Η εσωστρέφεια έχει γίνει ηδονή στον Παναθηναϊκό

Όπου φτώχεια και γκρίνια, λέει η παροιμία. Μόνο που στον Παναθηναϊκό η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει φτώχεια. Αλλά εγωισμοί.

Τόσο ο Γιάννης Αλαφούζος, όσο και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος χρήματα διαθέτουν. Ο πρώτος, μάλιστα, εδώ και μέρες γράφεται σε οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες ότι έκλεισε τεράστια συμφωνία σε συνεργασία με τον Ρέστη (τυχαίως συμμετέχει στην Pan Asia) με την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης (το fund εκπροσωπεί ο Ταϊλανδός Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ) για αποκλειστική μεταφορά μεταλλευμάτων με τα πλοία τους. Το αν ισχύουν τα δημοσιεύματα δεν το γνωρίζουμε.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Αλαφούζος έχει τη δυνατότητα να βάλει τέλος… χθες στην οφειλή της ΠΑΕ προς τον Ερασιτέχνη. Πρόσφατα ο ίδιος είπε ότι θα βάλει στην ΑΜΚ 20 εκατ. ευρώ. Προς τι λοιπόν η διαφωνία και η διαπραγμάτευση για χρέος 590.000 ευρώ προς τον Ερασιτέχνη; Οι συνεργάτες του Γιαννακόπουλου πρότειναν να καταβληθεί το ποσό σε 6 δόσεις αντί για 60 που προβλέπεται από τη σύμβαση που υπεγράφη με την προηγούμενη διοίκηση. Πρότεινε εναλλακτικά ακόμα να καταβληθεί άμεσα το ποσό των 500.000 ευρώ και να «κουρευτούν» τα υπόλοιπα 90.000 ευρώ. Πρότεινε επίσης ο Ερασιτέχνης ενοίκιο για τη χρήση της Λεωφόρου 500.000 ευρώ από 250.000 ευρώ.

Έκτοτε, ξεκίνησε ένας επικοινωνιακός πόλεμος. Διαρροή από τον Ερασιτέχνη σε ΜΜΕ συμφερόντων του Γιαννακόπουλου, όπου γινόταν λόγος για θράσος κι εκβιασμό εκ μέρους της ΠΑΕ ότι θα μετακομίσει στο ΟΑΚΑ ή τη Ριζούπολη. Κι ακολούθησαν δύο ανακοινώσεις της ΠΑΕ, η δεύτερη άκρως επιθετική. Είναι περιττό να πούμε ότι με ένα τηλεφώνημα η παρεξήγηση, οι εγωισμοί, η προσπάθεια επίδειξης δύναμης προς την άλλη πλευρά, σβήνουν άμεσα.

Δεν είναι αιτία της κόντρας Γιαννακόπουλου-Αλαφούζου το χρέος της ΠΑΕ προς τον Ερασιτέχνη. Είναι αφελής όποιος το πιστεύει αυτό. Μία απλή αφορμή είναι. Ο «πόλεμος» ξεκίνησε όταν ο Αλαφούζος αρνήθηκε πρόταση του Γιαννακόπουλου για το μάνατζμεντ της ΠΑΕ και επιμονή να συζητήσει με τον Πιεμπονγκσάντ για την πώληση της ΠΑΕ. Αλλά και πάλι δεν ήταν η μοναδική αιτία. Όταν υπάρχουν επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα απλώς χρειάζεσαι αφορμές…

Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν έχει την πολυτέλεια για αυτές τις κόντρες. Όταν η κατάσταση έφτασε στο αμήν, ο Αλαφούζος έδωσε σχεδόν 500.000 ευρώ στον Βέμερ. Αρα, γιατί να μην δώσει το ίδιο ποσό για να κλείσει το θέμα που αφορά τα ερασιτεχνικά τμήματα του συλλόγου κι όχι έναν ξένο μισθοφόρο; Μέσα στα τόσα αρνητικά των τελευταίων ετών θα ακούσει κι ένα «μπράβο». Κανείς δεν αμφισβητεί ότι έχει βάλει χρήματα. Δεν χρειάζεται να το διαφημίζει συνέχεια σε κάθε ανακοίνωση. Ας του πουν οι σύμβουλοί του ότι κάνει κακό στον ίδιο. Όσο μεγαλώνει το ποσό της συνεισφοράς του και δεν μειώνεται το χρέος, καταδεικνύει τα εγκληματικά λάθη που έχουν γίνει.

Ο Γιαννακόπουλος ζητάει απλώς να εξοφληθεί ο Ερασιτέχνης. Επικοινωνιακά πολλές φορές το τραβάει περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Είναι παρορμητικός, ορισμένες φορές φτάνει στην υπερβολή, αλλά ζητάει στη συγκεκριμένη υπόθεση το δίκιο του. Οι πληροφορίες, μάλιστα, αναφέρουν ότι αν γίνει δεκτή η πρόταση για το χρέος, τότε σε ό,τι αφορά το ενοίκιο για τη χρήση της Λεωφόρου είναι πολύ πιθανό να γίνει πιο διαλλακτικός και να μειώσει τις απαιτήσεις του.
Το σίγουρο είναι ότι γίνεται τόση φασαρία για κάτι που μπορεί να λυθεί σε ελάχιστα λεπτά. Αλλά η εσωστρέφεια, οι εμφύλιοι έχουν γίνει καθημερινότητα… Δεύτερη φύση στον σύλλογο. Σε σημείο που να νομίζει κανείς ότι αποτελεί ηδονή… Μπορούν οι δύο ισχυροί άνδρες να μαλώσουν για πολλά άλλα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν έχει την πολυτέλεια για εσωτερικές διαμάχες.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ας ξεκαθαρίσουμε και κάτι ακόμα. Στην κόντρα Γιαννακόπουλου-Αλαφούζου, για οποιοδήποτε θέμα, ας υποθέσουμε ότι ο δεύτερος έχει δίκιο. Ο κόσμος πάλι στο πλευρό του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός θα ταχθεί. Κι ας διαφωνούν πολλοί ορισμένες φορές με τις επιλογές του και τις αντιδράσεις του σε διάφορα ζητήματα. Μία ανοιχτή σύγκρουση που θα μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί, θα οξύνει και την κατάσταση στην εξέδρα. Και ο Δώνης με τους παίκτες του δεν έχουν ανάγκη τη μιζέρια, αλλά τη στήριξη. Το σημαντικό, λοιπόν, είναι ο κόσμος να ταχθεί στο πλευρό του Παναθηναϊκού. Κι όχι με κάποιον εκ των δύο ή οποιονδήποτε άλλον επιχειρηματία…