Ολυμπιακός: Trademark…

Γκρουπ είναι πρώτα από όλα η ρουτίνα του: Ίδιες ιδέες, ίδιες συνήθειες, ίδιες ώρες, ίδιος τρόπος. Και τελικά η ίδια αφοσίωση. Το «μοτίβο» που γίνεται… ασορτί με το χρώμα της φανέλας.

Και αυτό που άφησε ως παρακαταθήκη ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος στον Ρομέν Πιτό πριν από μερικούς μήνες στο football factory του Ρέντη, είναι εκ του αποτελέσματος το καλύτερο ολόκληρης της Ευρώπης σε επίπεδο U19. Διόλου παράξενο λοιπόν πως ο Ολυμπιακός U19, περιμένει αύριο ξανά ένα… μονοπάτι F4 από την κληρωτίδα της Νιόν.

Ότι συνεχίζει τον αήττητο βηματισμό της δέκα μήνες μετά την κατάκτηση του Youth League. Και κυρίως; Ότι μπορεί και το κάνει με άλλους πρωταγωνιστές. Λες και ο Ρέντης διαθέτει κάποια αέναη πηγή…

• Διαβάστε επίσης: Πνευμονίδης: «Μουζακίτης και Κωστούλας αποτελούν έμπνευση»

Διότι είναι γνωστό πως δεν είναι εκεί ούτε ο Μπάμπης Κωστούλας, ούτε ο Χρήστος Μουζακίτης: Έγιναν πρωταγωνιστές στην επόμενη «ερυθρόλευκη» πίστα και αυτές τις ημέρες ταξιδεύουν στα μεταγραφικά σενάρια της… μισής Premier League.

Δεν είναι εκεί όμως και ο Φάνης Μπακούλας, ο Άντζελο Σίνα, ο Ισίδωρος Κουτσίδης, ο Θανάσης Κουτσογούλας, ο Κώστας Κωστούλας κλπ. Σχεδόν ολόκληρη η παρέα της πρώτης γραμμής που περνώντας χάντρες στο κομπολόι τους Νέους της Μπάγερν, της Ίντερ, της Μίλαν κλπ κατέκτησε πέρσι το Champions League της κατηγορίας της.

Παρά ταύτα: Φρόντισε το πρόγραμμα του Ολυμπιακού όπως φαίνεται η παράδοση-παραλαβή να γίνει στην εντέλεια. Σχεδόν αυτοματοποιημένα. Φέτος είναι η σειρά του Σταύρου Πνευμονίδη -5 γκολ σε ισάριθμες αναμετρήσεις-, που παρέα με τον Νεκτάριο Αλαφάκη και τον Βασίλη Πρεκατέ κρατούν την αύρα της περσινής 11άδας, μαζί με το «ελάτε να το πάρετε» λάβαρο του πρωταθλητή Ευρώπης.

Φέτος ο Αργύρης Λιατσικούρας και ο Αντώνης Ντάμα που πέρσι ήταν στο 14-15 του rotation βγήκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης, μαζί με άλλους περσινούς «αναπληρωματικούς» (Πλειώνης) όπως ο Γιώργος Κουράκλης που χθες έγινε η απόλυτος x factor της πρόκρισης επί της Χιρόνα.

Φέτος ήρθε και η σειρά των 2007 (Γεωργακόπουλος, Πλης, Καρκατσάλης), σε μια τέλεια αρμονία. Λες και παρακολουθείς κάποιο πανεπιστημιακό πρόγραμμα-υπόδειγμα των ΗΠΑ σε αθλητική ταινία. Άλλα πρόσωπα, ίδιο ποδόσφαιρο, ίδια ζητούμενα, ο ίδιος 3-4-3 σχηματισμός που οι πιτσιρικάδες του Ρέντη τον «διδάσκουν» δωρεάν σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική κοινότητα της χώρας.

Ομάδα να την καμαρώνεις ανεξάρτητα αν θα καταφέρει να φτάσει και φέτος ως το final four ή αν θα κλείσει τον ευρωπαϊκό της κύκλο νωρίτερα. «Για εμάς ο Κωστούλας και ο Μουζακίτης είναι έμπνευση» ακούστηκε να λέει κάποια στιγμή χθες ο Πνευμονίδης που άφησε την Καστοριά στα 14 κάνοντας τον Ρέντη, δεύτερο σπίτι του. Και αυτή η ατάκα και αν έχει σημασία…

Διότι όλα αυτά τα παιδία -που παραμένουν στο πρόγραμμα που φέρει την βαριά υπογραφή του αστείρευτου Ζοσέ Ανιγκό- είδαν χθες στην κερκίδα τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ να τους παρατηρεί με προσοχή. Είδαν στο γήπεδο τον Αντώνη Παπακανέλλο που εν τω μεταξύ κέρδισε ήδη το δικό του εισιτήριο για την πρώτη ομάδα, να μετρά αλλιώς πια κάθε του βήμα στην μετάβαση «παιδί-άντρας» που είναι απαραίτητη για το παιχνίδι.

Ποιος δεν θέλει να γίνει ο «επόμενος <Μουζακίτης και Κωστούλας»; Ο «επόμενος Ρέτσος ή Τζολάκης»; Ποιος δεν έχει καταλάβει ότι ο οργανισμός Ολυμπιακός, μοιάζει να κατάφερε να ευθυγραμμίσει τους πλανήτες και να κάνει κάτι που βλέπαμε για χρόνια και ζηλεύαμε σε κολοσσούς από την Ολλανδία (Άγιαξ, Φέγενορντ), την Γαλλία (η περίφημη σχολή της Ναντ), την Πορτογαλία (Πόρτο, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ):

Να γίνεται trademark στην δυσκολότερη διάσταση του ποδόσφαιρου για τις ομάδες του υψηλότερου επιπέδου