Ο Νάτχο την οργάνωση, ο Φορτούνης το φινίρισμα…

Παίκτες καλοί υπάρχουν πολλοί. Παίκτες για κάθε βαλάντιο. Μια μεταγραφή θεωρείται πετυχημένη όταν ο παίκτης έρχεται και κουμπώνει με τις αγωνιστικές ανάγκες της ομάδας που τον προσθέτει στο δυναμικό της. Τα τελευταία δυο χρόνια ο Ολυμπιακός πήρε ένα τσουβάλι κεντρικούς αμυντικούς που ο ένας ήταν περίπου κόπια του άλλου. Το αποτέλεσμα ήταν να μην λύσει το πρόβλημά του.

Το ίδιο σε μικρότερη κλίμακα έγινε και με τους χαφ. Να παίζεις με τον Ταχτσίδη και τον Ζιλέ πίσω από τον Φορτούνη ήταν συνταγή αποτυχίας. Δυο βραδυπορούντες χαφ, άσχετα με τα δεδομένα τεχνικά χαρακτηριστικά τους συνιστούσαν μια αυτοκτονική επιλογή. Τέλος πάντων. Ο Ολυμπιακός δεν ευτύχησε να βρει πίσω από την Φορτούνη μια λύση που θα διευκολύνει τον διεθνή μέσο και κινηθεί πιο ελεύθερο και θα προσθέσει ένα δεύτερο κουμάντο στο κέντρο της ομάδας.

Τα παραπάνω σημείωνα στο προτελευταίο σημείωμα μου στο 10.gr με τίτλο: «Μια βοήθεια στην πλάτη του Φορτούνη». Ο Νάτχο που ήρθε στους ερυθρόλευκους κάνει ακριβώς αυτή την δουλειά. Σπεύδω να τονίσω ότι  κι αυτός όπως και όλοι οι άλλοι μέσα στο γήπεδο θα αποδείξουν (να αποδείξουν) την αξία και την χρησιμότητά τους. Τώρα γίνεται λόγος για τις προδιαγραφές και τον τρόπο του παιχνιδιού τους.

Ο αρχηγός της Εθνικής του Ισραήλ είναι ένας εγκεφαλικός παίκτης που ξέρει να κάνει την δουλειά σε ομάδες οι οποίες θέλουν να παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να κυριαρχούν επί των αντιπάλων τους. Μια κατάσταση δηλαδή που ο Ολυμπιακός θα βρίσκει μπροστά του στα περισσότερα από τα παιχνίδια του. Ο Νάτχο είναι παίκτης πρωτοβουλίας. Παίρνει ρίσκα μέσα στο παιχνίδι. Δοκιμάζει συρτές πάσες στην πλάτη της άμυνας. Του αρέσει να βρίσκεται σε δεύτερο χρόνο σε θέση βολής. Εκτελεί με ακρίβεια τα στημένα και είναι εξπέρ στις εκτελέσεις πέναλτι. Δεν είναι από εκείνους που περιμένει να βγουν κάποιοι άλλοι μπροστά για να ανεβάσει ο ίδιος στροφές. Παίρνει πρωτοβουλίες και αναλαμβάνει ευθύνες.

Δεν υπάρχει παίκτης που να πέρασε τα τελευταία χρόνια από τον Ολυμπιακό και να του μοιάζει. Σαν «εξάρι» συμπεριφέρεται περίπου σαν τον Ορμπάιθ. Σαν «δεκάρι» μοιάζει περισσότερο με τον Ιμπαγάσα. Είναι λοιπόν ένα καθαρόαιμο «οχτάρι». Η ταχύτητα στην σκέψη είναι δεδομένη και σκεπάζει την έλλειψη ταχύτητας όταν έχει την μπάλα στα πόδια. Άλλωστε, ο Νάτχο πριν φτάσει σε αυτόν έχει αποφασίσει που θα την στείλει και την μεταβιβάζει. Είναι ιδανικός για να παίζει στις πλάτες του Φορτούνη. Θέλει στις δικές του πλάτες ένα καθαρόαιμο αμυντικό χαφ που θα τρέχει για να καλύπτει τις τρύπες. Υποθέτω πως στον Ολυμπιακό ψάχνουν να βρουν κάποιον τέτοιο και ας μην έχει την τεχνική κατάρτιση των άλλων δυο. Κάποιον που να μαρκάρει με συνέπεια και να πηδάει στις εναέριες διεκδικήσεις της μπάλας…