Ματιέ Βαλμπουενά: «Ο Ολυμπιακός είναι πάθος»

Στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος από το Κανάλι 1, για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού, ο Βαλμπουενά μίλησε στην Αμάντα Φούντη σε μια συνέντευξη γεμάτη συγκίνηση και αναμνήσεις. Με τη χαρακτηριστική του ειλικρίνεια, αναφέρθηκε στις πιο δυνατές στιγμές του με την ερυθρόλευκη φανέλα, στη μοναδική σχέση του με τον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά και στην επιλογή του να αφήσει το αποτύπωμά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο μέσω της ακαδημίας που δημιούργησε στον Πειραιά.

Αυτή η απόφαση δείχνει πως ο Βαλμπουενά δεν είδε τον Ολυμπιακό απλώς ως έναν σταθμό στην καριέρα του, αλλά ως έναν τόπο που αγάπησε και θέλησε να αφήσει παρακαταθήκη.

Διαβάστε επίσης: Μεντιλίμπαρ: Μind games και Mendi…meteo (pics)

Πώς αισθάνεσαι για το πρώτο πρωτάθλημα;

Ήταν μια καταπληκτική στιγμή, ξέρεις, οι αναμνήσεις στον Ολυμπιακό. Έμεινα στην ομάδα τέσσερα χρόνια και πραγματικά έχω πολλές, πολλές καλές στιγμές, πολλές, ξέρεις, καταπληκτικές αναμνήσεις. Και δεν έχω πολλές κακές στιγμές. Για μένα είναι μεγάλος σύλλογος, ο Ολυμπιακός. Κερδίσαμε πολλά τρόπαια, κύπελλα, Super League, παίξαμε καταπληκτικά παιχνίδια. Και έχω μερικές πολύ καλές αναμνήσεις.

Ήταν πολύ σημαντικό που είχαμε σύνδεση με τους οπαδούς. Ήταν πραγματικά καταπληκτικό.

Γιόρτασες πρωταθλήματα, κύπελλα, μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές. Ποια είναι η στιγμή που είναι ξεχωριστή στο μυαλό σου;

Η ξεχωριστή, νομίζω, είναι η πρώτη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Επειδή, ξέρετε, ήταν κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού. Ήταν δύσκολο για εμάς να παίξουμε στο «Καραϊσκάκης» χωρίς κόσμο. Το γήπεδο, ήταν άδειο και θυμάμαι το τελευταίο παιχνίδι που παίξαμε με την ΑΕΚ, κερδίσαμε νομίζω 3-0 και όλοι οι οπαδοί ήταν έξω από το Καραϊσκάκη.  Ήταν καταπληκτικό. Θυμάμαι ότι πανηγυρίζαμε, την πρώτη Super League με το λεωφορείο και ήμασταν στους δρόμους του Πειραιά. Ήταν μια πραγματικά καταπληκτική ανάμνηση. Δεν είναι εύκολο να κερδίζεις και περισσότερο στον Ολυμπιακό, γιατί είναι μεγάλος σύλλογος, έχεις μεγάλη πίεση.

Όταν ήρθα το 2019, κατά τη διάρκεια δύο ετών ο Ολυμπιακός δεν είχε κερδίσει κάτι. Σε αυτή την ομάδα όταν δεν κερδίζεις δύο χρόνια, δεν είναι τόσο καλό. Οπότε στην αρχή της σεζόν είχαμε μεγάλη πίεση, ξέρετε και για μένα, η πρώτη, ήταν πραγματικά ξεχωριστή.

Για την ηγετικότητα του: Για μένα, ήταν το ιδανικό μου, διότι έχω πολύ προσωπικότητα. Μου αρέσει να έχω ευθύνη, και επειδή ήρθα εδώ 35 ετών και έχω επίσης εμπειρία. Και για μένα έπρεπε να είμαι παράδειγμα μπροστά σε όλους τους παίκτες και επίσης με τον κόσμο. Μου αρέσει να παίζω τα παιχνίδια με πάθος, όταν έχω σύνδεση με τους οπαδούς για μένα είναι καταπληκτικό.

Μπορείς να μου περιγράψεις αυτή τη σύνδεση με τους οπαδούς;

Επειδή οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι πραγματικά παθιασμένοι…Παθιασμένοι. Επίσης έχουν απαιτήσεις πρέπει να έχεις αυτή τις απαιτήσεις στο ποδόσφαιρο. Και εμένα, μου αρέσει αυτό. Για μένα, ήταν μεγάλη πρόκληση όταν έφτασα εδώ, γιατί ήμουν 35 χρονών και νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ήμουν, μεγάλος και απέδειξα, ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Και με τη νοοτροπία, με πάθος, με πολλή δουλειά, μπορείς να φτάσεις, μπορείς να φτάσεις στους στόχους σου. Εδώ έχετε πολλή πίεση για τα αποτελέσματα, για πολλά πράγματα.

Γι’ αυτό αγωνιζόσουν μέχρι το τέλος.

Φυσικά. Και επίσης επειδή είναι ένας μεγάλος σύλλογος εδώ και οι οπαδοί ξέρεις πιέζουν πολύ την ομάδα. Και το αγαπώ αυτό, το αγαπώ αυτό. Γι’ αυτό και στο γήπεδο, δεν τα παρατάω ποτέ, μέχρι το τέλος.

Ποιο είναι το συναίσθημα μπαίνοντας στο Καραϊσκάκη γεμάτο κόσμο;

Είναι καταπληκτικό, καταπληκτικό γιατί παίξαμε πολλά μεγάλα παιχνίδια. Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ με την Τότεναμ. Θυμάμαι ότι χάναμε 2-0 και μετά κάναμε το 2-2 δύο και εδωσα μία ασίστ, σκόραρα πέναλτι. Έτσι ήταν αυτή η ατμόσφαιρα. Θυμάμαι ήταν το πρώτο μου παιχνίδι με τον Ολυμπιακό για το Τσάμπιονς Λιγκ. Και για μένα ήταν πολύ ωραία ανάμνηση.

Έζησες και τον αποκλεισμό της Άρσεναλ στο Λονδίνο;

Ναι, ναι!

Πώς ήταν αυτό το συναίσθημα, όλες αυτές οι στιγμές;

Ήταν καταπληκτικό γιατί το σενάριο, ήταν… ξέρεις. Σκοράραμε στο τελευταίο λεπτό και είχαμε την πρόκριση, στο τελευταίο λεπτό. Αλλά μετά, για μένα, η καλύτερη ανάμνηση ήταν όταν επιστρέψαμε στην Αθήνα. Όλοι οι οπαδοί να περιμένουν, όλους τους παίκτες στο αεροδρόμιο. Ναι, ναι, ήταν πραγματικά καταπληκτικό.

Τι αισθάνεσαι όταν ακούς στο Καραϊσκάκη «Οε οε οε Ματιέ»;

Είναι απίστευτο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω έτσι, γιατί, για μένα, όταν οι οπαδοί φωνάζουν για εσένα έτσι, θέλω να πιέσω τον εαυτό μου για το καλύτερο. Θέλω να κάνω. Πώς μπορώ να το πω στα Αγγλικά. Θέλω να δουλέψω περισσότερο, θέλω να κάνω περισσότερα… Κίνητρο, ναι, έχω περισσότερα κίνητρα, αλλά αυτή είναι η νοοτροπία μου. Το ποδόσφαιρο, φυσικά, δεν είναι εύκολο, αλλά όταν παίζεις πρέπει να έχεις το συναίσθημα. Είμαι ένας άνθρωπος που έχω πολύ συναίσθημα, γιατί το ποδόσφαιρο είναι όλη μου η ζωή και είμαι παθιασμένος με αυτό το άθλημα. Και ξέρετε, όταν έχεις τέτοιους οπαδούς είναι εκπληκτικό.

Αν κάποιος σου έλεγε τώρα να διαλέξεις ένα παιχνίδι, έναν αγώνα για να παίξεις ξανά με τα ερυθρόλευκα χρώματα, ποιο θα διάλεγες;

Ένα παιχνίδι. Θυμάμαι ότι δεν ήταν μια καλή στιγμή, γιατί χάσαμε από την Γουλβς και παίξαμε και χάσαμε. Και δεν ήταν δίκαιο, ξέρετε, γιατί ο διαιτητής… Θυμάμαι ότι πετύχαμε ένα γκολ, αλλά ήταν οφσάιντ. Δεν ήταν οφσάιντ. Για μένα, αυτό το παιχνίδι, για να μπορέσω να αλλάξω κάτι.

Αν μπορούσες να περιγράψετε τον σύλλογο του Ολυμπιακού με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;

Πάθος, όπως εγώ. Έτσι, γι’ αυτό, έχουμε μια πολύ καλή σύνδεση με τους οπαδούς, γιατί για μένα το πάθος είναι. Τώρα δεν έχουμε πολλούς ανθρώπους, να έχουν πολύ πάθος για το ποδόσφαιρο, έχουν με κάποιους παίκτες φυσικά, αλλά εγώ, θα περιέγραφα τον Ολυμπιακό φυσικά με τη λέξη πάθος… Οι οπαδοί του έχουν πάθους, ο Μαρινάκης έχει πολύ πάθος, προσωπικότητα, χαρακτήρα. Οπότε αυτό είναι που μου αρέσει.

Το κλειδί για την επιτυχία. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές επιλέγουν να ακολουθήσουν καριέρα στην προπονητική, αλλά εσύ επέλεξες να δημιουργήσεις τη δική σου ακαδημία ποδοσφαίρου. Γιατί αυτό;

Πρώτον, δεν θέλω να γίνω προπονητής, για να είμαι ειλικρινής, γιατί δεν είναι εύκολο. Ξέρω ότι πολλοί πρώην ποδοσφαιριστές ακολουθούν την προπονητική…Αλλά ήθελα να ανοίξω τη δική μου ακαδημία. Ανοίξαμε την ακαδημία μου από τον Σεπτέμβριο. Για μένα ήταν πολύ σημαντικό να έχω αυτή την ακαδημία γιατί μπορώ να είμαι ένα παράδειγμα για τα νέα παιδιά και επίσης έχουμε μια ομάδα για γυναίκες. Οπότε, για μένα είναι επίσης πολύ σημαντικό. Περνάω κάθε φορά, μία φορά την εβδομάδα για να δω τα παιδιά. Και να δω την προπόνηση, να δω τον προπονητή, να δω γιατί για μένα είναι το πιο σημαντικό, πρέπει να χαίρονται. Και ίσως στην ακαδημία μου ένας μαθητής να είναι πολύ καλός και να μπορέσει να καταφέρει πράγματα. Αλλά για μένα ήταν πολύ σημαντικό να ανοίξω αυτό, να βλέπω τα παιδιά, να το απολαμβάνουν.

Τα παιδιά όταν σε βλέπουν πώς αντιδρούν;

Είναι πολύ χαρούμενα. Και εγώ, μερικές φορές που βλέπω την προπόνηση…Είμαι πολύ χαρούμενος που άνοιξα αυτή την ακαδημία και θα δούμε για το μέλλον.

Ποια είναι η στιγμή στην ομάδα του Ολυμπιακού που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Έχω πολλά πράγματα. Πρώτον, αν μιλάμε για συλλογικότητα, για την ομάδα, είναι η νίκη, φυσικά, με την Άρσεναλ στο σταδιο Εμιρέιτς. Γιατί ήταν πραγματικά μια καταπληκτική βραδιά. Και ξέρουμε, το σενάριο, όλοι ξέρουν το σενάριο. Και αφού πανηγυρίσαμε στο αεροδρόμιο με τους οπαδούς για μένα ήταν καταπληκτικό επίσης μετά από κάθε φορά που κερδίζαμε τη Super League, η φιέστα, φυσικά, όλοι, όλοι το θυμόμαστε αυτό, όλοι το θυμούνται. Και για μένα, ξέρετε, είμαι έτσι γιατί ήμουν έτσι, γιατί δεν είναι εύκολο να είσαι Πρωταθλητής. Δεν είναι εύκολο να δουλεύεις κάθε μέρα και να έχεις πίεση και να χρειαζόμαστε αποτέλεσμα κάθε φορά, και όταν φτάνεις να γιορτάσεις κάτι, ξέρεις εγώ, γιορτάζω σαν παιδί πρώτα. Είναι σαν να είναι η πρώτη φορά που κερδίζω κάτι. Γι’ αυτό είμαι έτσι γιατί μου αρέσει να το απολαμβάνω. Και ήθελα να καταλάβει ο κόσμος και οι παίκτες επίσης όταν δεν κερδίζεις κάτι, καταλαβαίνεις ότι όταν κερδίσεις κάτι πρέπει και να το απολαύσεις. Γιατί δεν είναι εύκολο να κερδίσεις κάτι στο ποδόσφαιρο, γιατί πρέπει να δουλέψεις σκληρά. Έτσι και κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών που ήμουν στον Ολυμπιακό, κέρδισα τρεις φορές το πρωτάθλημα και μία φορά το Κύπελλο. Και για μένα, κάθε φορά πανήγυριζα σαν να ήταν η τελευταία μου. Γι’ αυτό, λοιπόν, είμαι έτσι.

Πώς ήταν η σχέση με τους άλλους συμπαίκτες σου;

Με τους άλλους ποδοσφαιριστές του συλλόγου. Καταπληκτική.

Έχεις φίλους;

Ναι, φυσικά, φυσικά, πολλούς φίλους. Μέχρι τώρα. Μερικοί άνθρωποι δουλεύουν επειδή έχουμε τους παίκτες, έχουμε το προσωπικό, αλλά υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι δουλεύουν στο σύλλογο. Είναι αλήθεια. Μερικές φορές το ξεχνάς αυτό επειδή είμαστε συγκεντρωμένοι μόνο για την προπόνηση, μόνο για να πάμε σπίτι, προπόνηση, σπίτι, γήπεδο. Αλλά υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που εργάζονται πολύ σκληρά γύρω από τον σύλλογο και δεν είναι εύκολο. Και όταν χάνουμε, όλοι χάνουν. Είναι λυπημένοι. Οπότε έχω πολύ καλή σχέση τώρα. Επίσης με ανθρώπους που δουλεύουν στον Ολυμπιακό και έχουμε καλή, πολύ καλή σχέση, με γιατρούς, προσωπικό και φυσικά με τους παίκτες. Όταν ήμουν στον Ολυμπιακό, ο Γιούσεφ Ελ Αράμπι ήταν ο καλύτερός μου φίλος. Φυσικά και έχουμε πολύ καλή σχέση. Φυσικά μέσα στο γήπεδο, αλλά και έξω από το γήπεδο. Αλλά όχι μόνο με αυτόν. Επειδή τα τέσσερα χρόνια μου, έχουμε πολλά πολύ, πολύ καλούς παικτες και προσωπικότητες. Σκέφτομαι τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, σκέφτομαι τον Γκιγιέρμε, τον Τσιμίκα, έχουμε πολλούς. Τον Σουντανί, πολλοί πολλοί. Είχαμε πολύ καλές προσωπικότητες και επίσης οι άνθρωποι που εργάζονται, ο Φρανσουά Moντεστό και φυσικά ο Ζοζέ Ανιγκό. Γιατί ο Ανιγκό είναι σαν πατέρας μου, γιατί με έφερε στον Ολυμπιακό. Και επίσης με πίστεψε όταν υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο στη Μαρσέιγ. Ήταν επίσης αυτός. Έτσι έχουμε μεγάλη προϊστορία. Για μένα, ιδιαίτερο μέρος, όλη αυτή η σύνδεση για μένα ήταν καταπληκτική. Και βλέπετε όταν έχετε πολύ καλή σύνδεση έξω, μπορείτε να δείτε μετά τους ανθρώπους, απολαμβάνουν επίσης και το μέσα. Μερικές φορές δεν έχουμε πολύ καλή σύνδεση έξω και μέσα, δεν πειράζει απλά δουλεύουμε. Αλλά όταν υπάρχουν και τα δύο είναι καταπληκτικό.

Και τέλος, θέλω να στείλεις ένα μήνυμα στον σύλλογο του Ολυμπιακού που γιορτάζει αυτή τη σημαντική στιγμή των εκατό χρόνων.

MUST READ

Ο Ολυμπιακός, η χρυσή Ακαδημία, τα «άγρια σκυλιά» και η εξήγηση γιατί είναι ξανά στους «8» του Youth League

Ναι, τα 100 χρόνια είναι καταπληκτικά. Απλά θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τα τέσσερα καταπληκτικά χρόνια και το πόσο με αγαπούν, πόσο μου στέλνουν πολλή αγάπη. Και ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί έπαιξα και καλά, αλλά δεν το ξεχνάω ποτέ αυτό. Αυτή την αγάπη που μου δίνουν. Στο μέλλον, ο Ολυμπιακός, θα κερδίσει πολλά πράγματα, ελπίζω, φυσικά, Super League, αλλά ίσως επίσης και στην Ευρώπη, γιατί κανείς δεν πίστευε ότι πέρυσι θα κερδίσει, το Europa League Conference. Και ξέρετε, όταν δουλεύεις σκληρά, όταν κάνεις πολλή προσπάθεια, μπορείς να τα καταφέρεις, μπορείς να τα καταφέρεις. Και επίσης πιστεύω ότι για το μέλλον έρχονται πολλές πολύ καλές στιγμές. Οπότε κάντε μεγάλα όνειρα.