Ο Ολυμπιακός υπέστη κλοπή το βράδυ της Κυριακής από τον ελίτ . Αλλά ξαφνικά όλοι αγάπησαν το ποδόσφαιρο και κάνουν ότι δεν βλέπουν την αλητεία.
Είναι φαινόμενο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν ο Ολυμπιακός πρέπει να υποστεί αλητείες από τη διαιτησία, όταν τον κλέβουν, όταν βιώνει χυδαίες, προκλητικές, όταν αλλοιώνουν ακόμη ένα ντέρμπι, όλοι οι… αντικειμενικοί και… μύστες του ποδοσφαίρου στρέφουν την κουβέντα στην μπάλα.
Διαβάστε επίσης: Στην FC Hollywood τις ήττες τις ανταμείβουν με τριήμερα ρεπό!
«Ναι, ήταν πέναλτι στον Μπακαμπού και αποβολή του Σιμάνσκι, αλλά η ΑΕΚ έπρεπε να βάλει τρία γκολ στο ημίχρονο». «Ναι, ήταν πέναλτι-ουρακοτάγκος του Βίντα, αλλά δεν ήταν καλός ο Ολυμπιακός». «Ναι, υπάρχει φάουλ στον Ρεάμπτσιουκ, αλλά η ΑΕΚ είναι καλύτερη ομάδα». «Ναι, ο Φορτούνης δεν πήρε κανένα φάουλ αφού δεν έβγαλε αίμα, αλλά φταίει η διοίκηση για τον σχεδιασμό».
Ναι ρε παιδιά, συμφωνούμε. Το καλοκαίρι έγιναν τραγικά λάθη στις επιλογές. Ναι, το ρόστερ δεν είναι όσο καλό θα έπρεπε με βάση το γεγονός ότι κοστίζει δυο φορές παραπάνω από εκείνο της ΑΕΚ. Ναι, η ΑΕΚ έχει παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο. Και μπήκε καλύτερα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, εκμεταλλευόμενη αυτή την ακατανόητη οκνηρία των Πειραιωτών, σε ακόμη ένα ντέρμπι, στα πρώτα λεπτά του αγώνα.
Συμφωνούμε με όλα αυτά. Αλλά εδώ μιλάμε για ένα παιχνίδι. (Ακόμη) ένα ντέρμπι που κρίθηκε από ελεεινή διαιτησία. Ολα όσα υποστηρίζουν οι όψιμοι «εμείς ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο», αποτελούν μία συνέχεια αποφάσεων σκανδαλωδών εναντίων του Ολυμπιακού. Οι αποφάσεις που πήρε ο… ελίτ Μάσα και ο ύποπτος VARίστας του, καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα. Για την ακρίβεια, δεν το καθόρισαν. Το χειραγώγησαν βιαίως.
Θα ήταν άλλο παιχνίδι εάν στο 13′ ο διαιτητικός συρφετός είχε υποδείξει πέναλτι στο εν ψυχρώ σπρώξιμο του Βίντα στον Μπακαμπού. Θα ήταν άλλο παιχνίδι εάν στο 38′, στο 3ο εγκληματικό φάουλ του, ο Σιμάνσκι είχε δει την απευθείας κόκκινη κάρτα για το ανατριχιαστικό τάκλιν στον αχίλλειο τένοντα του Βαλμπουενά. Για αντίστοιχη φάση, πολύ πιο… λάιτ, η ΑΕΚ είχε κερδίσει αποβολή στο 3ο λεπτό του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης. Θα ήταν άλλο παιχνίδι εάν αυτός ο φαιδρός διαιτητής και ο VAR του δεν υποδείκνυαν ένα πέναλτι που δεν θα το έδινε ούτε ο Μελισσανίδης (σ.σ. το σύστημα της ΑΕΚ το πανηγυρίζει περισσότερο από το να ήταν και αυτό κάτι λέει).
Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία αναφοράς στο 3ο γκολ και το κωμικό φάουλ που δεν δίνει ούτε ο Ιταλός επόπτης. Ούτε καν σε αυτό το εμετικό φάουλ – φάντασμα που έδωσε στο κλέψιμο του Φορτούνη, το οποίο έδειξε τις διαθέσεις/προθέσεις της διαιτητικής ομάδας και προκάλεσε την κίτρινη κάρτα του Ελληνα επιτελικού μέσου. Σε μια φάση, παρεμπιπτόντως, που ο Ολυμπιακός βγαίνει στην αντεπίθεση με τρεις εναντίον δύο και με την ΑΕΚ σε πλήρη αμυντική ανισορροπία. Στην ίδια φάση, πήρε κάρτα ο Φορτούνης, αλλά ούτε ο Βίντα που τον άρπαξε, ούτε ο Σιμάνσκι. Τι να πεις. Το ποδόσφαιρο πάνω από όλα.
Το πιο αστείο, βεβαίως, είναι η έκθεση του διαιτητή. Αυτό το ότι αισθάνθηκε ένα χτύπημα στα γεννητικά όργανα, είναι ένα έπος. Μια καταπληκτική ιστορία. Καθώς ο Ιταλός διαιτητής αισθάνθηκε χτύπημα, χωρίς να ξέρει από ποιον ή από πού, κάπου στη φυσούνα, την ώρα που έτρεχε και ενώ είχε γύρω του δύο διμοιρίες ΜΑΤ και αρκετούς ακόμη αστυνομικούς να τον προστατεύουν, χωρίς κανείς να μπορεί να τον πλησιάσει. Και μόνο αυτή η σημείωση στην έκθεση, λέει πολλά. Για τις ελίτ προθέσεις. Και κυρίως για το ποδόσφαιρο. Μην ξεχνιόμαστε.
Για το τέλος μία σημείωση. Θα αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να δω τι θα υποστηρίξουν οι «εμείς ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο», εάν την επόμενη αγωνιστική ο ΠΑΟΚ ή ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζουν μία τέτοια διαιτησία επιπέδου Μάσα. Τότε μπορεί να μην αγαπούν τόσο το ποδόσφαιρο. Τώρα που έβγαλαν με το έτσι θέλω εκτός κόλπου ακόμη και αυτόν τον Ολυμπιακό των τόσων προβλημάτων, θα θυμηθούν ότι ίσως στο ποδόσφαιρο, παίζουν κι άλλα πράγματα ρόλο. Και καλά θα κάνουν να το θυμούνται. Γενικώς…