Οι… συμμαθητές από το μέλλον

Δικαιωματικά η μέρα του ανήκει. Και είναι από εκείνες που ποτέ ένας αθλητής δεν ξεχνά. Το πρώτο εθνικό προσκλητήριο. Η πρώτη φορά στην εθνική ομάδα. Η μια ακόμη πράξη επιβεβαίωσης πως ο Κωνσταντίνος Τζολάκης, είναι πλέον έτοιμος για τα καλά προκειμένου να περάσει στην επόμενη φάση της καριέρας του: Δεν αποτελεί πλέον προσδοκία. Είναι ήδη ένας από τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες. Τελεία και παύλα.

Όπως είναι ήδη από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου και ο Ανδρέας Ντόι. Ο x factor μιας χρονιάς που ο Ολυμπιακός θέλει να ξεχάσει. Τον έριξε ο Μίτσελ απευθείας στα βαθιά και εκείνος ανταποκρίθηκε με τέτοια συνέπεια που σπάνια θα βρεις αντίστοιχη ιστορία σε αυτό το επίπεδο.

Διαβάστε επίσης: «Ξανά στα Ερυθρόλευκα ο Λούκα»- Χαμός στη Σερβία για Μιλιβόγεβιτς

Νοέμβρη του 2002 ο πρώτος, Φλεβάρη του 2003 ο δεύτερος. Στις προηγούμενες εκλογές δεν ψήφισαν. Παιδιά του Ρέντη που μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν με τον τρόπο των Ερυθρόλευκων και που τη σεζόν που τελείωσαν λες και βάλθηκαν να κάνουν όλη την διαδρομή ως την κεντρική σκηνή: 14 συμμετοχές ο Τζολάκης, έπειτα από τις 8 της σεζόν 2021-22 και τις 7 τη σεζόν 2020-21 σε ένα δύσκολο project τερματοφύλακα που παρά ταύτα εξελίσσεται με συνέπεια, 27 συμμετοχές με την… πρώτη ο Ντόι.

Ναι, και από το αγκάθι μιας αποτυχημένης σεζόν μπορεί κάλλιστα να φυτρώσει το ρόδο της προσδοκίας. Μπορεί τη σεζόν που πέρασε ο Ολυμπιακός αντικειμενικά να μην πέτυχε τους αγωνιστικούς του στόχους έκανε όμως μια σειρά από σωστά βήματα που θα έχουν μετάφραση στην επόμενη. Και ένα από αυτά είναι το «πακέτο» των δύο που πλέον πολύ λογικά λογίζονται και υπολογίζονται ως πρόσωπα της πρώτης γραμμής.

Δεν αποκλείεται μάλιστα στην έναρξη της επόμενης προετοιμασίας να συναντηθούν στο αθλητικό κέντρο των Ερυθρόλευκων και με έναν άλλο «εκλεκτό» της γενιάς τους. Τον Φώτη Κίτσο που εκμεταλλεύτηκε άριστα τον ετήσιο δανεισμό του στην Κύπρο για λογαριασμό της Ομόνοιας (30 συμ) και προφανώς επιστρέφει με την προσδοκία να κερδίσει και εκείνος μια μόνιμη θέση στο νέο ρόστερ.

Φυσικά όλες αυτές είναι δουλειές για τον επόμενο προπονητή και συνολικά για την ιδέα που θα ακολουθήσουν οι Πειραιώτες με θέα σε ότι έρχεται από τον επόμενο μήνα. Το γεγονός όμως ότι πλέον η τάξη 2002-2003 του Ρέντη ήδη κατοχυρώνει τον ρόλο της σε ένα τόσο απαιτητικό club, προφανώς και επιβεβαιώνει πως ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κερδίζει ένα πολύ δύσκολο στοίχημα: Να μπορεί να εμφανίζει στο προσκήνιο από τις υποδομές του Έλληνες ποδοσφαιριστές που είναι έτοιμοι να αναλάβουν ευθύνες αυτού του επιπέδου.

Και μάλιστα σε θέσεις «κλειδιά». Έναν τερματοφύλακα πρώτης γραμμής. Έναν κεντρικό αμυντικό που ήδη έχει παραστάσεις πλάι στον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Έναν αριστερό μπακ που ήταν winger ως ότου ο Πέδρο Μαρτίνς να του αλλάζει «ζώνη» στο γήπεδο και που όσο καιρό λείπει στην Κύπρο έφτασε στο σημείο να προσθέτει 90λεπτα Europa League στο βιογραφικό του με αντιπάλους την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Ρεάλ Σοσιεδάδ.

Τρία ματς στο Europa League ο Κίτσος με την Ομόνοια, δύο ο Ντόι με τον Ολυμπιακό, άλλα τόσα ο Τζολάκης που και το καλοκαίρι του 2021 ήταν ο «εκλεκτός» του Μαρτίνς για τους προκριματικούς του Champions League. Η εκπαίδευση τους ήδη περιλαμβάνει πια όλες τις… πίστες. Ότι συνέβη το 2017 με την τάξη 1997-98 τη φουρνιά με Ρέτσο, Ανδρούτσο, Νικολάου, Μανθάτη οι Ερυθρόλευκοι μόλις το επανέλαβαν.

MUST READ

Αν είσαι Μεντιλίμπαρ, τι διαλέγεις;

Όχι ένας παίκτης από τις υποδομές, αλλά ουσιαστικά μια «φουρνιά» που διεκδικεί το όνειρο της.