Λαμπρόπουλος : «Η ΑΕΚ δεν είναι υπόλογη για τίποτα!»

Ο στόχος του επιστρέφοντας μετά τον σοβαρό τραυματισμό του περίπου ένα χρόνο πριν ήταν να καταφέρει να επιστρέψει στο ίδιο επίπεδο προερχόμενος από μία πολύ καλή χρονιά που είχε κάνει πέρυσι. Επέστρεψε και κατάφερε να είναι ακόμα καλύτερος!

Κάποτε τον χαρακτήριζαν ως τον… Λαμπρόπουλο της Β’ Εθνικής, αλλά ο ίδιος ήταν εκείνος που με την τεράστια αγωνιστική του προσήλωση, προσπάθεια, δουλειά και συνεχόμενη βελτίωση, εκτός του ότι έγινε σταθερή αξία για τα «κιτρινόμαυρα» μετόπισθεν, έπεισε την ΑΕΚ να τον φωνάξει με… πατερίτσες να έρθει στα γραφεία τον περασμένο Απρίλιο για να υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του.

Για την τροπή που πήραν τα πράγματα και τα πρόσφατα γεγονότα της Τούμπας; Απόλυτα ξεκάθαρος… «Κανείς και για τίποτα δεν μπορεί να κατηγορήσει την ΑΕΚ! Κρατήσαμε σε όλη τη σεζόν την καλύτερη στάση! Δεν μιλήσαμε, δεν απαντήσαμε, αμφισβητηθήκαμε αλλά δεν προσβάλλαμε κανέναν αντίπαλο. Παλέψαμε μέσα στο γήπεδο και ακόμα και στην Τούμπα εμείς φύγαμε τελευταίοι από το γήπεδο παρά τα όσα έγιναν. Από εκεί και πέρα κάθε ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του δεν νοείται να μιλάει για ποδόσφαιρο όταν διακόπτεται ένα παιχνίδι υπό τις συνθήκες που όλοι είδαν»…

«Εμείς απαντούσαμε μόνο στο γήπεδο»

-Πόσο εύκολο είναι μετά τη διακοπή και όσα έγιναν στην Τούμπα να βρείτε και πάλι την αυτοσυγκέντρωσή σας και να επικεντρωθείτε αποκλειστικά και μόνο σε ένα δύσκολο ματς, όπως είναι το σημερινό με τον Παναθηναϊκό;

-«Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές και αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα. Όταν είσαι μεγάλη ομάδα, όταν διεκδικείς ένα πρωτάθλημα, όταν όλα δείχνουν ότι εσύ το πρώτο φαβορί για να το κατακτήσει δεν μπορείς να κάνεις τίποτα περισσότερο από το να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να κοιτάξεις το επόμενο παιχνίδι. Εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τη δουλειά μας, όπως κάναμε από την πρώτη στιγμή εφέτος. Και αυτό θα κάνουμε, πάντα συγκεντρωμένοι στον στόχο μας»…

-Όλα όσα ακούστηκαν μετά την Τούμπα, όλα τα γεγονότα εκεί πόσο σας έχουν επηρεάσει; Αν θες πόσο σας έχουν αγγίξει όσα σε πολλές περιπτώσεις ήταν ακόμα και προσβλητικά για εσάς;

-«Όλα αυτά τα είχαμε διαχειριστεί και πριν από την Τούμπα! Ακούγαμε να λένε ότι δεν είμαστε η καλύτερη ομάδα, ότι δεν έχουμε τη στόφα για το πρωτάθλημα, ότι δεν θα αντέξουμε, ότι δεν μπορούμε και πολλά ακόμα! Είδες να μας επηρέασαν; Είδες να απαντήσαμε; Οι δικές μας αποδείξεις δόθηκαν μέσα στο γήπεδο και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη! Δεν φοβηθήκαμε κανέναν αντίπαλο και δείξαμε ότι θα το παλεύουμε μέχρι το τέλος. Και στην Τούμπα αυτό κάναμε μέχρι το τέλος! Ποιος μπορεί να μας κατηγορήσει; Φύγαμε εμείς από το γήπεδο; Τελευταίοι φύγαμε, όταν ήδη είχε αποχωρήσει ο διαιτητής μετά τα όσα έγιναν. Και από εκεί και πέρα όποιος ποδοσφαιριστής σέβεται τον εαυτό του δεν νοείται να μιλάει για ποδόσφαιρο όταν διακόπτεται ένα παιχνίδι υπό τις συνθήκες που όλοι είδαν. Χρειάζεται να επανέλθουμε σε όλα αυτά και να συζητάμε τα αυτονόητα;»…

-Αυτό ήταν και το νόημα της ερώτησης. Κατά πόσο εσείς οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές μπορεί να πιστεύετε έστω και για ένα λόγο ότι η ΑΕΚ είναι υπόλογη για το παραμικρό…

-«Να σου μιλήσω για τον εαυτό μου. Θεωρώ ότι με τη στάση μας τα δύο τελευταία χρόνια και ειδικά από τη στιγμή που η ΑΕΚ έγινε και πάλι ανταγωνιστική στη διεκδίκηση των στόχων της κανείς δεν μπορεί να μας προσάψει το παραμικρό! Δεν προκαλέσαμε ποτέ σε όποια έδρα κι αν πήγαμε είτε νικήσαμε είτε χάσαμε, δεν αντιδράσαμε σε τίποτα, κοιτάξαμε μόνο τη δουλειά μας, την ομάδα μας και τα λάθη μας. Και αυτή βεβαίως δεν ήταν μόνο η δική μας νοοτροπία, ήταν η πολιτική της ομάδας και την ακολουθήσαμε! Την ΑΕΚ δεν μπορεί να την κατηγορήσει κανένας και για τίποτα. Η ΑΕΚ έχει καταθέσει τις αποδείξεις της μέσα στο γήπεδο. Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Δεν μας αγγίζει κανείς!»…

-Πολλοί ρωτούν ακόμα και σήμερα για το πώς ήταν για εσάς το πρωινό της Κυριακής στην Τούμπα όταν κοιμηθήκατε στο +5 για ένα ντέρμπι κεκλεισμένων των θυρών και ξυπνήσατε στο +2 για να πάτε σε ένα γεμάτο γήπεδο…

-«Θυμάσαι ότι το είχαμε συζητήσει και μαζί, το είχαμε συζητήσει όλοι μαζί. Το ήθελα και το είχα πει. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος μου αρέσει να παίζω σε γεμάτα γήπεδα. Ακόμα και σε εχθρικό –ας το πούμε- κλίμα είναι πολύ καλύτερο από ένα άδειο γήπεδο. Αυτή είναι η χαρά του ποδοσφαίρου και όχι μόνο μπροστά στο δικό σου κοινό, ακόμα και εκτός έδρας μία έδρα όπως η Τούμπα με πολύ καλή ατμόσφαιρα σε βοηθάει να ανεβάσεις την απόδοσή σου σε σχέση με ένα ματς κεκλεισμένων που μοιάζει με φιλικό. Γεγονός είναι ότι δεν αντιδράσαμε καθόλου, το λέγαμε και από πριν ότι προτιμούσαμε να παίξουμε σε μια γεμάτη Τούμπα»…

-Τελικά ποιο ήταν το μεγάλο σας ατού, το πιο δυνατό σας χαρακτηριστικό σε όλη τη διάρκεια της σεζόν;

-«Απλά είναι τα πράγματα… Θεωρώ πώς αυτό ήταν η νοοτροπία και των παικτών και του προπονητή από την αρχή μέχρι σήμερα. Μία ομάδα που θέλει τουλάχιστον να δώσει το 100% που διαθέτει σε κάθε αγώνα, μία ομάδα που αντιμετωπίζει κάθε ματς σαν τελικό και αν κάτι έχουμε αποδείξει μέχρι σήμερα είναι ότι καταφέραμε να παλεύουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, χωρίς να βλέπουμε πιο μακριά από τα 90 λεπτά που έχουμε μπροστά μας».

-Μια ομάδα με το πνεύμα του μαχητή με άλλα λόγια…

-«Πιστεύω ότι δεν παρατήσαμε ούτε ένα ματς από την αρχή της σεζόν. Είτε κερδίζαμε, είτε χάναμε, είτε ήμασταν λιγότερο καλοί είτε περισσότερο καλοί τα παλέψαμε όλα. Θέλαμε να παρουσιάσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, να καταθέσουμε αυτά που μπορούμε και από εκεί και πέρα ό,τι πετυχαίναμε. Με αυτόν τον τρόπο βρισκόμαστε σήμερα σε αυτή τη θέση, με αυτόν τον τρόπο θα πορευτούμε μέχρι το τέλος βλέποντας και στοχεύοντας στην τελική δικαίωση».

-Παράξενη χρονιά και για σένα! Μετά από τόσους μήνες ίσως λίγοι να θυμούνται ότι έχασες την προετοιμασία και ότι στο ξεκίνημα της σεζόν ήσουν ακόμα σε στάδιο αποθεραπείας και αγωνιστικής επανένταξης μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

-«Καλύτερα που δεν το θυμούνται! Ούτε εγώ θέλω να το θυμάμαι, είχα να ανταγωνιστώ και να συγκριθώ με μία πολύ καλή σεζόν που έκανα πέρυσι και ο στόχος μου ήταν να επανέλθω στο ίδιο επίπεδο. Τελικά γύρισα ακόμα καλύτερος γνωρίζοντας ότι ο ανταγωνισμός για μια θέση στο κέντρο της άμυνας θα ήταν πολύ σκληρός απέναντι σε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Καταφέραμε τελικά μέχρι το τέλος και οι πέντε που είμαστε να είμαστε το ίδιο ανταγωνιστικοί και το ίδιο χρήσιμοι για τον προπονητή μας. Μας έκανε πολύ καλό αυτός ο σκληρός ανταγωνισμός».