Από τη συντριβή της προπαγάνδας στους χάρτινους θεατές

Πραγματικά δεν ξέρω που θα βγάλει η φετινή χρονιά τον ΠΑΟΚ και μεταξύ μας, κανείς δεν γνωρίζει μια και η έκβαση του αγώνα με την επίδοξη χάρτινη θα κριθεί στα δικαστήρια. Κάτι που πρακτικά σημαίνει, πως μέχρι κι ο Κυριάκος Θωμαίδης έχει πλήρη άγνοια, τη στιγμή που μιλάμε.

Δεν είναι τόσο εύκολο για εμάς, τις προάλλες μιλούσα μ΄έναν παλιό ΠΑΟΚτσή, που μου έλεγε «πίστευα πως έχω δει τα πάντα με τον ΠΑΟΚ, με αποκορύφωμα εκείνο το 3-5 από την Παναχαΐκή, μέχρι που έζησα το φετινό και κατάλαβα πως δεν τα έχω δει όλα. Τότε μάλιστα, έτσι ή αλλιώς ο ΠΑΟΚ έχασε πάνω στο χορτάρι, φέτος έχασε 2 παιγνίδια στα χαρτιά, από ένα ρολό ταμειακής και μια φωτογραφία».

Αν είναι έτσι για εμάς, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο είναι για τους παίκτες, εμείς ενδεχομένως να χάσουμε μια ευκαιρία να χαρούμε, εκείνοι εκτός από αυτά που θα νοιώσουμε εμείς, θα χάσουν και τον ιδρώτα μιας χρονιάς, μαζί με χρήματα και δόξα.

Όπως ανέφερα και μετά το προηγούμενο παιγνίδι, όταν είσαι με διαφορά η καλύτερη ομάδα, το μεγαλύτερο κίνητρο είναι να απολαμβάνεις το ποδόσφαιρο που παίζεις, ικανοποιώντας το κοινό σου και τον καλώς εννοούμενο ποδοσφαιρικό σου εγωισμό.

Το θέμα είναι πως αυτό δε γίνεται να υπερκαλύψει τα πάντα και ίσως να είναι ο λόγος που κινδυνεύσαμε σήμερα να δούμε τα ραδίκια ανάποδα.

Όποιο κίνητρο κι αν προσφέρει η χαρά της συμμετοχής στον φετινό ΠΑΟΚ που αποτελεί τον ορισμό της ομάδας, είναι μεγάλο το βάρος της πιθανής απώλειας του πρωταθλήματος, επειδή οι αντίπαλοι φοβούμενοι να παίξουν ποδόσφαιρο, αποφάσισαν να αναδείξουν το υποκριτικό τους ταλέντο, που παρεμπιπτόντως ήταν για χρυσό βατόμουρο.

Ακόμα όμως κι αν συμβεί το απευκταίο και ο ΠΑΟΚ χάσει αυτό που κέρδισε εκεί που πρέπει να κρίνονται τα παιγνίδια, έχει πετύχει μια διόλου ευκαταφρόνητη νίκη, σε βάρος της πολεμικής που στήθηκε εναντίον του από την πρώτη κιόλας αγωνιστική, όταν στην προσπάθειά του το ερυθρόλευκο μιντιακό λόμπι να μειώσει προκαταβολικά αυτό που έβλεπε να έρχεται, επένδυσε σε κλισέ περί «ταγμένου πρωταθλήματος».

Οι εφευρέτες-μέντιουμ έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης το τελευταίο δίμηνο, ακόμα να μας εξηγήσουν τι έγινε εκείνο το ταγμένο πρωτάθλημα; Κι αν το ταγμένο ισοδυναμεί με απώλεια δυο αγώνων στα χαρτιά και αφαίρεση βαθμών, ποια θα ήταν η μοίρα μας σε περίπτωση που δε μας το είχε υποσχεθεί ο φίλος μας ο Αλέξης, θα πέφταμε κατηγορία μήπως:

Mε το αντίστοιχο παιγνίδι του πρώτου γύρου μάλιστα να είναι αυτό που σηματοδότησε τη φρενήρη πορεία του ΠΑΟΚ προς τον τίτλο, θυμήθηκα όλα τα άθλια υπονοούμενα που είχαν γραφτεί τότε, επειδή η Ξάνθη ήταν η τέως του Λουτσέσκου, που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαινε πως μας είχε ανοίξει τα πόδια για να περάσουμε αέρας.

Δεν είχαν άλλο «επιχείρημα».

Σήμερα, σε ένα κάθε άλλο παρά αδιάφορο ματς, η Ξάνθη που μας έβγαλε τη γλώσσα μέχρι να την κερδίσουμε, παραμένει η τέως του προπονητή μας, από τα φάρμα των Γκεμελίσκων πάντως δεν ακούγεται κιχ.

Είχε σχολιαστεί μέχρι και η απόδοση του Ζίφκοβιτς που έφαγε ένα κοροϊδίστικο γκολ για να γίνει το 0-2 , 0-3, τι έγινε σήμερα ρε παιδιά δε μας είπατε: Ξαναέγινε καλός τερματοφύλακας ή παρεξηγήθηκε με το Λουστέσκου για καμιά γκόμενα:

Μια σημαντική νίκη-επένδυση για τις επόμενες χρονιές λοιπόν, είναι η προκαταβολική απάντηση σε όποια προπαγάνδα κι αν σκαρφιστούν εκ νέου! Μην έχετε αμφιβολίες πως θα το δοκιμάσουν και πάλι, ο ΠΑΟΚ του χρόνου θα είναι ακόμα καλύτερος και αυτοί πάνε να κάνουν το μπαμ, επενδύοντας στον Χριστοδουλόπουλο!

Ό,τι μα ότι κι αν ανακαλύψουν, θα υπάρχει το…δεδικασμένο των φετινών παραμυθιών, οπότε η απάντηση θα είναι προπληρωμένη:

«Σαν το πρωτάθλημα που μας είχαν τάξει ή σαν την Ξάνθη που στήθηκε;»

Παρηγοριά στον άρρωστο θα μου πείτε, η ζωή όμως δε σταματά εδώ, υπάρχει το αύριο, το μεθαύριο και όντας θηλυκού γένους -η ζωή- έχει την απαραίτητη π@@τανι@ να εκδικείται, δίνοντας στον καθένα αυτό που τελικά του αξίζει. Κι αν ορισμένες φορές καθυστερεί, είναι επειδή ετοιμάζει πιο διεστραμμένο σενάριο, για όσους θεωρούν πως επειδή στην καθημερινότητά τους φοράνε φούστες, η π@@τανι@ αποτελεί αποκλειστικά δικό τους προνόμιο…

ΥΓ: Αξιέπαινη η προσπάθεια της επίδοξης χάρτινης να γεμίσει το ΟΑΚΑ, από την Παρασκευή με διαρροές ανά δίωρο του τύπου «10χιλ εισιτήρια έκαναν φτερά, στις 18χιλ έφτασε η προπώληση, 25 χιλ μαγικά χαρτάκια έφυγαν, τρεχάτε χωριανοί, μη χάσετε τη φιέστα», προσπάθησαν οι φουκαράδες να γεμίσουν επιτέλους το γήπεδο τους.

Μέχρι κι ο Χιμένεθ δήλωσε συγκινημένος που θα δει επιτέλους πως είναι να παίζει σε γήπεδο με κόσμο (το ίδιο ίσχυε και για τους φιλοξενούμενους, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα), οπότε ο Μανόλο είναι άνθρωπος των άκρων, ή τρομαγμένο ή συγκινημένο θα τον πετυχαίνεις.
Ελπίζω μόνο να ενημερώθηκε από τον πρόεδρο, αν πρέπει να συγκινηθεί και στην πραγματικότητα.

Τέλος πάντων αλλού ήθελα να καταλήξω, στα μέσα της δεκαετίας του 90 όταν η Τσέλσι ανακατασκεύαζε το Στάμφορντ, στα σημεία όπου γινόταν έργα τοποθετούσε γιγαντοαφίσες με φωτογραφίες από κατάμεστες κερκίδες, τόσο για λόγους αισθητικής, όσο και για να χαρίσει στους παίκτες την ψευδαίσθηση πως αγωνίζονται σε κατάμεστο γήπεδο.

MUST READ

Πέρασε με Άρνολντ από το Λέστερ και «κλειδώνει» πρωτάθλημα με Τότεναμ η Λίβερπουλ! (0-1)

Οι χάρτινοι θεατές, θα ταίριαζαν απόλυτα και στην περίπτωση της επίδοξης, μη σας πω ότι θα έπρεπε να το καθιερώσει σε μόνιμη βάση.