Η επιστροφή του Βαγγέλη Μαρινάκη αλλά και του Ολυμπιακού, τα χαμόγελα και η αγκαλιά στον Φορτούνη jr (pics)

Επιστροφή στην κανονικότητα για τον Ολυμπιακό. Και ίσως το πρώτο απόγευμα έπειτα από καιρό που ολόκληρος ο ερυθρόλευκος οργανισμός ένιωσε να ξαναβρίσκει το κέφι του έπειτα από καιρό. Συμπτωματικά ή όχι: Το ίδιο ακριβώς απόγευμα της επιστροφής του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Αναζητώντας το δια ταύτα: Όμορφο ποδόσφαιρο στο χορτάρι και μια άνετη 4-0 επικράτηση επί του ΟΦΗ. Άλλη αύρα στον πάγκο της ομάδας, όπου πίσω από τον υπηρεσιακό προπονητή Σωτήρη Συλαϊδόπουλο δέσποζε η μορφή του Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Άλλη ως και στις σουίτες του Φαληρικού γηπέδου, εκεί όπου βρέθηκε ο νέος προπονητής Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και οι συνεργάτες του για να προλάβουν να σχηματίσουν μια πρώτη εντύπωση για το ρόστερ που από την Δευτέρα θα βρίσκεται στις υπηρεσίες του.

Ιστορίες θεωρητικά διαφορετικές μεταξύ τους. Πρακτικά όμως κομμάτια λες του ίδιου παζλ που συμπληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ από τους Ερυθρόλευκους –σε λιγότερο από μια εβδομάδα- σχηματίζοντας επί της ουσίας το επόμενο σχέδιο τους. Η αντίδραση ενός μεγάλου οργανισμού που αν μη τι άλλο έδειξε για πολλοστή φορά τα αντανακλαστικά του αλλά και υπενθύμισε το dna του: Εκείνο που δεν του επιτρέπει να τα παρατά ποτέ. Ο πόλεμος είναι μπροστά, όχι πίσω…

Έμοιαζε το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο Ολυμπιακός σαν μια ομάδα εγκλωβισμένη στις προηγούμενες επιλογές της που το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αποδεχθεί τη μοίρα της και μερικούς μήνες περιπλάνησης στους αγωνιστικούς χώρους δίχως νόημα και σκοπό ως τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου.

Ο Ολυμπιακός του αθλητικού διευθυντή Πέδρο Άλβες και του προπονητή Κάρλος Καρβαλιάλ που έπειτα από την ήττα με τον Παναθηναϊκό εναπόθετε τις ελπίδες του αυστηρά στα μαθηματικά: «Είμαστε εννέα βαθμούς μακριά από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ, αλλά έχουμε τρία ματς εναντίον του άρα μπορούμε να τον φτάσουμε» ήταν το… τελευταίο μαργαριτάρι του 58χρονου Πορτογάλου.

Σε έντεκα ματς μαζί του οι Ερυθρόλευκοι σκόραραν με το ζόρι δέκα γκολ. Στο πρώτο δίχως εκείνον στον πάγκο πέτυχαν 4 με ισάριθμους διαφορετικούς σκόρερ, είχαν δοκάρι, συνολικά 21 τελικές προσπάθειες προς την αντίπαλη εστία και κατοχή μπάλας 70%. Ναι, ήταν κακός ο ΟΦΗ. Και ο Ατρόμητος όμως και ο Πανσερραϊκός και η Κηφισιά και όλοι όσοι έβαλαν δύσκολα σε αυτό το διάστημα δεν κολυμπούν σε διαφορετική λίμνη.

Δεν έφτασε τυχαία το club στην απόφαση της αντικατάστασης του δεύτερου προπονητή της σεζόν, δίχως φυσικά να λογαριάσει την… κοινή γνώμη και τις εντυπώσεις. Οι Ερυθρόλευκοι λίγες μέρες πριν δεν ήταν απλά μια ομάδα που επί της ουσίας είχε απολέσει και άλλα αγωνιστικά μέτρα από τις ημέρες του Ντιέγκο Μαρτίνεθ, αλλά έδειχνε πνιγμένη σε ένα ιδιαίτερο «στρες» που αποτυπώθηκε στη δήλωση που έκανε σήμερα ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης: «Ήταν φορτισμένη η ατμόσφαιρα. Έπρεπε να προκύψει ένα ξέσπασμα» ήταν η ατάκα του πολύπειρου πορτιέρο.

Δεν έγιναν όλοι ξαφνικά κακοί παίκτες. Δεν μεταμορφώθηκε ξαφνικά ένα ολόκληρο ρόστερ σε ένα σύνολο δίχως αρχή και τέλος. Δεν μπορεί αρχές Φλεβάρη να σκέφτεσαι τι θα γίνει τον… Ιούνιο. Από την άλλη οι προθέσεις δεν φτάνουν: το να μπορέσεις να αντικαταστήσεις τον δεύτερο προπονητή της σεζόν με τον επόμενο και αυτό να λειτουργήσει σχεδόν αυτόματα… θεραπευτικά –τουλάχιστον στην ψυχολογία-, δεν είναι μια απλή υπόθεση.

Ο Ολυμπιακός όμως δεν άλλαξε μόνο τον άνθρωπο μπροστά από τον πάγκο του. Η επιλογή της επιστροφής του Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ενός ανθρώπου που το club ξέρει και καταλαβαίνει ως δικό του πρόσωπο ήταν το πρώτο βήμα. Η ενεργοποίηση μιας προσωπικότητας όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ το επόμενο. Και όταν ήρθε η ώρα για τον κόουτς; Δεν βρήκε κάποιον που φτάνουν μόνο τα γαλόνια και το βιογραφικό του. Συμφώνησε με έναν επαγγελματία που πέρσι τέτοια εποχή –έναν μήνα αργότερα για την ακρίβεια- βρέθηκε απέναντι σε μια αντίστοιχη ιστορία (Σεβίλλη) και κατάφερε να αλλάξει πανηγυρικά τα δεδομένα: Ο Μεντιλίμπαρ δεν είναι εδώ γιατί ο Καρβαλιάλ δεν τα κατάφερε. Είναι εδώ, διότι τα κατάφερε ο ίδιος έχοντας λιγότερο χρόνο στη διάθεση του από εκείνον που του προέκυψε στην Ανδαλουσία.

Πως έγιναν όλα αυτά; Προφανώς με τρόπο. Προφανέστερα στο ίδιο ακριβώς timing της επιστροφής που προλογίσαμε. Έλειψε σχεδόν δύο μήνες ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Είναι εδώ ξανά και σήμερα έφτασε ως τον αγωνιστικό χώρο για να συγχαρεί τους ποδοσφαιριστές. Και για να πάρει μια αγκαλιά τον Σπύρο, τον Φορτούνη jr όπως αποτυπώθηκε από τον φωτογραφικό φακό…

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)