Χωράει και… Μολέντο σε 2+2

Δύο διαφορετικές εικόνες. Αυτή που φτάνει στον δέκτη μας μέσα από τα φιλικά ματς και δύο διαδοχικές βαριές ήττες με 4-0 από πιο έτοιμους αντιπάλους, και η άλλη που απομονώνει ο προπονητής πιθανότατα αδιαφορώντας για τις… εντυπώσεις. Ο Μαρτίνς δίνει την εντύπωση πως ασχολείται με την Λουκέρνη και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσει να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πιο έτοιμο τον Ολυμπιακό στις 9 Αυγούστου. Ανάμεσα σε τόσα νέα πρόσωπα, επιχειρεί να μοντάρει σταδιακά ένα σχήμα, του δίνει χρόνο και το εμπιστεύεται.

Η δοκιμή με την Αιντχόφεν ήταν 4-4-2 με τον Ποντένσε και τον Βρουσάι να στέκονται στην ευθεία με Μπουχαλάκη και Καμαρά. Είχε τον Μιράντα πλάι στον Βούκοβιτς αντί του Σισέ που δεν θυμίζει σε τίποτα αυτόν τον καιρό τον περσινό του εαυτό.

Όσο ήταν στο γήπεδο ο Γκερέρο (60΄) κρατώντας «ψηλά» την ομάδα, οι Ερυθρόλευκοι απέναντι στην πρωταθλήτρια Ολλανδίας (που 4 του μήνα παίζει το Σούπερ Καπ με τη Φέγενορντ) είχε και τον έλεγχο του ματς, και τις στιγμές του. Μόλις ο Ισπανός έδωσε την θέση του στον Καρίμ και ο Μαρτίνς μέσα στα επόμενα λεπτά έκανε και άλλες έξι από τις συνολικά επτά αλλαγές που ακολούθησαν ο Ολυμπιακός έγινε άλλος και το πλήρωσε με μια ακόμη βαριά ήττα. Ανέβηκαν οι Ολλανδοί ψηλά και άρχισαν να εκμεταλλεύονται τα δώρα από τον Ποντένσε (πρόλαβε την μπάλα να μην βγει πλάγιο και την έδωσε στο αντίπαλο στη φάση του 1-0), από τον Λάζαρο (έχασε τον προσωπικό του αντίπαλο στο 3-0), από τον εκτός τόπου και χρόνου Σισέ (4-0), πιθανότατα και από τον επόπτη που δεν είδε το οφσάιντ του Ντε Γιόνγκ (στο 2-0).

Δεν ήταν η εικόνα του ματς, ανάλογη του τελικού σκορ. Για αυτό όμως είναι τα φιλικά παιχνίδια. Το πρόβλημα είναι να μην σου προκύπτουν στα επίσημα, όπως συνέβη στον ΠΑΟΚ που μόλις μια λάθος στιγμή του άλλαξε τους όρους… πρόκρισης εν όψει της ρεβάνς με τη Βασιλεία.

Τέλος πάντων αλλού είναι το δια ταύτα. Ο Ολυμπιακός βλέποντας την κατάσταση αλλά και προχωρώντας τον σχεδιασμό του έχοντας και δείγμα γραφής από τα φιλικά ματς προχωρά σε αλλαγές. Η αίσθηση που υπάρχει είναι πως έτσι όπως έρχονται τα πράγματα οι Ερυθρόλευκοι που είναι μια ανάσα από την απόκτηση των Μεριά και Αράο μπορεί κάλλιστα να πάνε τελικά για 2+2 κινήσεις σε ότι αφορά στους στόπερ και τους κεντρικούς χαφ. Εκεί όπου ήδη είναι παρελθόν οι Ένγκελς (δεν υπάρχει πρόταση από τη Μπρέντφορντ) και Ρομαό. Αυτή τη στιγμή ο καλύτερος στόπερ που έχει η ομάδα είναι ο Βούκοβιτς. Στο rotation έχει θέση και ο νεοφερμένος Μιράντα που αυτή τη στιγμή όπως είναι τα πράγματα είναι το «βασικό» δίδυμο μαζί με τον Σέρβο. Προφανώς χωρά και ένας μικρός (λογικά ο Ευαγγέλου μιας και ο Νικολάου είναι κοντά στην Ουντινέζε). Θα κλείσει με Μεριά και Σισέ αυτό το παζλ ή μήπως θα υπάρξει ανακάτεμα που θα χωρέσει 2 νέα πρόσωπα; Μήπως ο Ολυμπιακός ενεργοποιήσει εκ νέου το ενδιαφέρον του για τον Ροντρίγκο Μολέντο, όπως λένε ατζέντηδες τις τελευταίες ημέρες ξαναβάζοντας τον Βραζιλιάνο στο κάδρο; Μολέντο αντί Βούκοβιτς με θέα στο τελικό ρόστερ, ή αντί Σισέ με την εικόνα που έχει ο Αφρικανός (αλλά και με δεδομένο ότι έχει εκτόπισμα στην αγορά σε αντίθεση με τον Σέρβο).

Αντίστοιχη και η ιστορία στη μεσαία γραμμή. Δύο κεντρικά χαφ ψάχνει ο Ολυμπιακός. Τον Αράο υπάρχει η αίσθηση ότι θα τον βάλει στο αεροπλάνο και ο Βραζιλιάνος (που έρχεται με το πρωτάθλημα της χώρας του σε εξέλιξη άρα σε αγωνιστική κατάσταση) έχοντας δύο εβδομάδες θα είναι τουλάχιστον στο rotation για το πρώτο ματς με τη Λουκέρνη. Υπάρχει ο Καμαρά που είναι σίγουρα από τις καλές νέες προσθήκες. Υπάρχει ο Μπουχαλάκης που κάνει μεγάλη προσπάθεια και ως τώρα ο προπονητής τον εμπιστεύεται. Υπάρχει και ο Ανδρούτσος. Με τον Αράο τέσσερις. Υπάρχει χώρος για έναν ακόμη, και λογικά ο 5^ος θα είναι και εκείνος απευθείας για βασικός.

Μέχρι τα τέλη Αυγούστου οι Πειραιώτες αναμένεται να κάνουν και τρεις ακόμη κινήσεις. Σέντερ φορ και εξτρέμ αν αποχωρήσουν Ανσαριφάρντ και Πάρντο (κάτι που αναμένεται να συμβεί) και λογικά και δεύτερος τερματοφύλακας, με κάποιον έμπειρο από την διεθνή αγορά να προστίθεται στο ρόστερ ως «ασφάλεια» πίσω από τον Ανδρέα Γιαννιώτη.