Να οργανωθούμε ρε παιδιά…

Σήμερα φιλοξενήσαμε στην εκπομπή στον Arena 89,4 fm, το Νταβίδ Αγκάνθο, ζητώντας πληροφορίες και μια γνώμη για τον προπονητή Πάκο Ερέρα που απασχολεί τους κίτρινους.

Ο Ισπανός έπαιξε στον Άρη σε πολύ δύσκολα χρόνια. Δεν ήταν μέλος του στην καλή «λάτιν εποχή». Ήταν στο ρόστερ τη διετία 2012-14, μια πολύ δύσκολη περίοδο για το κλαμπ.

Ρίξτε μια ματιά, αν δεν το κάνατε ήδη, στον παθιασμένο τρόπο με τον οποίο μιλάει για τον Άρη αυτός ο μεγάλος στράικερ και σήμερα πρόεδρος στο συνδικαλιστικό όργανο των Ισπανών ποδοσφαιριστών, τον αντίστοιχο ΠΣΑΠ, ας πούμε.

Σαν κι αυτόν, υπάρχουν κι άλλοι. Από τη γενιά των παικτών που πέρασαν από το Χαριλάου την πενταετία 2007 – 20012, που μάλιστα στην πλειοψηφία τους (ΟΚ, ο Αγκάνθο δεν ήταν μεταξύ αυτών) έκαναν εδώ τα καλύτερα τους συμβόλαια και σ’ ένα βαθμό οφείλουν στον Άρη το… ευ ζην.

Θα ήταν μεγάλο το κέρδος να τους οργανώσει όλους αυτούς η ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Δε φαντάζομαι μη ρεαλιστικά πράγματα, αλλά θα μπορούσαν -όσοι έχουν και τη διάθεση να το πράξουν φυσικά- να προσφέρουν από πληροφορίες μέχρι και εισηγήσεις για παίκτες, για τους οποίους η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να αισθάνεται και μια σχετική σιγουριά, καθώς θα έχουν αξιολογηθεί από κάποιον που ξέρει καλά για ποια ομάδα ενεργεί από όλες τις πλευρές και μπορεί να μιλήσει από πρώτο χέρι. Για την δυναμική της, για τα οικονομικά της δεδομένα, ακόμη και για το περιβάλλον εργασίας και τον τρόπο ζωής στην πόλη.

Δεν περιμένω ότι μετά από τέσσερα χρόνια στις μικρές κατηγορίες και έπειτα από ένα διάστημα με διοίκηση που λειτούργησε με μόνο ορίζοντα την επιστροφή της ομάδας στο φυσικό της χώρο, θα αλλάξουν όλα μαγικά σε ένα καλοκαίρι.

Θα ήθελα όμως να βλέπουμε σιγά – σιγά, αλλά με σταθερό βηματισμό τον Άρη να οργανώνεται, να θωρακίζεται και να ενισχύεται σε όλα τα επίπεδα. Κι αν με ρωτούσε κανείς ποιο θα ήταν το ιδανικό να ξεκινήσει, θα απαντούσα το αγωνιστικό: Το σενάριο μιας καλής χημείας και μιας επιτυχημένης ομάδας την επόμενη περίοδο, θα μπορούσε να είναι η «ατμομηχανή» πίσω από την οποία θα προσδεθούν ένα προς ένα τα υπόλοιπα βαγόνια της επιστροφής των κίτρινων στην κανονικότητα.

Τέσσερα (έξι ουσιαστικά) χρόνια είναι πολλά, αλλά ο Άρης δεν είναι αυτός που νομίζουν όσοι (καμώνονται ότι) τον γνώρισαν τώρα. Στο χέρι του είναι να το θυμίσει σε όλους μια ώρα αρχύτερα.