Ο Λουκανίδης, ο Αλαβάντας και η σύγχρονη-βελτιωμένη έκδοσή τους!

Τον θυμάμαι σαν να ήταν χτες, κι ας έχουν περάσει έντεκα χρόνια και κάτι μήνες από τότε. Ηταν το πρώτο ματς της Εθνικής όπου ο Βασίλης Τοροσίδης ξεκινούσε για πρώτη φορά βασικός σε αγώνα της Εθνικής ομάδας. Ηταν στην Μάλτα για τα προκριματικά του EURO 2008.

Ο Ρεχάγκελ μετά το πατατράκ της ήττας από την Τουρκία στο Φάληρο, τον ξεκινούσε βασικό σε θέση αριστερού μπακ. Ο νεαρός Τοροσίδης έλυσε τον γόρδιο δεσμό μπαίνοντας μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Πήρε το καθαρό πέναλτι, το έκανε γκολ ο Μπασινάς και η Εθνική πήρε τη νίκη με το γλίσχρο 1-0. Από τότε υποστήριζα ότι αυτός ο παίκτης είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα και σε πολλές θέσεις.

Στην ιστορία του, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε την τύχη να βγάλει πολλούς παίκτες με ικανότητα να παίζουν σε πολλές θέσεις. Αυτός είναι ο λόγος που μνημονεύεται ακόμα ο Τάκης Λουκανίδης, ο πιο ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής της εποχής του. Από τότε και μέχρι να φτάσουμε στον Τοροσίδη, αν τα βάλετε κάτω θα διαπιστώσετε ότι μεσολαβεί μόνο ο Νίκος Αλαβάντας που έκανε καριέρα τη δεκαετία του «ογδόντα» στον ΠΑΟΚ και την Εθνική. Από τότε μέχρι τώρα υπάρχει μόνο ο Βασίλης Τοροσίδης.

Λένε πολλοί ότι τώρα θα παίξει σέντερ μπακ και έχουν δίκιο. Όχι γιατί θέλω να φανώ αιρετικός αλλά γιατί το πιστεύω, ισχυρίζομαι πως ο Τοροσίδης μπορεί να παίξει και σέντερ φορ! Όπως το διαβάζετε, αμυντικός με την αίσθηση του γκολ σαν τη δική του δεν έχει εμφανιστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν τρομάζουν τα τριάντα τρία του χρόνια. Γνωρίζω πως σαν δεξί μπακ, εκεί που έκανε είκοσι ανεβοκατεβάσματα στον αγώνα , θα κάνει λιγότερα. Λιγότερες θα είναι και οι φορές που θα σπριντάρει.

Ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας είναι μάστορας στο να «κλέβει» προσπάθειες. Πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά παρητηρητικός για να το καταλάβει. Η ποιότητα των προσπαθειών που παίρνει όμως, εξακολουθεί να είναι στην ίδια αποτελεσματικότητα. Ταυτόχρονα, είναι η εμπειρία στο διάβασμα των φάσεων που τον βοηθάει να παίρνει την καλύτερη δυνατή θέση και να ανταποκρίνεται αμυντικά και επιθετικά.

Η δε σέντρα του παραμένει το ίδιο φαλτσαριστή και επικίνδυνη για κάθε αμυντικό. Το ίδιο και τα άλματά του που σε συνδυασμό με τις τοποθετήσεις του, τον κάνουν -ανάμεσα στα άλλα- πρώτο σκόρερ από όλους τους αμυντικούς της Εθνικής ομάδας διαχρονικά. Η επιστροφή του Βασίλη Τοροσίδη στον Ολυμπιακό είναι ευεργεσία για την ομάδα και τον Πέδρο Μαρτίνς. Το υποστηρίζω ανεπιφύλακτα.

Ο Τοροσίδης δεν έχει πει την τελευταία κουβέντα του ως ποδοσφαιριστής σε υψηλό επίπεδο. Θέλει να συνεχίσει στην εθνική Ομάδα και να πάει μαζί της στα τελικά του EYRO 2020 όταν θα είναι πλέον τριάντα πέντε ετών. Στον ταλαιπωρημένο από τις αμυντικές ανεπάρκειες της ερυθρόλευκης άμυνας προπονητή του, ο Τοροσίδης θα προσφέρει μια αξιόπιστη λύση είτε δεξιά είτε στο κέντρο. Ο Μαρτίνς «παραλαμβάνει» έναν έτοιμο παίκτη για τις μάχες με την Λουκέρνη.

Ο «Τόρο» γνωρίζει τα κατατόπια καλύτερα από τους περισσότερους που βρίσκονται τώρα στην ομάδα. Είναι προσωπικότητα που θα τραβήξει προς τα πάνω και τους υπόλοιπους, του Φορτούνη συμπεριλαμβάνομένου. Ο Ολυμπιακός ξαναβάζει μια προσωπικότητα στα αποδυτήρια και στην μηχανή του…