Είχαμε συνδέσει τις προπονήσεις του ΠΑΟΚ με ακούσματα της Σοφίας Βέμπο, παίζαμε στο στοίχημα πόσοι παίκτες θα γυρίσουν σακάτηδες.
Τις φορές που αποφασίζω να μιλήσω για ποδόσφαιρο, προσπαθώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται, απαγορεύοντας κάθε είδους συναίσθημα ή παρόρμηση να κατευθύνουν τις σκέψεις μου. Είναι καθαρά θέμα αυτοπροστασίας, γράφοντας πχ πως ο τάδε προπονητής είναι για τα μπάζα ή πως η δείνα ομάδα είναι σούπερ, με καθαρά οπαδική λογική, κινδυνεύω να πέσω έξω χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπιστίας και θα μου το κοπανάτε, μια ζωή. Και δικαίως.
Όταν υποστήριζα πως ο ΠΑΟΚ έχει την καλύτερη ομάδα, δεν το έκανα επειδή είμαι ΠΑΟΚ, έτσι το έβλεπα. Όπως και τον Λουτσέσκου, δεν τον εκτιμώ επειδή είναι στον ΠΑΟΚ και στο γαύρο να ήταν θα παραδεχόμουν πως είναι καλός προπονητής, αν παρουσίαζε αυτό το έργο. Το ότι θα έκραζα ή θα έκανα πλάκα με τους γαύρους, είναι άλλο καπέλο.
Τον Μάνο τον ψητά ας πούμε, τον κατατάσσω σε επίπεδα βελτιωμένης έκδοσης Άγγελου Αναστασιάδη, προπονητικά υφίσταται όσο οι παίκτες του αντέχουν να τρέχουν, από τακτικής άποψης μηδέν εις το πηλίκον. Απλώς σε σχέση με τον τελευταίο, οι ομάδες του είναι πιο προπονημένες, αφού δεν τις γυμνάζει με τα απομνημονεύματα της εποχής Λόραντ και δεν είναι κυκλοθυμικός ούτε πάσχει από μανία καταδίωξης, για να τα κάνει όλα άνω κάτω, όταν έρχονται οι στραβές.
Τον Ουζουνίδη τον θεωρώ εξαιρετική επιλογή, δε μου πάει να τον απαξιώσω επηρεασμένος από όσα συνέβησαν φέτος με τη χάρτινη, για ποδόσφαιρο μιλάμε! Θα τους συνεφέρει, θα τους δώσει αγωνιστική ταυτότητα, όπως έκανε με τον Πανιώνιο και τον Παναθηναϊκό, η μόνη επιφύλαξη αφορά τη βοήθεια που θα έχει από τη διοίκηση σε επίπεδο μεταγραφών και το κατά πόσο μπορεί να αντεπεξέλθει σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Άλλο το πάμε να παίξουμε για τη φανέλα χωρίς να έχουμε κάτι να χάσουμε κι άλλο το παίζω κάθε Κυριακή, με το πιστόλι στον κρόταφο.
Βάσει των μέχρι στιγμής δεδομένων, θεωρώ πως το γέλιο της αρκούδας θα πέσει φέτος με το βάζελο και τον Δώνη στον πάγκο. Είναι από τις περιπτώσεις που διαβάζεις το βιογραφικό κάποιου και σκέφτεσαι «πω πω καλός προπονητής θα είναι αυτός, έχει δουλέψει σε ΑΕΚ πριν γίνει χάρτινη, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό». Μεταξύ μας κι ο Χριστουδουλόπουλος έχει περάσει από όλα τα μεγάλα κλαμπ της χώρας, ποδοσφαιρικά όμως παραμένει οικοδόμος, Ο μοναδικός που κατάφερε το ακατόρθωτο, να βγάλει από τα ρούχα του τον εκνευριστικά ήρεμο Σάντος, μετά το ματς με την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ.
Η επικεφαλίδα της θητείας του Δώνη στον ΠΑΟΚ, αναφέρει πως φαγώθηκε λόγω Γκαρσία, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μύθο. Αν εμπλέκεται κάπου ο Ουρουγουανός είναι, πως η περίπτωσή του αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, το ποτήρι όμως ήταν ήδη γεμάτο από τα τερτίπια, τις εμμονές και την περιορισμένη αντιληπτική ικανότητα του ως προπονητή.
Τηλεγραφικά αναφέρω, πως το θέμα με τον Πάμπλο ήταν πως άλλα έλεγε στον παίκτη τη Δευτέρα κι άλλα την Τρίτη, άλλα έλεγε στη διοίκηση, άλλα στις συνεντεύξεις, άλλα εννοούσε και άλλα σκεφτόταν τελικά. Μια σύντομη αναζήτηση στη Google θα σας πείσει, θα βρείτε δηλώσεις του «υπολογίζω τον Γκαρσία και ποντάρω πολλά πάνω του» και κάποιες που υποστηρίζει πως «ο Γκαρσία δεν μου κάνει». Οι πρώτες αφορούν την περίοδο που ήταν στον ΠΑΟΚ και οι επόμενες, το διάστημα που είχε αποχωρήσει. Για να μην το βασανίζουμε, ο διάδοχος του, Στέφενς, είπε ξερά «δε μπορεί ο Γκαρσία, δε μου κάνει» και την επόμενη μέρα τα παπούτσια του παίκτη ήταν κρεμασμένα στα αποδυτήρια. Ο Δώνης του έλεγε «σε υπολογίζω» και την επόμενη τον έστελνε να προπονείται με τους ανεπιθύμητους….
Εκείνη τη χρονιά στην Τούμπα, είτε κέρδιζε είτε έχανε η ομάδα, έφευγες στα πρόθυρα εγκεφαλικού, με αυτά που έβλεπες. Το τελειωτικό χτύπημα ήταν όταν άκουγες τις δηλώσεις του μετά το τέλος των αγώνων, που σε έκαναν να πιστεύεις πως ο άνθρωπος έβλεπε άλλο ματς. Έτσι προέκυψε κι ένα από τα ανέκδοτα εδώ στην Θεσσαλονίκη περί αυτοματισμών. έπειτα από παιγνίδι στο ΟΑΚΑ όπου η ομάδα δε βλεπόταν, η ΠΑΕ ανέβασε ένα βίντεο με τους περίφημους «12 αυτοματισμούς ανάπτυξης», για να διδάξει το άμπαλο κοινό. Το περιεχόμενο αφορούσε κάτι πάσες που άλλαζαν οι παίκτες, που μπορούσες να βρεις και σε αγώνα της ΕΠΣ Άρτας, με αντιπάλους την Προοδευτική Γραμμενίτσας και τον Απόλλων Γλυκορίζου. Σου έδειχναν δηλαδή ένα πατίνι και σου έλεγαν «θαύμασε πόσο ψηλά πετάει το αεροπλάνο».
Το μεγάλο γέλιο πάντως εκείνη τη χρονιά έπεσε με τις θλάσεις, από ένα σημείο και μετά είχαμε συνδέσει τις προπονήσεις του ΠΑΟΚ με ακούσματα της Σοφίας Βέμπο, παίζαμε στο στοίχημα πόσοι παίκτες θα γυρίσουν σακάτηδες. Ο σοφός Δώνης και το καταρτισμένο επιτελείο του είχαν αποφανθεί πως έφταιγε το σκληρό υπέδαφος του προπονητικού, γραμμή που πέρασε η ΠΑΕ κι ως εκ τούτου υιοθέτησαν πολλοί ρεπόρτερ της ομάδας.
Ήταν άκρως κωμικό το επιχείρημα, αρκεί να σκεφτεί κάποιος πως στο ίδιο χορτάρι έκαναν προπονήσεις όλες οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ χωρίς να παρουσιάζονται ανάλογα προβλήματα! Προφανώς το υπέδαφος της Μεσήμβριας διέθετε και αυτοφυείς αισθητήρες, που ξεχώριζαν τα αντρικά από τα εφηβικά πέλματα και προσάρμοζε αναλόγως τη σκληρότητά το.
Τη λύση στο γρίφο έδωσε τελικά ο γιατρός (!!!) της ομάδας, αν και ο ρόλος του ήταν καθαρά θεραπευτικός και δεν είχε καμμιά αρμοδιότητα σε θέματα προπόνησης, προετοιμασίας κλπ, επειδή το κεφάλαιο με τις θλάσεις αποτελούσε το Νο1 θέμα συζήτησης, ζήτησε επίσημη στατιστική ενημέρωση για συχνότητα, σημεία τραυματισμών κλπ, μπας και βγάλει άκρη. Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσε, πως η συντριπτική πλειοψηφία των θλάσεων, καταγράφονταν πάντα την ίδια μέρα, που η ομάδα μάλιστα έκανε προπόνηση στην Τούμπα, μια και όπως προείπαμε, το χόρτο στο προπονητικό ήταν από γρανίτη.
Ρώτησε κάποιους ποδοσφαιριστές λοιπόν για το πρόγραμμα προπόνησης τις συγκεκριμένες ημέρες και ενημερώθηκε πως προσομοίαζε με αυτό της Delta Force, ο γυμναστής του Δώνη τους πλάκωνε σε ανελέητα σπριντ, ασκήσεις ταχυδύναμης, Crossfit, Judo, λες και επρόκειτο για δεκαθλητές, που έκαναν προετοιμασία για Ολυμπιακούς αγώνες. Για αποθεραπεία τους έβαζε να τρέξουν υπερμαραθώνιο και αντί διατάσεων, το πρόγραμμα είχε κρίκους και ασκήσεις εδάφους. Μιλάμε δηλαδή για τα πιο απλά πράγματα που μπορεί να αντιληφθεί και ο πιο αδαής και όμως, για το Δώνη και το επιτελείο του το ενδεχόμενο να κάνουν κάτι λάθος ήταν απαγορευμένο, αυτοί τα έκαναν όλα στην εντέλεια, έφταιγε ο ορυκτός πλούτος της περιοχής, ίσως και ο ανάδρομος Ερμής.
Τα γράφω αυτά, διότι έπεσε το μάτι μου σε ρεπορτάζ σύμφωνα με τα οποία, το χρονικό διάστημα που διαπραγματευόταν ο Δώνης, το προπονητικό επιτελείο εκπονούσε το σχέδιο προετοιμασίας, φανερώνοντας και την ετυμολογία του ρήματος εκ-πονώ. Άλλοι πάλι, πιστοί στο δόγμα «στηρίζουμε τον προπονητή επειδή έτσι μας λένε», γράφουν κατεβατά όπου αναλύουν γιατί ο Δώνης είναι η ενδεδειγμένη επιλογή.και παρόμοιες αμπελοφιλοσοφίες. Να το κάνεις για κάποιον άγνωστο ή πρωτάρη το καταλαβαίνω, στην περίπτωση μας μιλάμε για προπονητή, που όπου πήγε τα έκανε μπάχαλο, παραδίδοντας καμμένη γη. Εξαίρεση ο Ατρόμητος, γεγονός που οφείλεται στον οργανωτισμό του Σπανού, αν ο Δώνης με διαβατήριο με εκείνη τη θητεία ως σημείο αναφορά έχε αυτή τη συνέχεια στην καριέρα του, τότε ο Κάναντι αξίζει να αντικαταστήσει τον Ζιντάν.
Απίστευτα εμμονικός σε σημείο ψυχοπάθειας, είναι ικανός να επιμένει πως θα πάει αυτό το ΣΚ για snowboard στις βουνοκορφές της Μυκόνου και να μη σηκώνει και κουβέντα μάλιστα, επειδή έχει το αλάθητο του Δώνη.
ΥΓ. Οφείλω να ομολογήσω πως ακόμα κι αν τα ντοκουμέντα είναι αδιάσειστα, οι κρίσεις διέπονται πάντα από υποκειμενισμό. Αυτό που αποτελεί αντικειμενικά στίγμα όχι μόνο για τη θητεία του Δώνη στον ΠΑΟΚ αλλά και δείγμα του χαρακτήρα του, είναι πως από τον ΠΑΟΚ εισέπραξε χρήματα -600χιλ ευρώ-, που δεν τα δούλεψε, αφού φεύγοντας πληρώθηκε και το συμβόλαιο της επόμενης χρονιάς. Ακόμα κι ένας απλός εργαζόμενος του βασικού μισθού αλλά και του στοιχειώδους φιλότιμου, δε θα απαιτούσε και χρήματα για τα οποία δεν έριξε σταγόνα ιδρώτα.
Πόσο δε όταν μιλάμε για ΠΑΕ, που στήριξε με πρωτοφανή τρόπο κάθε ιδιοτροπία του. φτάνοντας σε σημείο βάναυσης αυτογελοιοποίησης, μόνο και μόνο για να τον υποστηρίξει.
Κι όλα αυτά, εξ΄αιτίας μιας αφελούς κίνησης συμπάθειας από κάποιον Τσιστιακόφ που είχε φέρει ο Σαββίδης στον ΠΑΟΚ ως Στρατηγικό σύμβουλο, ο οποίος στην πράξη δεν έκανε ούτε για θαλαμοφύλακας.
Ο τελευταίος είχε άριστη σχέση με το Δώνη και σε προσωπικό επίπεδο, ακόμα κι αν είχε περιθωριοποιήσει εντελώς τον πρόεδρο Βρύζα και τον Τ.Δ Γεωργιάδη, έκανε όλα τα χατίρια του προπονητή. Ένα sms λοιπόν του θαλαμοφύλακα με ξεκάθαρα φιλική διάθεση, παρουσιάστηκε από το δικηγόρο του τελευταίου, ως απειλή.
Κι εγώ αν πω στη μάνα μου, πως θα πάω στη θύρα 7 για να δω Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ με ασπρόμαυρο κασκόλ, θα με συμβουλέψει «μην πας, θα σε σκοτώσουν», χωρίς να εύχεται να πάθω αυτό που αναφέρει, ούτε να το επιδοκιμάζει, ούτε να το οργανώνει.