Άβιλα: «Σύλλογος με μεγάλη ιστορία ο Ολυμπιακός, έχουμε καλή ομάδα»

Σύλλογο με μεγάλη ιστορία και με αφοσιωμένο κόσμο χαρακτήρισε τον Ολυμπιακό ο Γκονζάλο Άβιλα.

Ο Ισπανός δεξιός μπακ μίλησε για τις διαφορές των Ερυθρόλευκων με τις προηγούμενες ομάδες του, καθώς αναφέρθηκε και στην προσωπική του παρουσία στο μεγάλο λιμάνι, μιλώντας στο επίσημο match programme του αγώνα με τη Ναντ.

Διαβάστε επίσης: «Βόμβες» Κλάτενμπεργκ για Μπαλτάκο, Μπένετ και ΕΠΣ!

Αναλυτικά όσα είπε:

Ύστερα από 17 συμμετοχές με τον Ολυμπιακό, ποια είναι τα συναισθήματα που σου γεννά η ομάδα;

«Μετά από 17 παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μπορώ να σας πω πως έχουμε μία πολύ καλή ομάδα. Είμαστε πολύ ενωμένοι και γνωρίζουμε πως δεν έχουμε ξεκινήσει πολύ καλά. Τώρα πρέπει να συγκεντρωθούμε στο πρωτάθλημα και ελπίζουμε τα πράγματα να πάνε καλύτερα. Πιστεύω πως το ταξίδι μας στην Ευρώπη ήταν σύντομο, ελπίζαμε να κρατήσει περισσότερο. Πιστεύω πως θα μπορούσαμε να τα έχουμε πάει καλύτερα. Ήταν πολύ σύντομο».

Ο αγώνας με τη Ναντ θα είναι ο τελευταίος εφετινός στην Ευρώπη, ο 12ος συνολικά εκτός Ελλάδας. Πώς θα χαρακτήριζες αυτήν την πορεία που ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου; Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση όλο αυτό το διάστημα που αγωνίζεσαι με τα «ερυθρόλευκα»;

«Όλα τα παιχνίδια της Ευρώπης, τα προκριματικά του Champions League, ήταν πολύ σημαντικά. Δεν υπάρχει κάποια ανάμνηση που θα μπορούσα να ξεχωρίσω. Γενικά θα πω τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και τα προκριματικά του Champions League».

Ποιο είναι το παιχνίδι που θα ήθελες να είχες ξαναπαίξει εφέτος με τον Ολυμπιακό και γιατί;

«Τα παιχνίδια των προκριματικών του Champions League. Το γεγονός ότι δεν περάσαμε ήτανε άσχημο. Αν μπορούσα να ξαναπαίξω ένα παιχνίδι, θα ήταν ένα από τα προκριματικά του Champions League».

Σε σχέση με τις προηγούμενες ομάδες που αγωνίστηκες, τι το διαφορετικό έχει ο Ολυμπιακός;

«Η διαφορά που έχει ο Ολυμπιακός σε σχέση με τα προηγούμενα κλαμπ όπου έπαιξα είναι ότι χαρακτηρίζεται από μεγάλη ιστορία και από κόσμο πολύ αφοσιωμένο στην ομάδα».

Τι θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια; Έχεις στο μυαλό σου κάποια ιστορία, ποδοσφαιρική ή μη, που δεν πρόκειται να ξεχάσεις;

«Όλες οι στιγμές, καλές ή κακές, μας βοηθούν να εξελισσόμαστε και υπάρχουν για αυτό. Δεν ξεχνάω καμία στιγμή καλή ή κακή. Από όλες τις ομάδες όπου βρέθηκα, σε όλα τα στάδια που πέρασα στο ποδόσφαιρο, υπήρχαν παντού θετικά και αρνητικά πράγματα και τα θυμάμαι όλα».

Ποιο υπήρξε το ποδοσφαιρικό σου ίνδαλμα και γιατί;

«Ποτέ μου δεν είχα ένα ποδοσφαιρικό είδωλο. Πάντα μου άρεσαν πολλοί ποδοσφαιριστές και από καθέναν ξεχώριζα κάτι. Μου άρεσαν όμως πάντα οι πολλοί ικανοί ποδοσφαιριστές, αυτοί που διαθέτουν καλή τεχνική. Προφανώς ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Μέσι, γιατί είναι οι δύο καλύτεροι ποδοσφαιριστές του κόσμου. Ομως επίσης παίκτες όπως ο Ροναλντίνιο και ο Ρομπίνιο. Παίκτες που προσφέρουν θέαμα».

Ποιος ήταν ο άνθρωπος που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην προσπάθειά σου να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και γιατί;

«Ο πατέρας μου και ο αδερφός μου γιατί πάντα βρίσκονταν εκεί. Εκείνοι με έβαλαν στο ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα ο αδερφός μου. Από τότε που ήμουν μικρός με πήγαινε πάντα να παίξω και πάντα πίστευε πώς θα γινόμουν επαγγελματίας. Ο πατέρας μου πάντα με πήγαινε όπου χρειαζόταν για να πάρω μέρος σε προπονήσεις και σε αγώνες, θυσιάζοντας τη δουλειά του και πολλά άλλα. Πάντα ήταν κοντά μου. Επομένως θα έλεγα αυτούς τους δύο καθώς και τη μητέρα μου».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που αντιμετώπισες στη ζωή σου;

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

«Το να αλλάξω χώρα, αν και δεν θα έλεγα πως είναι δύσκολο. Απλά κάτι διαφορετικό αλλά και όμορφο. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μία μεγάλη αλλαγή γιατί αλλάζεις χώρα, γλώσσα και πρέπει να προσαρμοστείς σε μία καινούργια κουλτούρα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αλλαγή που έχω ζήσει, αν και αυτή τη στιγμή δεν με πειράζει καθόλου να αλλάζω χώρα. Αντιθέτως είναι κάτι που μου αρέσει. Επίσης ο τραυματισμός που είχα στο ισχίο ήταν κάτι που δυσκόλεψε, αλλά το ξεπέρασα κι αυτό».