Κάτι που ο Ολυμπιακός προφανώς και θα πρέπει να σταματήσει στην Τούμπα
Στο κεφάλαιο Ολυμπιακός της Κυριακής: Τα μεγάλα γράμματα σχηματίζουν δικαίως το όνομα του Ρόνι Λόπες. Του 26χρονου Πορτογάλου winger που ερχόμενος από το πουθενά ή έστω από τη… ναφθαλίνη έγινε ο ήρωας της αναμέτρησης με τον ΠΑΣ.
Ο κύριος… buzzer beater που εν πολλοίς έβαλε τους Ερυθρόλευκους σε τροχιά διαδοχικών match ball για τον τίτλο πέραν τούδε. Με πρώτη ευκαιρία την μεθαυριανή στη Τούμπα. Εκεί που ένας βαθμός αρκεί για το three peat, μια ώρα αρχύτερα όπως το συνηθίζει η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς στα playoffs.
Και ενώ μετά τα τελευταία μαθηματικά που απομένουν έχουν όλοι καταλάβει πως έρχεται μια μεγάλη συζήτηση και για τον απολογισμό, αλλά και για τον προγραμματισμό στο μεγάλο λιμάνι; Στο τραπέζι δεσπόζει ένας ανοιχτός φάκελος που κάποια στιγμή πρέπει να κλείσει. Μια ακατανόητη, κακή συνήθεια που εν πολλοίς λέει την ιστορία του τελευταίου διμήνου για τους πρώην και επόμενους πρωταθλητές.
Από τις έξι Μαρτίου μέχρι προχθές ο Ολυμπιακός έδωσε οκτώ επίσημα ματς: 6 για το πρωτάθλημα και τους 2 ημιτελικούς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Από αυτά τα παιχνίδια σκόραρε στα έξι (δεν τα κατάφερε στην 0-1 ήττα από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και στο 0-0 της Τούμπας στον πρώτο ημιτελικό). Και στα 6 ματς προηγήθηκε. Και στα 6 ισοφαρίστηκε καταφέρνοντας τελικά να νικήσει μόλις στα 2. Χθες με το γκολ του Λόπες στο 90΄+8’ και στην πρεμιέρα των playoffs με τον Άρη στο Φάληρο με τον Ελ Αραμπί να σημαδεύει σωστά από την «άσπρη βούλα» στο 85΄.
Αναλυτικότερα:
- 0-1 με τον Ελ Αραμπί (13΄) στο «Βικελίδης» με τον Άρη (6/3) σε ματς που ήρθαν τα πάνω-κάτω (2-1).
- Γκολ και 1-0 με τον Σισέ (45΄+1΄) στην πρεμιέρα των playoffs (13/3) με τον Άρη που ισοφάρισε με τον Εντιαγέ (61΄).
- Ελ Αραμπί στα Γιάννενα (45΄+1΄) στο ματς με τον ΠΑΣ (20/3) που έληξε ισόπαλο από το γκολ του Περέα (70΄).
- Το ίδιο με την ΑΕΚ στο Φάληρο (3/4) με τον Καρβάλιο να ανοίξει το σκορ (30΄) και τον Σιμάνσκι να ισοφαρίζει (73΄).
- Το ίδιο στον δεύτερο ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ (27/4) που κρίθηκε στην παράταση με τον Ολυμπιακό να προηγείται με τον Ελ Αραμπί (105΄) αλλά να χάνει την πρόκριση από τον Τσόλακ (108΄).
- Και βέβαια το χθεσινό ως αποκορύφωμα σε μια αναμέτρηση που έφτασε στο 2-0 πριν ολοκληρωθεί το πρώτο ημίχρονο.
Το «γιατί» συμβαίνει έχει σίγουρα μπόλικο ποδοσφαιρικό περιεχόμενο. Πολλώ δε μάλλον αν συμφωνήσουμε προκαταβολικά πως σε αυτό το διάστημα οι κορυφαίοι για τους Ερυθρόλευκους είναι σχεδόν σε μόνιμη βάση ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Τόμας Βατσλίκ. Ο βασικότερος των κεντρικών αμυντικών και ο τερματοφύλακας. Προφανώς όμως περιλαμβάνεται και αυτό στην κουβέντα του τελικού απολογισμού.
Η επιβάρυνση
Όταν ας πούμε σκεφτείς πως σε ένα ρόστερ 40 ποδοσφαιριστών κάποιοι δεν έχουν πάρει ανάσα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ που τελειώνει τη σεζόν ως ο μοναδικός διαθέσιμος αριστερός μπακ, τότε είναι λογικό οι ανασταλτικές ικανότητες του γκρουπ να μειώνονται όσο περνά ο καιρός. Ειδικά αν θυμηθείς πως από τον Ιούνιο του 2020 ο Ολυμπιακός αγωνίζεται ασταμάτητα. Ο Ολυμπιακός του Γιαν Εμβιλά, του Ανδρέα Μπουχαλάκη, του Γιώργου Μασούρα κλπ: 120 ματς είναι αυτά και μάλιστα για παίκτες που οι περισσότεροι έχουν επιβάρυνση και με τις εθνικές ομάδες. Δεν είναι παίξε-γέλασε.
Όμως αν οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν μπει σε αυτή την παράξενη διαδρομή του τελευταίου διμήνου; Εαν δεν έχαναν διαρκώς το πλεονέκτημα να είναι μπροστά στο σκορ; Τώρα θα ήταν ήδη και μαθηματικά πρωταθλητές. Όπως πιθανότητα θα ήταν και στο ζευγάρι του τελικού κυπέλλου. Το πληρώνουν τοις μετρητοίς αυτό το παράξενο σερί. Και σε αποτελέσματα, αλλά και σε εντυπώσεις.
Όπως και αν έχει; Είπαμε. Βρίσκονται πλέον είναι στο φινάλε της διαδρομής. Μπορούν να τελειώσουν τη δουλειά μεθαύριο και όλας. Ας κόψουν αυτή τη συνήθεια έστω στο φινάλε. Θα τους προσφέρει έναν ιδιαίτερα εντυπωσιακό επίλογο. Πρωταθλητές με νίκη μέσα στη Τούμπα.
Τα υπόλοιπα: Μετά… Στην δική τους κατάλληλη στιγμή