήτη» που είχε πάνω του ο Ρουμάνος.
Η αποτυχία του Λεοζίνιο να σημαδέψει εστία πέντε λεπτά αργότερα έδωσε στους γηπεδούχους να καταλάβουν ότι θα πρέπει να διεκδικήσουν και δεύτερο γκολ. Μόνο που δεν θα μπορούσαν να περιμένουν ότι αυτό θα ήταν τόσο όμορφο και τόσο γνήσια λατινοαμερικάνικο: ο Μάζουρεκ πήρε την μπάλα πίσω από τη μεσαία γραμμή και όταν κατάλαβε ότι κανείς δεν προλάβαινε να πάει πάνω του, ολοκλήρωσε τη μεγάλη κούρσα του με ένα σπάνιο τελείωμα στο «Γ».
Το ματς φαινόταν τελειωμένο από το 34’, μόνο που οι Αγρινιώτες βγήκαν κοιμισμένοι από τα αποδυτήρια: ο Ναζλίδης έκλεψε την μπάλα λίγο κάτω από τη σέντρα, βρήκε στο σωστό χρόνο τον Λεοζίνιο και ο Βραζιλιάνος με ένα «τσίμπημα» πλάσαρε πάνω από το σώμα του Τσέναμο (48’) για να κάνει τα επόμενα 44’ ροντέο. Η Λάρισα έδωσε χώρους στην προσπάθειά της να ισοφαρίσει και όσο οι γηπεδούχοι δεν κατάφερναν να ολοκληρώσουν κάποια από τις απόπειρές τους για αντεπίθεση, τα πάντα κρέμονταν από μια κλωστή. Μέχρι που ο Ρόσα έπαιξε το ένα – δυο με τον Ντίας στο 92’ και με ένα ξερό σουτ έγραψε το τελικό 3-1 δευτερόλεπτα πριν την εκπνοή. Πολύ ωραίο και πολύ ανοιχτό παιχνίδι, μακάρι να βλέπουμε συχνότερα τέτοια στη Σούπερ Λιγκ.
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ (Μάκης Χάβος): Τσέναμο, Μαρινάκης, Μιχάι, Χαντάκιας, Ρότσα, Μάρκος Πάουλο, Μπεχαράνο, Ντίας, Μάζουρεκ (75’ Λόπες), Μοράρ (64’ Κλέσιο), Μαρκόβσκι (68’ Ρόσα)
ΑΕΛ (Ηλίας Φυντάνης): Μπόζοβιτς, Μασούρας, Ζίζιτς Φάρκας (81’ Λαγός), Ρέντζας, Φατιόν, Αγκάνοβιτς, Ντέλετιτς, Λεοζίνιο (89’ Γιαννιτσάνης), Κρίζμαν, Ναζλίδης
Γήπεδο Παναιτωλικού
Διαιτητής: Αθανάσιος Σέζος
Βοηθοί: Ιωάννης Τουμπακάρης, Βασίλειος Νικολακάκης
Τέταρτος: Κομίνης
Γκολ: 12’ Μοράρ, 34’ Μάζουρεκ, 90’+2’ Ρόσα/ 48’ Λεοζίνιο
Κίτρινες: Μάρκος Πάουλο, Μαρκόβσκι, Ρόσα, /Φάρκας, Αγκάνοβιτς, Κρίζμαν
Το κλειδί: Ο… μαγνήτης του Μοράρ στη φάση του 1-0. Ο Παναιτωλικός πήρε το προβάδισμα από το πουθενά, με τον Ρουμάνο να γίνεται τρεις φορές κάτοχος της μπάλας (από αντίπαλο) στην ίδια φάση. Το γκολ άγχωσε τους Λαρισινούς και ήταν αυτό που άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη.
Το 10άρι: Πριν από 31 χρόνια από ένα αντίστοιχο σημείο είχε υποδεχτεί την μπάλα ο Ντιέγκο Μαραντόνα προτού περάσει όλη την Αγγλία για το «γκολ του αιώνα». Ο Μάζουρεκ δε χρειάστηκε ουσιαστικά να ντριμπλάρει κανέναν σε αντίθεση με τον πατριώτη του, ωστόσο η κούρσα και το τελείωμά του ήταν βγαλμένα από τις φαντασιώσεις κάθε παίκτη και κάθε οπαδού.
Στον πάγκο: Η ομάδα του Μάκη Χάβου έχει κερδίσει πολλάκις φέτος την αναγνώριση για την εξαιρετική ικανότητά της στο τρανζίσιον. Κάπως έτσι ήρθαν τα δυο από τα τρία γκολ που της χάρισαν μια σπουδαία νίκη κόντρα στην ΑΕΛ.
Γιατί κόουτς: Ο Ηλίας Φυντάνης καθυστέρησε πολύ να αντιδράσει από τον πάγκο και να επιχειρήσει οποιαδήποτε παρέμβαση στο ματς. Όταν είσαι πίσω στο σκορ από νωρίς και η πρώτη σου αλλαγή είναι στο 81’, μπορείς εύκολα να κατηγορηθείς για ολιγωρία…