Ο Ερέρα και οι «στρατηγοί» του «Θεού» Άρη

Ο Αρης επέλεξε για προπονητή του τον Πάκο Ερέρα, έναν πολύπειρο τεχνικό με πλούσιο βιογραφικό και υψηλές παραστάσεις από την Ισπανία, σε Primera και Segunda division. Έναν τεχνικό που δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι βάσει βιογραφικού διαθέτει είναι ένα από τα πιο «βαριά» ονόματα σε ολόκληρη τη Σούπερ Λίγκα.

Ο Ερερά ερχόμενος σε έναν σύλλογο με τεράστια ιστορία και προσφορά σε κοινωνικό και αθλητικό επίπεδο, έχει τη μεγάλη πρόκληση: Να καταφέρει να «τοποθετήσει» το όνομά του δίπλα σε αυτά καταξιωμένων τεχνικών που έκατσαν στον πάγκο του Άρη σε όλη αυτή την πορεία των 104 ετών. Προπονητές Ελληνες και ξένοι που έγραψαν ιστορία και «χρυσές» σελίδες δόξας.

Οι περισσότεροι από αυτούς δεν κατάφεραν να κερδίσουν κάποιον τίτλο, όμως το πέρασμά τους έμεινε ανεξίτηλο. Για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα που επέδειξαν, την τίμια στάση που κράτησαν απέναντι στον σύλλογο και κυρίως τη συμβολή τους σε δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες συχνά πυκνά βρέθηκε ο Άρης.

Τώρα είναι η σειρά του Πάκο Ερέρα να «γεμίσει τα παπούτσια» τους και να μπορέσει να μπει στο «Πάνθεον» της ιστορίας ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας.

Με αφορμή λοιπόν την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας των κίτρινων από τον Πάκο Ερέρα, to10.gr σας θυμίζει έξι τεχνικούς που διέγραψαν λαμπρή πορεία στον πάγκο του «Θεού του πολέμου».

17 Ιουνίου 1928: Η μέρα που ο Άρης γίνεται ο πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας!

Τόμας Κέσλερ
Βάζουμε τον Τόμας Κέσλερ στη σχετική λίστα, καθώς ήταν ο πρώτος που οδήγησε τον Άρη στην κατάκτηση του πανελλήνιου πρωταθλήματος. Και αυτό λέει πολλά. Φυσικά αναφερόμαστε στη σεζόν 1927-1928.

Ο Γερμανός, έχοντας στη διάθεσή του παίκτες όπως οι Νίκος Αγγελάκης, Κωστας Βικελίδης και ο Διονύσης Καλτέκτης, θα αναδείξει τον Αρη πρωταθλητή για πρώτη φορά στην ιστορία του, 14 χρόνια μετά την ίδρυσή του.

Ο «Θεός του πολέμου» θα τερματίσει πρώτος στη βαθμολογία με 6 βαθμούς και 11-6 τέρματα, αφήνοντας στη 2^η θέση τον Εθνικό με 5β. και στην 3^η τον Ατρόμητο με 1β.

Ποδοσφαιριστές εκείνης της ομάδας: Κατράντζος, Οπλοποιός, Γιακουμής, Κωστ. Βικελίδης, Κατσαούνης, Λεονταρίδης, Μεινασιάν, Αγγελάκης, Βογδάνου, Ιωαννίδης, Γκικόπουλος, Κοσματόπουλος, Κολωνιάρης, Καλτέκης.

Διονύσης Καλτέκης
Ο Καλτέκης ήταν ένας πραγματικός «στρατιώτης» του Αρη. Όχι μόνο αγωνίστηκε για 12 ολόκληρα χρόνια με τη φανέλα του «Θεού του πολέμου» (1926-1938), αλλά κατάφερε να πανηγυρίσει δύο πρωταθλήματα. Τόσο ως παίκτης (1927-28), αλλά και ως προπονητής (1945-46).

Ηταν δηλαδή ο τεχνικός των κίτρινων στο πρώτο μεταπολεμικό πανελλήνιο πρωτάθλημα που κατέκτησαν και τελευταίο μέχρι στιγμής στην ιστορία τους μέχρι στιγμής. Ήταν μάλιστα ο μοναδικός άνθρωπος που συμμετείχε ενεργά και στις τρεις κατακτήσεις πρωταθλημάτων της ομάδας της Θεσσαλονίκης!

Σαν ποδοσφαιριστής ήταν σπουδαίος. Κέρδισε σύντομα θέση βασικού αν και… πιτσιρικάς, αγωνιζόμενος στα αριστερά της επίθεσης. Είχε μεγάλη ικανότητα στο τελείωμα των φάσεων αλλά και στη δημιουργία. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, συνέχισε να υπηρετεί τον Άρη από διάφορα διοικητικά πόστα.

Ο Άρης έφτασε στο πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν με 9 βαθμούς και τέρματα 6-6, αφήνοντας την ΑΕΚ 2^η με 8 βαθμούς και τον Ολυμπιακό 3^ο με 7.

Η συνήθης 11αδα με την οποία ο Καλτέκης παρέθετε τον Άρη: Κώστας Βελλιάδης (τερμ.) – Βαχάκν Απραχαμιάν, Νίκος (Λάκης) Τσώνας (Τζώνας) – Κώστας (Τάκης) Νικολαΐδης, Αλέκος Σιώτης, Δημήτρης Σταυράκμπεης – Μιχάλης Κολωνιάρης, Άγγελος Βασιλειάδης, Γιάννης Λιακόπουλος, Λευτέρης Φυσικόπουλος, Κλεάνθης Βικελίδης (Αρχηγός αρχηγός).

Αγωνίζονταν επίσης οι: Σίμος Καυταντζής (Καφταντζόγλου), Αχιλλέας Μάγρας (αμφότεροι μέσοι), Βλαδίμηρος Τακατζόγλου – πιθανώς Νίκος Καυταντζής (Καφταντζόγλου), Νίκος Παππάς (ίσως και Γκράτσιος, Κιδικόπουλος, Χριστοδουλίδης, Βαγγέλης Κάφκα).

Πέπε Σασία
Ο Χοσέ Φρανθίσκο Σασία όπως είναι το πλήρες όνομα του Ουρουγουανού τεχνικού, είχε καθοριστική συμβολή στη σημαντικότερη ίσως σεζόν του Άρη στο ελληνικό πρωτάθλημα, τη σεζόν 1979-1980. Με προπονητή τον Σασία και στη συνέχεια τον Φραν Μπλανστόουν, ο Άρης κέρδισε την ευρωπαϊκή καταξίωση αποκλείοντας τα τότε μεγαθήρια Περούτζια και Μπενφίκα (στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ), ενώ έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τελικά ο τίτλος χάθηκε στο ιστορικό μπαράζ του Βόλου με τον Ολυμπιακό, μετά την ισοβαθμία των δύο ομάδων.

Ο Σασία ήταν μεγάλη προσωπικότητα, έχοντας διαγράψει σπουδαία καριέρα ως ποδοσφαιριστής σε ομάδες της χώρας του, της Εθνικής, αλλά και της λατινικής Αμερικής γενικότερα. Ως προπονητής λέγεται ότι δεν διέθετε τις σπουδαίες γνώσεις, ωστόσο κέρδιζε άπαντες με τον χαρακτήρα του, ενώ όσοι τον γνώριζαν έκαναν λόγο για «… έναν υπέροχο άνθρωπο».

Στο πρωτάθλημα ο Αρης κάνει τη μία νίκη πίσω από την άλλη και «στρογγυλοκάθεται» στην κορυφή της βαθμολογίας από την αρχή ως το τέλος της σεζόν. Στην Ευρώπη μετά το «έπος της Περούτζια», θα δυσκολέψει ακόμη και τη μεγάλη Σεντ Ετιέν του Μισέλ Πλατινί, όμως στο πρωτάθλημα, κάποιες βαθμολογικές απώλειες θα τον θέσουν σε αμφισβήτηση. Στις αρχές του 1980 απειλεί με παραίτηση, ωστόσο πείθεται να παραμείνει. Τελικά τον Μάρτιο και παρά το ότι ο Αρης παραμένει στους εντός στόχων, αποτελεί παρελθόν από τους κίτρινους.

Έτσι μετά από 35 αγώνες, στους οποίους είχε 20 νίκες, 7 ισοπαλίες και 8 ήττες σε όλες τις διοργανώσεις, ο Ουρουγανός αποτελεί παρελθόν. Στη συνέχεια ο Αρης με τον Φρανκ Μπλάνστοουν στον πάγκο του θα ηττηθεί στο μπαράζ του Βόλου από τον Ολυμπιακό και θα χάσει το πρωτάθλημα, αν και καλύτερος από τους Πειραιώτες κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αν είχε μείνει ο Σασία στον πάγκο των κίτρινων, ποιος ξέρει αν η ιστορία είχε γραφτεί διαφορετικά.

Ντέντμαρ Κράμερ
Ο Γερμανός τεχνικός ήταν μαζί με τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ τα δύο πιο «ηχηρά» ονόματα που έχουν καθίσει ποτέ στον πάγκο του Άρη. Με σπουδαία θητεία σε ομάδες όπως η Μπάγερν Μονάχου, η Μπάγερ Λεβερκούζεν, η Χέρτα Βερολίνου και η Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Στον κίτρινο πάγκο έκατσε τη σεζόν 1981-82. Εργάστηκε επίσης στις Εθνικές Αιγύπτου, ΗΠΑ, Μαλαισίας, Ταϊλάνδης και στις Ελπίδες της Κορέα.

Με αυτόν στον πάγκο του ο Αρης θα τερματίσει 5^ος στη βαθμολογία με 41 βαθμούς σε 34 αγωνιστικές και θα μείνει εκτός Ευρωπαϊκών Κυπέλλων. Στο Κύπελλο οι Θεσσαλονικείς θα αποκλειστούν από τον πρώτο γύρο μετά την ήττα με 3-1 από τον Διαγόρα Ρόδου.

Το 2011, έγινε ο πρώτος προπονητής που τιμήθηκε από τη γερμανική ομοσπονδία με ειδικό βραβείο για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο. Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του ως ανθρώπου και προπονητή, αρκεί να παραθέσουμε τις δηλώσεις του θρύλου Καρλ – Χάιντς Ρουμενίγκε, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του Κράμερ το 2015: «Για πολλούς ήταν κάτι παραπάνω από ένας προπονητής. Για μένα ήταν πατρική φιγούρα, προώθησε πολύ την καριέρα μου στα πρώτα μου χρόνια. Το ότι έκανα ποδοσφαιρική καριέρα το χρωστάω σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν. Θρηνούμε για έναν μεγάλο προπονητή και υπέροχο άνθρωπο».

Αλκέτας Παναγούλιας
Μια αναμφίβολα ιστορική φιγούρα για τον Αρη, τον οποίο υπηρέτησε από πολλά πόστα. Παίκτης, προπονητής, παράγοντας, μα πάνω από όλα αγνός και ειλικρινής οπαδός του. Δεν εξελίχθηκε τυχαία ως μία από τις πιο αγαπητές μορφές στην ιστορία της ομάδας για τον κόσμο.

Ως παίκτης (1951-62) γνώρισε θρυλικές μορφές του συλλόγου όπως ο Κλεάνθης Βικελίδης και ο Βελλιάδης, και ανδρώθηκε δίπλα τους. Ως προπονητής του Άρη, μπορεί να μην κατάφερε να πετύχει σημαντικά πράγματα στις τέσσερις θητείες του στον κίτρινο πάγκο, όμως ήταν πάντα εκεί στα δύσκολα.

Τον Φεβρουάριο του 1975 βρέθηκε για πρώτη φορά στον πάγκο του Άρη, διατηρώντας παράλληλα και τα καθήκοντα του ομοσπονδιακού προπονητή. Σε μια σεζόν με πολλά προβλήματα σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο, την οδήγησε στην 6η θέση του πρωταθλήματος.

Το επόμενο πέρασμά από τον πάγκο του Άρη, θα γίνει τις περιόδους 1988-1989 και 1989-1990. Αν και στη διάθεσή του είχε αρκετούς ταλαντούχους παίκτες δεν θα οδηγήσει την ομάδα ψηλά. Ωστόσο ποδοσφαιριστές όπως οι  Καρκαμάνης, Οικονομίδης, Δημητριάδης, Μπουγιουκλής και αρκετοί ακόμη, θα καταφέρουν να αναδειχθούν και να βελτιωθούν,  ανεβαίνοντας επίπεδο.

Η τελευταία του θητεία ως προπονητής θα σημειωθεί τον Απρίλιο του 1999. Ο Αρης βιώνει και πάλι δύσκολες καταστάσεις, αλλά ο Παναγούλιας τον οδηγεί στην Ευρώπη. Αυτό θα γίνει με  6 σερί νίκες στους τελευταίους 8 αγώνες, καθώς οι Θεσσαλονικείς θα καταλάβουν την 6^η θέση με 64 βαθμούς σε 34 αγώνες.

Ο Παναγούλιας μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος προπονητής. Ηταν όμως μεγάλη προσωπικότητα και άριστος στον τομέα της ψυχολογίας. Γνώριζε πολύ καλά πώς να «κερδίζει» τον παίκτη του και να τον «καθηλώνει» σε κάθε ομιλία του. Έτσι κατάφερε να γίνει σύμβολο για τον κόσμο της ομάδας, έχοντας άδολη αγάπη για τον «Θεό του πολέμου».

Μόνο τυχαία η οδός πίσω από το θύρα 3 δεν έχει πάρει το όνομά του άλλωστε…

Έκτορ Ραούλ Κάπερ
Όταν στις 3 Νοεμβρίου του 2009 η ΠΑΕ Άρης ανακοίνωνε τη σύναψη συνεργασίας με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, η είδηση ακούστηκε σαν… ψέμα στην μίζερη ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Ποιος να περίμενε ότι ο Αργεντινός, πολύ δυνατών ονομάτων εκείνη την περίοδο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, θα ερχόταν να αναλάβει ομάδα στην Ελλάδα;

Τελικά η είδηση ήταν αληθινή με χιλιάδες οπαδούς να τον υποδέχονται κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο «Μακεδονία». Με θητεία και παραστάσεις από ομάδες όπως η Βαλένθια και η Ιντερ κυρίως (και συμμετοχή σε αρκετούς τελικούς), ήταν ένας «καθηγητής» του ποδοσφαίρου που σε κέρδιζε με την πρώτη ματιά.

Άνθρωπος κλειστός, χαμηλών τόνων που του άρεσε να περπατά επί ώρες στην παραλία της Θεσσαλονίκης, αρκετές φορές με καπέλο (ώστε να μην τον αναγνωρίζουν) και να καπνίζει μανιωδώς.

Η θητεία του βέβαια δεν ξεκίνησε ιδανικά στον κίτρινο πάγκο, καθώς ο Αρης θα συντριβεί με 4-1 από τον ΠΑΟΚ στο κλασικό ντέρμπι της πόλης. Η δουλειά όμως ήταν τόσο ποιοτική που τα αποτελέσματά της θα φανούν σιγά σιγά.

Θα παραμείνει για 1,5 σεζόν στον «Θεό του πολέμου». Την περίοδο 2009-10 καταφέρνει να τον οδηγήσει μέχρι τον τελικό κυπέλλου και να εξασφαλίσει την είσοδο της στα Playoff( στην κανονική διάρκεια η ομάδα τερμάτισε 5η).Στα πλέι οφ, με σπουδαίες νίκες απέναντι σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ εξασφαλίζει την 4η θέση και την συμμετοχή της ομάδας στον 2ο προκριματικό του Europa League.

Ανεξίτηλη όμως θα μείνει η εικόνα του στις μνήμες των αρειανών, στον ημιτελικό του Κυπέλλου με την Ξάνθη στην ακριτική πόλη. Παρά την καταρρακτώδη βροχή που έπεφτε εκείνη τη μέρα, ο Αργεντινός θα παραμείνει επί 90 λεπτά όρθιος και μουσκίδι, μέχρι ο Ντάρσι Νέτο να ισοφαρίσει στις καθυστερήσεις σε 1-1 και να κρατήσει ζωντανό για την πρόκριση τον Άρη!

Στον τελικό, και παρά τη συμβολή των 27 χιλιάδων οπαδών του, ο Κούπερ δεν θα μπορέσει να οδηγήσει την ομάδα του στην κατάκτηση του Κυπέλλου, χάνοντας με 1-0 στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό.

Ωστόσο ο Αρης έχει ανέβει επίπεδο και έτσι η διοίκηση προχωράει σε πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του ως τον Ιούνιο του 2011.Τη χρονιά 2010-2011 στο πρωτάθλημα η ομάδα έχει διακυμάνσεις και τελικά τερματίζει στην 6^η θέση με 45 βαθμούς σε 30 ματς και μένει εκτός πλέι οφ και Ευρώπης.

Στο Europa League εκείνης της περιόδου όμως οι Θεσσαλονικείς θα γράψουν ιστορία και θα προκαλέσουν αίσθηση στην «Γηραιά Ηπειρο».Ο Κούπερ οδηγεί τον Αρη σε τεράστιές νίκες επί της κατόχου του τίτλου και Ευρωπαϊκού σούπερ Καπ Ατλέτικο Μαδρίτης εντός (με 1-0) και εκτός (3-2) και καταφέρνει να τερματίσει στη 2^η θέση σε έναν όμιλο.. Champions League που τον συμπληρώνουν η Μπάγερν Λεβερκούζεν και η Ρόζενμποργκ. Στους «32’» ο Αρης θα αποκλειστεί από την πανίσχυρη Μάντσεστερ Σίτι κρατώντας όμως το ευρωπαϊκό του αήττητο στο Βικελίδης.

Στις 18 Ιανουαρίου 2011 όμως, σε απόφαση «βόμβα», ο Μίστερ υπέβαλε την παραίτησή του από τον πάγκο του Άρη έπειτα από μια σειρά ατυχών αποτελεσμάτων. Μπορεί βεβαίως ο Κούπερ να αποχώρησε από τον κίτρινο πάγκο, όμως έκτοτε παραμένει στις καρδιές των οπαδών. Μάλιστα το όνομά του «έπαιξε» έντονα για να αναλάβει και πάλι τους κίτρινους στην επιστροφή τους στη Σούπερ Λίγκα, όμως περισσότερο ήταν οπαδικός… πόθος παρά πραγματική είδηση.

Χαρακτηριστικό του «δεσίματος» του Κούπερ με τον κόσμο, είναι οτι ακόμη και σήμερα που είναι τεχνικός στην Αίγυπτο έχει μαζί του για συντροφιά του σαξόφωνο που κάποτε του χάρισαν…