Σούπερ Λιγκ : Ο κύκλος των… χαμένων (ή κερδισμένων) προπονητών!

Σε μια ανύποπτη στιγμή που η εκφραστικότητα της ποδοσφαιρικής αργκό έψαξε ν’ αποτυπώσει εναλλακτικά καταστάσεις, μπέρδεψε υπερβολές, παρομοιώσεις και γλαφυρές εικόνες και δείχνοντας με το δάκτυλο την άκρη του πάγκου, φώναξε αυτό: «Ηλεκτρική καρέκλα…»

Κατά κυριολεξία, τραβηγμένο. Κατ’ ουσία, πάλι, ορθόν. Ο κύκλος των… χαμένων ποιητών, βγήκε και φέτος αδίστακτα απ’ το σενάριο του Τομ Σούλμαν. Φόρεσε φόρμα, κράτησε στο χέρι πινακάκι τακτικής, στρίμωξε πίσω από τα δόντια δυο βρωμόλογα με γεύση «αδικίας» (απ’ την ατυχία, τον διαιτητή, τους παίκτες ή τον πρόεδρο…), έκανε το «ποιητών», «προπονητών» και, κόβοντας τις γύρες του στην ποδοσφαιρική «Ελλάς», φούσκωσε τα μητρώα του… ΟΑΕΔ.

Απόλυση; Παραίτηση; Κοινή συναινέσει; Ίδιος ο παρονομαστής: «Διαζύγιο». Λιγότερο ή περισσότερο ανώδυνα. Λιγότερο ή περισσότερο απρόσμενα. Κι, ενίοτε, «ανατρεπτικά» σε σχέση με τα… exit polls που, κατά την προσφιλή δημοσιογραφική συνήθεια έδωσαν και πήραν (από) την περίοδο της προετοιμασίας.

Ποιος, για παράδειγμα, θα περίμενε την ώρα που ο Ολυμπιακός κερνούσε ευρω-τριάρες στο Βελιγράδι (Παρτιζάν) και ο Ατρόμητος τσάκιζε τις σόδες με αφορμή τη (φιλική) εξάρα απ’ τον Πανιώνιο, πως ένα δίμηνο αργότερα, ο Χάσι θα άραζε στη λήθη και ο Κάναντι στην κορυφή της Λίγκας;

Πόσο ρεαλιστική έμοιαζε, τον Αύγουστο, η πιθανότητα ο Ανιγκό να βαστά ίσαμε… ψες το αήττητο στη Λιβαδειά και ο μακροβιότατος, για τα ελληνικά δεδομένα (2,5 χρόνια) Παράσχος (η τελευταία, χρονικά, περίπτωση) να φεύγει άρον – άρον από τον Πλατανιά;

Πέρα από πρώιμες εκτιμήσεις, «ζυγίσματα» και -ανούσια, εν τέλει- σχέδια επί χάρτου, το κεφάλαιο «προπονητής στη Super League» φάνηκε γι’ άλλη μια χρονιά πως έχει το… δικό του θεό. Toν μερικώς απρόοπτο και, βεβαίως, ευμετάβλητο.

Μέχρι στιγμής αποτυπώνεται σ’ ένα συγκεκριμένο στατιστικό: έχοντας περάσει, πια, οριακά το… παραδοσιακό «όριο» της… παρέλασης, οι έξι από τους 16, βίωσαν ήδη την αλλαγή.

Κάτι λιγότερο, δηλαδή, απ’ το 40%. Με τον προπονητή που άρχισαν συνεχίζουν οι ΑΕΚ (Μανόλο Χιμένεθ), Ατρόμητος (Νταμίρ Κάναντι), Λαμία (Μπάμπης Τεννές), Λεβαδειακός (Ζοζέ Ανιγκό), Ξάνθη (Μίλαν Ράσταβατς), Παναθηναϊκός (Μαρίνος Ουζουνίδης), Παναιτωλικός (Μάκης Χάβος), Πανιώνιος (Μιχάλης Γρηγορίου), ΠΑΣ Γιάννινα (Γιάννης Πετράκης).

Εξ αυτών, Κάναντι (πρωτοπόρος) και Ανιγκό (πορεία… Ευρώπης) ανήκουν δικαιωματικά στις
ευχάριστες εκπλήξεις. Ο (γενικής αποδοχής) Πετράκης στην «κατηγορία» των (θεωρητικώς)
«ακλόνητων», οι Γρηγορίου και Τεννές των «ανθεκτικών» (νεοφώτιστος ο μεν, κληθείς να διαχειριστεί μια εξαιρετικά επιτυχή διετία ο «ψηλός» – αμφότερες καταστάσεις που πάντα θεωρούνται εν κινδύνω), ο Ράσταβατς των «λογικών» και ο Χάβος του… ρεκόρ! Ο μοναδικός, γαρ, προπονητής από ομάδα της τελευταίας εξάδας, που συνεχίζει να διατηρεί τη θέση του.

Και οι Χιμένεθ – Ουζουνίδης; Ίδιος παρονομαστής (άρχισαν και συνεχίζουν) διαφορετικό περιβάλλον. Ο Ισπανός, ως τεχνικός ηγήτορας ενός πολύ φιλόδοξου project, με βλέψεις (και άκρατη δίψα) πρωταθλητισμού, μοιάζει μοιραίο να καλείται να διαχειριστεί, ανά διαστήματα, το πυρακτωμένο σίδερο του μονόδρομου. Και το καλοκαίρι υπήρξαν μουρμούρες και στην αρχή της περιόδου (με τον ευρω – αποκλεισμό από την ΤΣΣΚΑ) και, πιο πρόσφατα, στις απώλειες που ακολούθησαν τη νίκη επί του Ολυμπιακού.

Αντίθετα, ο Ουζουνίδης, παρά τις απώλειες του Παναθηναϊκού (με «πυρήνα» το «δεν μπορεί» εκτός Λεωφόρου), μοιάζει πεισματικά προστατευμένος σαν από ατσάλινο μανδύα.

Μέσα στις διόλου αλκυονίδες μέρες των Πρασίνων, μοιάζει να έχει «κερδίσει» την προσωπική του αξιολόγηση ως ένα απ’ τα (όχι πολλά) «γερά χαρτιά – παρακαταθήκες» που έχουν απομείνει στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Το αποτέλεσμα; Γενναία αποθέωση στις νίκες και στις ήττες κριτική σχεδόν μηδενική. Απ’ τις ομάδες που έχουν προβεί σε αλλαγή τεχνικού, πιο «σύνθετη» περίπτωση, είναι αυτή της ΑΕΛ: άρχισε τη σεζόν με τον Αντρέ Πάους.

Στις 12 Σεπτεμβρίου έλυσε, τον διαδέχτηκε ο Τζάκι Ματάισεν, μετά από μόλις 11 ημέρες απολύθηκε, ανέλαβε, υπηρεσιακός, ο Ηλίας Φυντάνης (25/9), μία ημέρα αργότερα ανακοινώθηκε το deal με Άκη Μάντζιο (που, στο μεταξύ, είχε αποχωρήσει απ’ τον Απόλλωνα Σμύρνης), ο οποίος, όμως, ξε-ανακοινώθηκε στο… 24ωρο («για οικογενειακούς λόγους»), η σκυτάλη επέστρεψε στον «στρατιώτη» Φυντάνη και, μολονότι, κατά την επίσημη εκδοχή ο τελευταίος παρουσιάστηκε επισήμως ως «προσωρινή λύση και μόνο για το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ», όχι μόνο συνεχίζει, αλλά «έσπασε» αήττητο (Λεβαδειακός), έγραψε «διπλό» (Πλατανιάς), «πλήγωσε» μεγάλους (1-1 με ΠΑΟΚ, ήττα στις καθυστερήσεις στη Λεωφόρο) κι, εν συνόλω, έβαλε τους Θεσσαλούς στη ράμπα της καλής συγκομιδής.

Η «καμπίσια» σούμα; Τέσσερα «εμπλεκόμενα» ονόματα και ισάριθμες «διαδοχές» απ’ την αρχή της περιόδου. Και κατά τ’ άλλα; Μια ιδιότυπη παράμετρος «δένει» τον Τάκη Λεμονή (αντί Χάσι) και τον Αλέκο Βοσνιάδη (αντί Ελευθερόπουλου). Καθώς αμφότεροι φάνηκε να εξασφαλίζουν καλύτερες «ισορροπίες» σε Ολυμπιακό και Κέρκυρα, αν και τους είχαν… παραμερίσει το καλοκαίρι!

Ο Sir Takis αποχωρώντας μετά την κατάκτηση του περσινού Πρωταθλήματος, ο δε Βοσνιάδης παραμένοντας «επιλαχών» όταν «ναυάγησαν» οι διαπραγματεύσεις των Φαιάκων με τον Νίκο Παπαδόπουλο (του ΟΦΗ).

Ένα άλλο ιδιότυπο «ζευγάρι» συνιστούν και οι (πρώην, πλέον) Άκης Μάντζιος και Γιώργος Παράσχος. Η… κακή μέρα, στην περίπτωσή τους, δε φάνηκε απ’ την αρχή. Με «Χ» στο Περιστέρι ξεκίνησε ο Απόλλωνας, με «Χ» κόντρα στον Παναθηναϊκό οι Κρητικοί (1-1). Αλλά…

Ο πιο «δικαιωμένος» όλων των «νέων»; Παρά την ανοδική συγκομιδή του Απόλλωνα Σμύρνης επί Ζόραν Βούλιτς, ο Σάββας Παντελίδης. Με την αιτιολογική αναγωγή να πηγαίνει πολύ νωρίς, αρχές καλοκαιριού.

Μετά, συγκεκριμένα, την (αγωνιστικά) παραμονή – θαύμα του Ηρακλή, παρά τις ουκ ολίγες προτάσεις που δέχτηκε, επέλεξε να μη βιαστεί. Ο λόγος; Περίμενε να αδειάσει θέση σε συγκεκριμένα «μαγαζιά». Ο Αστέρας ήταν εξ αυτών (αν και όχι το πρώτο τη τάξει). Και όταν ο Στάικος Βεργέτης έλυσε (10/9), ήρθε η σειρά του. Με θετικό, μάλιστα, πρόσημο. «Δήμιος» των «μεγάλων» (1-1 στο «Γ. Καραϊσκάκης», 2-0 την ΑΕΚ, 1-0 τον Παναθηναϊκό, ήττα μόνο απ’ τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα) και, μολονότι οι Αρκάδες βρίσκονται (ακόμη) στην προτελευταία θέση, έχουνε να περιμένουν…

Ποιος μένει; Ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο μοναδικός που, αν και «διάδοχος», βρέθηκε στον πάγκο (ΠΑΟΚ) απ’ την 1 η αγωνιστική (ο Αλεξάντερ Στανόγεβιτς έλυσε συνεργασία εν μέσω των ευρω-προκριματικών, 11/8). Δε διάγει εύκολες ημέρες. Ειδικά μετά την ήττα (μετά τον Ολυμπιακό και) από την ΑΕΚ, η κριτική δριμεία.

Οι επιλογές του, η τακτική διαχείριση των αγώνων, τα «σημάδια» αγωνιστικής απειθαρχίας, η (του χρεώνεται) αμυντικογενής νοοτροπία του, η όλο και πιο εμφατική αμφισβήτηση ως προς το εάν (υπό το απλουστευμένο «άλλο Ξάνθη, άλλο ΠΑΟΚ») μπορεί ν’ ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Επί του παρόντος, θεσμικά στηρίζεται. Για πόσο, θα δείξει…

Η «χάρτα» της… προπονητολογίας
ΑΕΚ: Μανόλο Χιμένεθ (1-10)
ΑΕΛ: Αντρέ Πάους (1-3), Τζάκι Ματάισεν (4-5), Άκης Μάντζιος (-), Ηλίας Φυντάνης (6-10)
Απόλλων Σμύρνης: Άκης Μάντζιος (1-5), Ζόραν Βούλιτς (6-10)
Αστέρας Τρίπολης: Στάικος Βεργέτης (1-3), Σάββας Παντελίδης (4-10)
Ατρόμητος: Νταμίρ Κάναντι (1-10)
Κέρκυρα: Δημήτρης Ελευθερόπουλος (1), Αλέκος Βοσνιάδης (2-10)
Λαμία: Μπάμπης Τεννές (1-10)
Λεβαδειακός: Ζοζέ Ανιγκό (1-10)
Ξάνθη: Μίλαν Ράσταβατς (1-10)
Ολυμπιακός: Μπέσνικ Χάσι (1-5), Τάκης Λεμονής (6-10)
Παναθηναϊκό: Μαρίνος Ουζουνίδης (1-10)
Παναιτωλικός: Μάκης Χάβος (1-10)
Πανιώνιος: Μιχάλης Γρηγορίου (1-10)
ΠΑΟΚ: Αλεξάντερ Στανόγεβιτς (-), Ραζβάν Λουτσέσκου (1-10)
ΠΑΣ Γιάννινα: Γιάννης Πετράκης (1-10)
Πλατανιάς: Γιώργος Παράσχος (1-9), Νίκος Μαναρώλης (10)