Ένα χάδι που πονάει

Ήταν αυστηρή ή «χάδι» τελικά η ποινή του ΠΑΟΚ για την διακοπή του ματς με την ΑΕΚ και την είσοδο του κ. Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο με κουμπούρια και μπράβους; Διαβάζοντας χθες το σκεπτικό της απόφασης κατάλαβα μόνο ένα πράγμα: το άγχος του καλού δικαστή κ. Καποδίστρια να μικρύνει όσο γίνεται περισσότερο την ποινή της ομάδας και του προέδρου της. Μεταξύ μας, όταν μια απόφαση κάνεις να την βγάλεις είκοσι μέρες, το πράγμα δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικό. Πόσο μάλλον όταν σε αυτό το εικοσαήμερο επιστρατεύτηκε κάθε διαθέσιμος φίλος του Σαββίδη (κι όχι απαραίτητα του ΠΑΟΚ…) για να μας πείσει ότι πρόκειται απλά για κάποιον που σε μια στιγμή αμάρτησε, πνιγμένος από την αδικία ή την απόγνωση.

Μια μπύρα και μερικά κουμπούρια

Νομίζω ότι πλην των οπαδών του ΠΑΟΚ οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους θεωρούν την ποινή «χάδι» κι έχουν και βάσιμα επιχειρήματα για να στηρίξουν την θέση τους – τα ακούω από χθες. Ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε ακριβώς, όπως ο Παναθηναϊκός πέρυσι για το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο, που διακόπηκε, γιατί έπεσε ένα άδειο κουτί μπύρας. Το επιχείρημα ότι στην Τούμπα υπήρχαν κουμπούρια, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν, δεν στέκει διότι το ματς τελικά διακόπηκε εξαιτίας τους: η ΑΕΚ επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο Σαββίδης μπούκαρε οπλισμένος. Η τιμωρία εξισώνει το όπλο του Σαββίδη και αυτά των μπράβων του, (που ήταν επίσης οπλισμένοι, αλλά για αυτούς παραδόξως δεν μίλησε κανένας, μολονότι φωτογραφίες υπάρχουν…), με το κουτί της μπύρας που έπεσε στη Λεωφόρο κι αυτό λογικά προκαλεί συζητήσεις: αν ήταν το ίδιο πράγμα τα όπλα και οι μπύρες, θα χρειαζόμασταν άδεια μπυροφορίας.

Επίσης υπάρχει και κάτι άλλο εντελώς ανυπόφορα άδικο: ο Μανόλο Χιμένεθ, που έκανε μια χειρονομία στη Λεωφόρο, έχει τιμωρηθεί σκληρότερα από τον Λούμπος Μίχελ που μπούκαρε στο γήπεδο και απείλησε τον διαιτητή.

Το μεγάλο αγκάθι

Το κατηγορητήριο του Μίχελ ήταν στην ιστορία αυτή το πιο μεγάλο αγκάθι: αν όσα ο τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ είπε στον Κομίνη, τα θεωρούσε απειλητικά ο δικαστής, ο ΠΑΟΚ κινδύνευε ακόμα πιο πολύ. Από την δύσκολη θέση έβγαλε τον κ. Καποδίστρια ο ίδιος ο Κομίνης, που στην συμπληρωματική του κατάθεση δήλωσε πως δεν έλαβε ως απειλή του «you are finished». Ετσι ο Σλοβάκος κρίθηκε ένοχος για εξύβριση και όχι για απειλή και αν μείνει κοντά μας είναι δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα θα κυνηγάει τον επόμενο διαιτητή. Γενικά στην απόφαση τα κατηγορητήρια μέτρησαν πολύ: και τα τρία χρόνια απαγόρευσης εισόδου στα γήπεδα, που δέχτηκε ο Σαββίδης, βασίζονται στα άρθρα με τα οποία παραπέμφθηκε. Από τη στιγμή που ο Καποδίστριας έμεινε σε αυτά, ο Σαββίδης θα μπορούσε να τιμωρηθεί μέχρι με πέντε χρόνια: την γλύτωσε με τρία. Φυσικά αρκετός κόσμος θεωρεί ότι και αυτή η ποινή δεν είναι τίποτα σπουδαίο: το κάνει βλέποντας π.χ το πως γράφει στα παλιά του τα παπούτσια ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος την Ευρωλίγκα, όταν του ρίχνει αντίστοιχες ποινές.

Υπάρχει μόνο μια τρύπα

Αν στην απόφαση υπάρχει μια «τρύπα» αυτή έχει να κάνει με την ποινή των τριών αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών. Θυμίζω ότι ο ίδιος δικαστής είχε επιβάλει την ίδια ποινή πέρυσι στον Ολυμπιακό για όσα είχαν γίνει στο ημίχρονο του αγώνα με τον Πλατανιά. Ο κ. Καποδίστριας τότε είχε εξηγήσει αναλυτικά το σκεπτικό του, γράφοντας ότι οι παίκτες δέχθηκαν μεν λεκτική επίθεση, αλλά ο Πλατανιάς δεν ηττήθηκε εξαιτίας της.

Τώρα στο σκεπτικό δεν υπάρχει κάποιο επιχείρημα που να εξηγεί γιατί ως ποινή στον (υπαίτιο για τη συμπεριφορά του Σαββίδη) ΠΑΟΚ επιβλήθηκε να αγωνιστεί χωρίς θεατές και όχι μια βαρύτερη τιμωρία (αφαίρεση βαθμών, υποβιβασμός κτλ) από αυτές που προβλέπει ο νόμος. Ετσι η ίδια η απόφαση περιέχει μια μεγάλη αντίφαση: από τη μια ο δικαστής θεωρεί τον Σαββίδη υπαίτιο για την διακοπή του αγώνα και τον τιμωρεί, κι από την άλλη δεν τιμωρεί τον ΠΑΟΚ  μολονότι η είσοδος του προέδρου του στάθηκε αιτία για να μην συνεχιστεί το ματς. Ο κ. Καποδίστριας είναι σαν να λέει ότι ο Σαββίδης διέκοψε το ματς, αλλά δεν το επηρέασε. Γελάω, αλλά τον κατανοώ. Η ποινή έπρεπε να είναι προσεχτική: «τόσο όσο» που λένε.

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει ανακουφισμένος

Με την ψυχρή λογική η ποινή είναι από αυτές που λες αρκετά επιεικής – το καταλαβαίνεις και από τις ήπιες αντιδράσεις του ΠΑΟΚ, που μοιάζει μάλλον ανακουφισμένος: γνωρίζουν ότι αυτή τη φορά στην έφεση δεν θα αλλάξει τίποτα.

Όμως πέρα από τις ποινές υπήρξαν και δυο μεγάλες τιμωρίες, που πιστεύω ότι σε αυτή την ιστορία είναι οι χειρότερες: η μία είναι η ίδια η απώλεια του πρωταθλήματος και η άλλη ο προσωπικός διασυρμός του Σαββίδη που φοβάμαι πως θα τον κυνηγάει σε όλη του τη ζωή – νομίζω χθες βράδυ είπε κιόλας ότι «καμία τιμωρία δεν μπορεί να είναι σκληρότερη από αυτή στην οποία υποβάλω τον εαυτό μου». Ο ΠΑΟΚ δεν έχασε απλά ένα πρωτάθλημα: έχασε ένα πρωτάθλημα το οποίο έφερε απολύτως στα μέτρα του για να το κερδίσει παίζοντας σχεδόν μόνος. Εβαλε ένα δικό του άνθρωπο στην ΕΠΟ (κατά δήλωση του Σαββίδη), έγινε χορηγός στη Σουπερλίγκα (και για αυτό και οι δηλώσεις συμπαράστασης από ποδοσφαιροπαράγοντες), έμεινε ατιμώρητος για τα επεισόδια των οπαδών του στα Γιάννινα, ενώ ο Ολυμπιακός για τα ίδια πράγματα τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών, είχε την προστασία του Υφυπουργού Αθλητισμού κ. Βασιλειάδη, που είχε δηλώσει ότι απαγορεύει τις μετακινήσεις «για να μην κριθεί το πρωτάθλημα στα δικαστήρια» (ένας προφήτης, μα τι προφήτης…), είδε επιτροπές να συνεδριάζουν Σάββατο και να του επιστρέφουν βαθμούς χαράματα, δεν είχε μια έστω διαιτητική απόφαση εναντίον του για να διαμαρτυρηθεί, ενώ έπαιρνε πέναλτι στο 88΄και στο 95΄. Εχασε τελικά το πρωτάθλημα μόνος του από παραλείψεις ή σαχλαμάρες των ανθρώπων του, χωρίς κανείς να τον κυνηγάει και ενώ ακόμα και βουλευτές έγιναν ρεζίλι για να υπερασπιστούν πράγματα αχαρακτήριστα. Νομίζω για όλους αυτούς τους λόγους δεν θα υπάρξει και κάποια σκληρή αντίδραση των οπαδών του.

Θα τον κυνηγάει πάντα

Εξίσου μεγάλη είναι και η τιμωρία του Σαββίδη: όχι αυτή που του επέβαλε ο αθλητικός δικαστής, αλλά η προσωπική του. Ο Σαββίδης με το ντου που έκανε στο γήπεδο στέρησε από τον ΠΑΟΚ ένα πρωτάθλημα: του αφαίρεσε μάλιστα και κάθε ελπίδα να το διεκδικήσει. Ακόμα και ισόπαλο να έληγε το ματς, αν ο Κομίνης δεν μετρούσε το γκολ του Βαρέλα, ο ΠΑΟΚ είχε τουλάχιστον ελπίδες: σήμερα δεν έχει καμία. Δεν είναι μόνο η αποβολή του από την ECA μια μαύρη σελίδα, το χειρότερο για τον Σαββίδη είναι η διεθνής εικόνα του. Η φωτογραφία του με το όπλο θα κυκλοφορεί για πάντα στα διεθνή ΜΜΕ: προχθές του έκανε αφιέρωμα η Γκαζέτα Ντελο Σπορτ, του χρόνου, όπου και να παίξει ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη, με αυτή θα τον υποδέχονται. Δεν αποκλείω τα εφετινά παθήματα να του γίνουν μάθημα, και του χρόνου να φτιάξει μια ομάδα που να μπορέσει να κερδίσει το πρωτάθλημα χωρίς Γραμμένους και Βασιλειάδηδες ως «δεκανίκια». Αλλά αυτή η ριμάδα η φωτογραφία θα τον κυνηγάει πάντα και για αυτό όσο «χάδι» και να θεωρεί κάποιος την ποινή που του επιβλήθηκε, πρέπει να ξέρει ότι μιλάμε για χάδι που πονάει. Πολύ.

πηγή: karpetshow.gr