Η απαξίωση της ομάδας σε κάθε επίπεδο και η αγωνία για το αν και πότε θα προχωρήσει η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, έχει φέρει στα… κάγκελα τους φίλους του τριφυλλιού.
Ο οπαδός του Παναθηναϊκού ταλαιπωρείται εδώ και χρόνια στον μέγιστο βαθμό. Ο καθένας στην προσωπική του ζωή έχει τα προβλήματά του και ψάχνει αποκούμπι στην αγαπημένη του ομάδα.
Οι φίλοι του τριφυλλιού, όμως, με εξαίρεση το μπάσκετ, βιώνουν έναν εφιάλτη. Πολλοί έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο ποδόσφαιρο και στον Ερασιτέχνη, διότι δεν αντέχουν άλλη μιζέρια. Πότε θα πληρωθούν οι παίκτες, αν θ’ αφαιρεθούν βαθμοί, αν θα πέσει. Είναι λογικό. Σε αντίθεση με το τι μπορεί να συμβαίνει στην κοινωνία, στον αθλητισμό αυτό που «πουλάει» είναι η χαρά. Οι νίκες τονώνουν την ψυχολογία του κόσμου, γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο και κάθε σπορ. Ψυχαγωγία. Ακούω και διαβάζω στα social media πολλούς που λένε «γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε;», «που είναι η θύρα13;».
Πρώτον, ο Έλληνας έχει χάσει την μαχητικότητά του. Είναι μία πικρή αλήθεια. Ο ωχαδερφισμός στο μεγαλείο του. Εδώ βλέπετε ότι διαλύεται ο κοινωνικός ιστός και δεν επαναστατεί κανείς. Κι όσοι θέλουν να διαμαρτυρηθούν θα σκεπαστεί η φωνή τους ή, η όποια αντίδρασή τους από κάθε λογής στημένο…
Για ορισμένους, λοιπόν, μπορεί να θεωρείται ανόητο με τα προβλήματα που επικρατούν, να ξεσηκωθεί κάποιος για το ποδόσφαιρο και να αφήσει τα σημαντικά θέματα της επιβίωσης στην άκρη. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, όμως, η κατάσταση διαφέρει. Δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο απλός οπαδός του «τριφυλλιού» ή, οι οργανωμένοι γιατί δεν ξεσηκώνονται και δεν αντιδρούν. Μα, για να υπάρξει δράση πρέπει να υπάρχει και προοπτική.
Το 2008 ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαφωνεί με την πολυμετοχικότητα και να υποστηρίζει ότι προκάλεσε τα δεινά που ζούμε τώρα. Ήταν, ωστόσο, μία προοπτική. Αρκετοί ισχυροί επιχειρηματίες ενώθηκαν. Ο Παναθηναϊκός οικονομικά γιγαντώθηκε. Το ότι σπαταλήθηκαν αρκετά χρήματα και ξέσπασαν πολλές εσωτερικές διαμάχες είναι γνωστό. Αλλά ο κόσμος δεν φταίει. Έβλεπε μία προοπτική και ζήτησε αλλαγή…
Τώρα, τι ακριβώς να προτείνει; Τι να ζητήσει; Γέμισε πριν μία εβδομάδα το κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος». Βρέθηκαν 2.000 και πλέον οπαδοί στη Λεωφόρο και ουσιαστικά δεν προέκυψε τίποτα. Μία επίσκεψη αποθέωσης στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και μία πορεία διαμαρτυρίας στο σπίτι του Αλαφούζου… Λύθηκαν δηλαδή τα προβλήματα; Ας υποθέσουμε ότι χιλιάδες οπαδοί κατηφορίζουν προς το κανάλι του μεγαλομετόχου. Έγινε κι αυτή η πρόταση πριν λίγες μέρες στον «Τάφο του Ινδού». Θεωρεί κανείς ότι έτσι θα πειστεί να αλλάξει άποψη και να βάλει άμεσα 4-5 εκατ. ευρώ για να πάρει άδεια ο Παναθηναϊκός;
Προσοχή, δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να καθίσουν όλοι στον καναπέ τους. Απλώς ότι χρειάζονται προτάσεις και προσπάθειες ρεαλιστικές. Προτάσεις που θα φέρουν πρωτίστως χρήμα. Το πώς θα μπει ρευστό στο ταμείο πρέπει να είναι το κύριο θέμα συζήτησης. Κι από ποιον ή ποιους. Στην πιο δύσκολη στιγμή του συλλόγου, πάντως, πλην 2-3 επιφανών Παναθηναϊκών που κρατούν την ανωνυμία τους, οι περισσότεροι είναι εξαφανισμένοι. Κοντολογίς, ο κόσμος δεν βλέπει καμία προοπτική για να ξεσηκωθεί. Γι’ αυτό και μία συγκέντρωση, όπου θα κυριαρχούν άναρθρες κραυγές και δεν θα υπάρχουν ιδέες, περισσότερο κακό θα κάνει παρά καλό.
Κι αυτό εκνευρίζει ακόμα περισσότερο τον κόσμο. Ότι δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι για την αγαπημένη του ομάδα. Θα μπορούσε, βέβαια, να κάνει κάτι, αλλά κι εκεί έως ένα σημείο υπάρχει δικαιολογία. Η Λεωφόρος δεν είναι ΟΑΚΑ. Θα μπορούσε άνετα να γεμίζει σε κάθε ματς και να κλείσουν ορισμένες τρύπες. Δεν έχουμε, όμως, την παιδεία σε αυτή τη χώρα να στηρίζουμε στα δύσκολα. Στις φιέστες πρώτοι όλοι. Αλλά και πάλι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη. Ξέρει κανείς που θα πήγαιναν τα χρήματα του απλού οπαδού;
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει την ψυχολογία όλων είναι ένας επενδυτής. Πρώτος και καλύτερος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αλλά ξυπνάει ο κόσμος και διαβάζει για διαφωνία μεταξύ της κοινοπραξίας και της κυβέρνησης για τον συντελεστή δόμησης στο ΟΑΚΑ, για το ένα, για το άλλο. Εξαρχής, επισημάναμε στο to10.gr, ότι χρειάζεται υπομονή. Ότι θα ειπωθούν και θα γραφτούν πολλά που θα τρελάνουν τον κόσμο. Τα νεύρα του δοκιμάζονται άσχημα πλέον σε ακραίες συνθήκες. Ας παρακαλάμε απλώς να μην ξεσπάσει…