Ολυμπιακός: Η κουβέντα για τον δεξιό μπακ, ο Ομάρ και η… ευκαιρία

Από εκείνο το βράδυ Αυγούστου στο Γουλβερχάμπτον όταν ο Ομάρ Ελαμπντελαουί έκλεισε τον κύκλο «Ολυμπιακός» πέρασαν 27 μήνες. Πέρασε επίσης και ένα mini van με ποδοσφαιριστές –από όλα τα ράφια- που θέλησαν να χωρέσουν στα παπούτσια του και να κάνουν δικό τους τον διάδρομο μέσα από τον ασβέστη: Ραφίνια, Ντρέγκερ, Λαλά, Βρσάλικο, Άβιλα, Ανδρούτσος, Βρουσάι συν κάποιες κατά συνθήκη επιλογές σαν του Μπα και του Ρέτσου.

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται ξανά στην αγορά λέει την ιστορία με διαδικασίες συνοπτικές. Δεν είναι δίκαιο, γιατί κάποιοι έκαναν βήματα εμπρός να ανταποκριθούν και άλλοι απλά δεν μπορούσαν άρα δεν χωρούν στο ίδιο τσουβάλι. Είναι όμως μια πραγματικότητα πως τελικά όλοι τους κρίθηκαν υπό τον ίδιο παρονομαστή: Το πόσο ψηλά είχε ανεβάσει τον πήχη ο Νορβηγός που δυστυχώς περνά εδώ και καιρό μια μεγάλη ταλαιπωρία που επί της ουσίας εκτροχίασε την καριέρα του.

• Διαβάστε επίσης: Ομάδα έκπληξη για τον Ντε Λα Φουέντε

Προφανώς δεν ταιριάζουν όλα τα δεξιά μπακ σε τούτη την αναζήτηση: Επίσης εν έτη 2022 αρκετοί πλέον καταλαβαίνουν ότι τα ατομικά χαρακτηριστικά ενός ποδοσφαιριστή δεν φτάνουν από μόνα τους για να κουμπώσουν σε ένα «σύνολο».

Το ποιος θα παίζει μπροστά του σαν winger, το τι θα συμβαίνει ταυτόχρονα και από ποιους ποδοσφαιριστές στον αριστερό ασβέστη κλπ έχουν δεδομένα τη σημασία τους. Και μιας και πάντα είναι δυσκολότερο (και σημαντικότερο) να βρεις τους κατάλληλους wingers ή να επενδύσεις στο αριστερό πόδι, η συγκεκριμένη θέση έχει μια μοναδικότητα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Είναι εκείνη στην οποία οι περισσότερες ομάδες «χτίζουν» έναν ποδοσφαιριστή.

Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στο top-10 των ακριβότερων δεξιών μπακ της Ευρώπης θα διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι εξ αυτών είναι «κατασκευασμένοι» στα σημαντικότερα ποδοσφαιρικά εργοστάσια της Ευρώπης: Ο Ρις Τζέημς (Τσέλσι), ο Αλεξάντερ-Άρνολντ (Λίβερπουλ), ο Χακίμι (παιδί της Ρεάλ Μαδρίτης, ο άσος της Παρί), Ο Κάιλ Γουόκερ (παιδί της Τότεναμ) και ο συμπαίκτης του ο Τίνο Λιβραμέντο (Σαουθάμπτον) κλπ.

Ο Ολυμπιακός σήμερα κουβαλά στην πλάτη τον… σταυρό του -12 από το πρωτάθλημα. Έπειτα από μια παράξενη περιπλάνηση όμως που διήρκησε μήνες έχει φτάσει σε ένα σημείο που λες πως πλέον έχει μια στοιχειώδη «τακτοποίηση» στον αγωνιστικό χώρο.

Έναν νέο ισχυρό κορμό (Πασχαλάκης, Ντόι, Εμβιλά, Χουάνγκ, Χάμες, Μπιέλ), μια «βασική» εντεκάδα (με Άβιλα, Σωκράτη, Ρέαμπτσιουκ, Μασούρα, Μπακαμπού), κάποιους λίγους με συγκεκριμένη θέση στο rotation (Βρουσάι, Φορτούνης, Ελ Αραμπί) κάποιους άλλους που δείχνουν πως μπορούν και πρέπει –έλληνες, παιδιά της ακαδημίας, σε καλή ηλικία, με ποιότητα- να βρουν έναν ρόλο (Ανδρούτσος, Ρέτσος). Ο πρώτος του στόχος είναι να φτιάξει ξανά μια καλή ομάδα, να παίξει ξανά το ποδόσφαιρο που αρέσει στο κοινό του. Αν πετύχει αυτά τα δύο μπορεί όντως να έχει πιθανότητες και για τα υπόλοιπα.

Φτάνει λοιπόν να κάνει τα βήματα σωστά. Υπάρχουν ένα σωρό «δουλειές» που πρέπει να γίνουν ως τον Γενάρη. Και κυρίως εκείνη της αξιολόγησης όλων των άλλων διότι στα λόγια το ρόστερ έχει πολλούς και ποιοτικούς στην πράξη όμως παίρνει από αυτούς ελάχιστα. Ο Γκάρι Ροντρίγκες ίσως αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διότι υγιής είναι μια κατηγορία μόνος του, αλλά πότε ακριβώς είναι υγιής και κυρίως ποιος μπορεί να εγγυηθεί για πόσο θα παραμείνει μακριά από τη λίστα με τους τραυματίες ώστε να επενδύσεις πάνω του την δεξιά πλευρά της επίθεσης;

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Είναι ο Γκάρι ο παίκτης που πρέπει να ταιριάξει ο μπακ που θα έρθει; Είναι ο Μασούρας; Είναι κάποιος άλλος; Αυτό είναι δουλειά του τεχνικού διευθυντή και του προπονητή. Σε αυτή την αναζήτηση όμως ας υπάρξει η συγκεκριμένη προϋπόθεση. Με ποιον παίκτη θέλει ο Ολυμπιακός να ταιριάξει τον δεξιό μπακ που ψάχνει. Ίσως να βελτιώσει αισθητά τις πιθανότητες να μην κάνουμε την ίδια συζήτηση το καλοκαίρι