Λευτέρης Χουτεσιώτης: Τα γάντια της υπομονής

Ο Λευτέρης Χουτεσιώτης ανανέωσε και επίσημα το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό. Ένα από εκείνα τα παιδιά στο Ρέντη που σου δίνουν την εντύπωση πως ήταν πάντα… εκεί. Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Και πάντα πίσω, στο φόντο, στα όρια της ανωνυμίας. Μια μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό, από εκείνες που δεν ξέρεις πραγματικά πότε ξεκινούν και πότε τελειώνουν. Η τέχνη της υπομονής, αρετή για κάθε τερματοφύλακα.

Κοντά μια δεκαετία που ο Χουτεσιώτης, περίμενε για μια «ολόκληρη» ευκαιρία. Για ένα ενενηντάλεπτο στο πρωτάθλημα. Στην επαγγελματική ομάδα από το 2014 (το συμβόλαιο του ολοκληρώνεται την 1η Ιουλίου). Το ντεμπούτο του το έκανε τον Απρίλη (03/04) του 2016. Του έδωσε ο Μάρκο Σίλβα το δικαίωμα να φορέσει τα γάντια για επτά λεπτά, κόντρα στον Πανθρακικό, στην 28η αγωνιστική. Τελικό σκορ 4-0.

Ακολούθησαν κάποιες σκόρπιες συμμετοχές στο Κύπελλο. Δύο φορές Δεκέμβρη του 2016 στα Χανιά (0-4) και τη Σπάρτη (0-1), άλλες δύο Δεκέμβρη του 2017 στην έδρα του Πλατανιά (0-2), αλλά και Γενάρη του 2018 με τον ίδιο αντίπαλο στο Καραϊσκάκη (2-0), όπου φόρεσε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, στο ντεμπούτο του Όσκαρ Γκαρθία στον πάγκο. Όλες μαζί έξι συμμετοχές σε μια τετραετία στην οποία μάλιστα ακόμη δεν θα είχε καν παθητικό, αν δεν υπήρχε το παιχνίδι των Ιωαννίνων!

Πριν από το ματς των Ζωσιμάδων (0-3) ο μέσος όρος που προέκυπτε Πρέπει να του προκύπτει μέσος όρος κάπου 200 προπονήσεις για κάθε ματς. Πώς αλλιώς να γίνει όμως, όταν μιλά κανείς για τη θέση τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Ο Ρομπέρτο, ο Καπίνο, ο Λεάλι της Γουβέντους και ο Προτό του έκρυψαν τον ήλιο. Πώς να κερδίσεις από αυτούς το δικαίωμα; Πώς να τους πάρεις έστω ένα δευτερόλεπτο; Ένας παίζει. Οι άλλοι περιμένουν στη σειρά τους.

Ήξερε φυσικά. Και ακόμη ξέρει πως: «Είναι μια θέση που απαιτεί αρκετή ωριμότητα. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή για έναν νέο τερματοφύλακα. Υπομονή και επιμονή» έλεγε Γενάρη του ΄17 μπροστά στο ανοιχτό μικρόφωνο της Nova. Εκεί όπου παραδέχτηκε πως ακόμη και περιμένοντας ζει το όνειρο του: «κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω. Τα χρόνια έχουν περάσει τόσο γρήγορα. Εύχομαι σε οποιοδήποτε παιδί να ζήσει αυτό που ζω και εγώ αυτή τη στιγμή». Ήταν η εποχή του Ρέτσου, του Ανδρούτσου και του Νικολάου. Τώρα είναι η δική του, και του Μάριο Βρουσάι. Ο Χουτσεσιώτης βεβαίως τον Ιούλιο κλείνει τα 24. Είναι της γενιάς των –κολλητών του- Μανώλη Σιώπη και Κώστα Φορτούνη. Άλλη η ποδοσφαιρική ηλικία του τερματοφύλακα όμως, και άλλη των υπολοίπων. Ειδικά αν δεν του προέκυψε να βρει νωρίς τον χρόνο συμμετοχής που θρέφει και… μεγαλώνει.

Την Κυριακή (29/04) με τον Παναιτωλικό, απέδειξε πως είναι έτοιμος. Το απέδειξε πρωτίστως στον εαυτό του. Έτοιμος σωματικά, αλλά και πνευματικά για να ανταποκριθεί στην πρόκληση της ευκαιρίας του νέου ρόστερ που ετοιμάζει ο Πέδρο Μαρτίνς. Καθώς ακόμη και από στο στραπάτσο από τον ΠΑΣ Γιάννινα, την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, η δική του εικόνα ήταν διαφορετικοί από των υπόλοιπων. Τα τρία γκολ «έγραψαν», αλλά ο ίδιος δεν είχε λόγο να «ντρέπεται» για κάποιο εξ αυτών. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Τώρα, όμως, μπορεί. Με το νέο συμβόλαιο ανά χείρας και την ασφάλεια του Ολυμπιακού να τον περιβάλλει, ο Χουτεσιώτης εμφανίζεται έτοιμος να κάνει αναγκαίο βήμα μπροστά στην καριέρα του. Είτε μείνει ως δεύτερος στον Πειραιά είτε δοθεί δανεικός στον Πανιώνιο ή κάποια από τις άλλες ομάδες που τον διεκδικούν, ο «Λευτεράκης», που συμπληρώνει 10ετία ως παίκτης του Ολυμπιακού θα συνεχίσει να μαθαίνει, να βελτιώνεται και να περιμένει τη σωστή στιγμή για να κάνει αναλάβει τη… μεγάλη ευθύνη. Αυτήν που ονειρεύτηκε όταν παιδάκι ακόμη περνούσε την πύλη των εγκαταστάσεων του Ρέντη.