Οι αριθμοί της Κυριακής ξεκίνησαν να πουν μια ιστορία διαφορετικά. Σταμάτησαν στο 4Χ4 του Δικεφάλου - Τα δεδομένα που προκύπτουν μέσα από τα στοιχεία του Wyscout.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τσεκάρεις πρώτα τα αντανακλαστικά. Η ενστικτώδης αντίδραση του κοινού στις κερκίδες. Ο τρόπος που το «γκρουπ» βγαίνει από το γήπεδο παλεύοντας μέχρι για την τελευταία μπάλα. Οι πρώτες δηλώσεις. Η άμεση απόπειρα «διαχείρισης» της κατάστασης από το κλαμπ. Όλα στην ίδια σελίδα. Όλα ενδείξεις ότι ο οργανισμός Ολυμπιακός δεν είναι διατεθειμένος να γκρεμίσει για μια νύχτα όσα με υπομονή χτίζει σε αυτούς τους τέσσερις-πέντε μήνες επανεκκίνησης. Έστω την ίδια νύχτα που τον βρήκε κάποια στιγμή να χάνει 0-4 από τον ΠΑΟΚ στο «Καραϊσκάκης»…
Σε όλους μπορεί να συμβεί. Η αντίδραση διαφέρει. Γιατί «το εύκολο είναι να πέσεις, το δύσκολο να σηκωθείς». Και αν προκύπτει κάτι καλό μέσα από την περιπέτεια που οι Ερυθρόλευκοι προσγειώθηκαν το βράδυ της Κυριακής, είναι αυτή η ψυχραιμία. Επιβάλλεται ο προβληματισμός, η εξήγηση του αποτελέσματος, η αυτοκριτική.
Ο Ολυμπιακός όμως θα χάνει κάθε μέρα από τον ΠΑΟΚ αν δεν βγει από αυτή την ήττα μια ώρα αρχύτερα. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν έχει καιρό για δάκρυα… Την Πέμπτη 3.500 χιλιάδες φίλοι του, περιμένουν να τον δουν στο Λονδίνο απέναντι στην Γουέστ Χαμ. Την Κυριακή στην Τρίπολη, ο Αστέρας του στήνει ένα από τα πιο ισχυρά «μπλόκα» της επαρχίας.
Σκάκι… προβλέψιμο
Ήταν καλύτερος ο ΠΑΟΚ την Κυριακή στο Φάληρο; Προφανώς. Καλύτερος στο να εκμεταλλευθεί τις συνθήκες που του έδωσε αυτή η αναμέτρηση. Είχε ένα σχέδιο, το ακολούθησε, πήρε από τους περισσότερους. Έδειξε έτοιμος να ανταποκριθεί στο αγωνιστικό σενάριο που προέκυψε στη βραδιά. Αγωνιστικά αλλά και πνευματικά. Και οι νόρμες του σύγχρονου ποδόσφαιρου είναι συγκεκριμένες. Η σημασία του πρώτου γκολ. Τα ρίσκα που το ακολουθούν. Οι χώροι που προκύπτουν. Μια παρτίδα σκάκι με προκαθορισμένες κινήσεις.
Οι δύο… Ποντένσε
Ως το 38΄οι δυο ομάδες ήταν στο 0-0 αφενός διότι η μια εξουδετέρωνε την άλλη πριν η μπάλα φτάσει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, αφετέρου διότι στη μια μεγάλη εξαίρεση αυτού του κανόνα ο Ντομινίκ Κοτάρσκι έκανε μια απόκρουση από εκείνες που τις βάζεις εξώφυλλο στο… cv. Σταμάτησε τον Ντανιέλ Ποντένσε από το μισό μέτρο (23΄). Αμφιβάλει κανείς, ότι αν ο Πορτογάλος έστελνε τη μπάλα στα δίχτα θα συζητούσαμε σήμερα για ένα άλλο παιχνίδι; Δεκαπέντε λεπτά αργότερα ο… Ποντένσε του ΠΑΟΚ, Αντρίγια Ζίβκοβιτς δεν χαρίζονταν ούτε στον απρόσεκτο Τζάκσον Πορόζο που του έδωσε δύο βήματα χώρο για την εκτέλεση, ούτε στον Αλέξανδρο Πασχαλάκη που προφανώς και φέρει το δικό του μερίδιο ευθύνης σε αυτό το «φτηνό» γκολ.
Τοις μετρητοίς
Ήταν μόλις η πρώτη τελική του ΠΑΟΚ στην εστία. Εκείνη που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αυτό το ιστορικού χαρακτήρα αποτέλεσμα για την ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου. Η δεύτερη; Η εκτέλεση πέναλτι του Μπράντον Τόμας (56΄) στην ανόητη απόφαση του Πορόζο να τον στείλει στη «βούλα» σε μια φάση που ο Ισπανός επιθετικός στην καλύτερη θα προλάβαινε τη μπάλα με πλάτη στην εστία πριν περάσει την τελική γραμμή. Μπήκε φουριόζος ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μισό για να «γυρίσει» την κατάσταση. Προδόθηκε όμως από ένα πέναλτι που όταν γίνεται στο «παιδικό» ο προπονητής μπαίνει μέσα στο γήπεδο για να εξηγήσει στον αμυντικό ότι το λάθος του είναι ανεπίτρεπτο.
Με 4Χ4
Και μιας και η στατιστική αν μη τι άλλο προσφέρει την ιστορία στο πιάτο; Τέσσερις τελικές στην εστία είχε ο Δικέφαλος. Τέσσερα γκολ. Ευστοχία 100%. Με το 2-0 να γίνεται 4-0 από τους «χώρους για transition» που άνοιξαν πλέον στο χορτάρι και τα ρίσκα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ: Ειδικά δε εκείνο το Σολμπάκεν αντί Κίνι στο αριστερό άκρο της άμυνας στο 64΄ ήταν κάτι που ο Ισπανός προπονητής δεν θα σκεφτεί να το ξανακάνει ούτε στην προπόνηση. Μια ματιά στην τοποθέτηση του Ολυμπιακού σε αυτό το γκολ, όταν έξι δικοί του είναι όπου πρέπει ώστε τρεις του ΠΑΟΚ να φτάσουν στα δίχτα του Πασχαλάκη με… τριγωνομετρία τα λέει όλα…
Όσα (δεν) είπαν οι αριθμοί
Ο Ολυμπιακός είχε συνολικά έξι τελικές στην εστία του Κοτάρσκι, και δεκατρείς εκτελέσεις προς την εστία του ΠΑΟΚ (που ολοκλήρωσε το ματς με έντεκα). Είχε πέντε παραπάνω κόρνερ (7-2), δεκα-έξι περισσότερες επιθέσεις (43-27), είκοσι-τρείς επιπλέον πάσες «προώθησης» (144-121) και εννέα επιπλέον στο τελευταίο «τρίτο» του γηπέδου (32-23).
Είχε ακόμη 56% κατοχή της μπάλας και μια ακόμη σειρά από «αριθμούς» που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιώνουν το τελικό 2-4. Δεν έχασε άδικα. Πλήρωσε όμως πολύ ακριβά σχεδόν κάθε λάθος του. Εξ ου και εκείνη η «σε μας δεν βγήκε τίποτε, σε εκείνους όλα» ατάκα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ στο φινάλε…
Η ατάκα του Φορτούνη
Χθες στον Ρέντη ο Ισπανός είπε και άλλα. Άκουσε όμως και τους πιο έμπειρους του ρόστερ του να ζητούν το αυτονόητο: Ηρεμία. «Τώρα πρέπει να αντιδράσουμε. Έτσι κάνουν οι μεγάλες ομάδες» ήταν για παράδειγμα η ατάκα που επέλεξε ο «αρχηγός» Κώστας Φορτούνης. Θα πατήσει ο Ολυμπιακός στα πόδια του; Το καλό είναι ότι τρέχει μια εβδομάδα με δύο πολύ σημαντικά ματς ικανά να αλλάξουν την συζήτηση. Ο μπελάς; Ότι τα παιχνίδια τους στέλνουν διαδοχικά στο Λονδίνο (9/11) για την Γουέστ Χαμ και στην Τρίπολη (12/11) για τον Αστέρα. Ποιος είπε όμως ότι το καλεντάρι επιτρέπει επιλογές; Και ποιος θα μπορούσε να το διαπραγματευτεί υπό τις τρέχουσες συνθήκες…
Πίνακας παραμορφωτικός
Και κάτι τελευταίο: Με βάση όσα έχουν συμβεί στους αγωνιστικούς χώρους ακόμη και σήμερα ο Ολυμπιακός πρώτος είναι στον πραγματικό βαθμολογικό πίνακα της Super League. Έστω σε συγκατοίκηση με τον Παναθηναϊκό στους 22 βαθμούς. Αυτό το Παναθηναϊκός 25-Ολυμπιακός 21 που προέκυψε από το Πρωτοβάθμιο Όργανο της Λίγκας («μηδενισμός», αφαίρεση 1β.) δεν λέει την αλήθεια.
Αντίθετα δημιουργεί μια τάξη πραγμάτων που επιτρέπει στους Πράσινους να απολαμβάνουν ένα καθαρό προβάδισμα στην κορυφή… Και όσο και αν στο «αγωνιστικό» δεν έχουν αναφέρει το παραμικρό για αυτή την υπόθεση, δεν παύει να είναι μια ιστορία που τους αποπροσανατόλισε. Και αυτό όμως είναι κάτι που θα πρέπει να το βάλουν στην άκρη. Δεν είναι δουλειά τους. Και δεν θα πρέπει να γίνει όποιο αποτέλεσμα και αν ανακοινωθεί (από) αύριο από τους Εφέτες…