Ο Ολυμπιακός θα αλλάξει, αλλά το θέμα είναι τι γίνεται ως τότε…* Οι εξηγήσεις του Ισπανού.
Δεν χρειάζεται δα κάποια μαγική σφαίρα για να δεις το μέλλον του project Ολυμπιακός. Η μεταγραφή του Μαρσέλο, οι επιστροφές του Σίμε Βρσάλικο και του Κώστα Φορτούνη, η προσαρμογή του Πεπ Μπιέλ, του Παναγιώτη Ρέτσου και των Χουάνγκ υπόσχονται προσεχώς ένα ρόστερ με άλλες αγωνιστικές δυνατότητες. Και κατ επέκταση δημιουργούν την προσδοκία για ένα αγωνιστικό σύνολο με μπόλικα κυβικά.
Το θέμα είναι βεβαίως τι γίνεται μέχρι τότε: Διότι όλοι μαζί οι προαναφερόμενοι πριν τον Οκτώβρη δεν θα βρεθούν και ο πρωταθλητής Ελλάδας έχει αφενός την υποχρέωση να σταθεί ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα της Super League, αφετέρου να διατηρηθεί τροχιά σε έναν απόλυτα ισορροπημένο Europa League όμιλο πριν υποδεχθεί τα ουσιαστικά οφέλη της ενίσχυσης του.
Και αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Αύριο στο Φάληρο κατηφορίζει ο Βόλος που ήδη πέρασε από τη Ριζούπολη. Την Πέμπτη είναι η επίσκεψη της Φράιμπουργκ. Μετά το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη για τον Άρη. Και όλα αυτά με τις πρώτες απώλειες (Τρίπολη, Ναντ) να έχουν ήδη δημιουργήσει ένα καθεστώς πίεσης.
Τι χρειάζεται ο Ισπανός προπονητής που προς το παρόν απασχολεί περισσότερο με τις αντιδράσεις του μπροστά από τον πάγκο; Βασικά να καταλήξει κάποια στιγμή σε ένα rotation – σε αυτές τις 40μέρες στον πάγκο του Ολυμπιακού έχει ήδη χρησιμοποιήσει 30 ποδοσφαιριστές- και κατ επέκταση σε έναν σχηματισμό ασφαλείας. Είναι λογικό να θέλει να ψάξει στο ρόστερ του και υποχρεωτικά να το κάνει σε επίσημα ματς. Όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ομοιογένεια… on the road από το να καταλήξει κάπου.
Πρέπει να κλείσει το rotation. Να μοιραστούν οι ρόλοι. Και κυρίως να αναλάβουν και οι ποδοσφαιριστές τις ευθύνες που αναλογούν στην περίσταση. Το γκολ του Γκεσάντ στο «Μπουζουάρ» ήταν το τέταρτο φετινό που δέχεται ο Ολυμπιακός στις καθυστερήσεις μιας ευρωπαϊκής αναμέτρησης. Και το τέταρτο που άλλαξε τελικό αποτέλεσμα. Το να διατηρηθεί η συγκέντρωση ή να χρησιμοποιηθεί το όπλο της εμπειρίας από πρόσωπα με ένα σωρό από παραστάσεις δεν είναι απαραίτητα δουλειά προπονητή.
Ναι, έγινε φάουλ στον Αμπουμπακάρ Καμαρά στην αφετηρία της καθοριστικής φάσης την Πέμπτη. Ποιος όμως από τους Ερυθρόλευκους σκέφτηκε να κάνει ένα φάουλ όσο εξελίσσονταν το transition των Γάλλων για να σταματήσει η μπάλα; Ως ότου ο Ολυμπιακός πατήσει στο χορτάρι πλήρης και με αυτοπεποίθηση πρέπει να πάψει να πληγώνεται από καταστάσεις τέτοιου τύπου.
«Με απασχολεί και με ανησυχεί το να δεχόμαστε ευκαιρίες για γκολ σε οποιοδήποτε σημείο του αγώνα, είτε πρόκειται για το πρώτο λεπτό, είτε πρόκειται για το τελευταίο λεπτό. Με τη Ναντ δεχθήκαμε δύο γκολ. Ένα στο πρώτο ημίχρονο και ένα στα τελευταία λεπτά και αυτό είναι ένα μήνυμα πως πρέπει να βελτιωθούμε και να διατηρούμε καλή οργάνωση στην άμυνά μας σε όλη τη διάρκεια ενός αγώνα» σχολίασε σχετικά ο Κορμπεράν θέλοντας να απομακρύνει έναν μπελά παραπάνω. Ο Ολυμπιακός όμως δεν έχασε στο «Μπουζουάρ» γιατί η καλύτερη Ναντ άνοιξε το σκορ. Έχασε γιατί βρήκε τον τρόπο να το «κλείσει» σε ένα χρονικό σημείο από εκείνο που η μπάλα απαγορεύεται να φτάσει στο αμυντικό σου τρίτο.
Ιδού η Ρόδος…