Παναθηναϊκός – Μεταγραφές ο πρώτος έλεγχος

Εφτά μεταγραφές έκανε ο Παναθηναϊκός το περασμένο καλοκαίρι. Με τον στόχο να είναι ξεκάθαρος: ήθελες να αναβαθμίσει την ποιότητα της ομάδας του από τη μέση και μπροστά και παράλληλα να βάλει επιπλέον ανταγωνισμό σε παίκτες που είχαν τη θέση του σχεδόν σίγουρη. Τα κατάφερε;

Στη γενική εικόνα ναι, παρουσιάζει έναν Παναθηναϊκό πολύ καλύτερο του περσινού. Αλλά για να λέμε την αλήθεια, αν εξαιρέσουμε τον Ρούμπεν και τον Μπρινιόλι, κανείς άλλος από τους νεοφερμένους δεν έχει καταφέρει να κάνει τη διαφορά. Πάμε να δούμε τον πρώτο… έλεγχο των μεταγραφών του Παναθηναϊκού.

Αλμπέρτο Μπρινιόλι: Εκανε το ντεμπούτο του στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και από τότε καθιερώθηκε στα γκολπόστ. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως ο Διούδης δεν ήταν διαθέσιμος σε εκείνο το ματς, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό που προέκυπτε ρεπορταζιακά ήταν πως ο Ιταλός θα έπαιρνε κάποια στιγμή το… χρίσμα από τον Γιοβάνοβιτς. Δεν είναι ο «κέρβερος» που πολλοί αποκάλεσαν μετά το 0-0 του Φαλήρου, αλλά είναι ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Που εμπνέει σιγουριά, που είναι καλός με τα πόδια, έχει καλές εξόδους. Και δεν έχει «φάει» κάποιο γκολ με απόλυτα δική του ευθύνη. Δεδομένα θα παραμείνει ως ο πρώτος τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού.

Γιάννης Κώτσιρας: Πήγε στον Παναθηναϊκό με πολύ μεγάλες φιλοδοξίες. 100% επιλογή του Γιοβάνοβιτς, ο οποίος τον είχε παρακολουθήσει και εισηγήθηκε την απόκτησή του. Αποτέλεσε μάλιστα την πρώτη μεταγραφή των «πράσινων». Έξι μήνες μετά δεν δικαιώνει την επιμονή του Σέρβου και ψάχνει ακόμα τον καλό του εαυτό. Δεν είναι επιδραστικός, έχει προβλήματα στο αμυντικό σκέλος και δεν έχει βοηθήσει παρά ελάχιστα μεσοεπιθετικά. Ο Γιοβάνοβιτς του έχει δώσει πολλές ευκαιρίες, αλλά τα… κανονάκια λιγοστεύουν.

Σβόνιμιρ Σάρλια: Ήρθε στον Παναθηναϊκό για να αποτελέσει την τέταρτη λύση στο κέντρο της άμυνας. Και ξαφνικά βρέθηκε όχι μόνο να αγωνίζεται, αλλά να είναι βασικός και αναντικατάστατος. Όχι επειδή έδειξε κάτι ιδιαίτερο, αλλά από… ανάγκη. Ο Σένκεφελντ καθυστέρησε να επιστρέψει, ο Πούγγουρας έμεινε στα «πιτς» για καιρό και ο Κροάτης ήταν δίδυμο με τον Βέλεθ. Δεν έχει δείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει. Πολλά προβλήματα με ή χωρίς την μπάλα, αναποτελεσματικός στο ένας εναντίον ενός και επιρρεπής στο λάθος.

Ρούμπεν Πέρεθ: Αυτός είναι η μεταγραφή της χρονιάς έως τώρα για τον Παναθηναϊκό. Με ένα πλούσιο βιογραφικό, έχοντας πάνω από 200 ματς στην Primera Division, ο Ρούμπεν Πέρεθ αποκτήθηκε έπειτα από μεγάλη αναζήτηση του Γιοβάνοβιτς για παίκτη που θα κάνει τη διαφορά στο κέντρο. Και την κάνει. Ο πιο σταθερός παίκτης του Παναθηναϊκού στο πρώτο μισό της σεζόν, ο «εγκέφαλος» της μεσαίας γραμμής, εκείνος που όλο το παιχνίδι περνάει από τα πόδια του. Μία από τις καλύτερες μεταγραφές του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια.

Ματέους Βιτάλ: Το μπάσιμο στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου από τον Ματέους Βιτάλ ήταν εντυπωσιακό. Συστήθηκε στο κοινό με εντυπωσιακές ντρίπλες, με ασίστ, με ατομικές ενέργειες που ξεσήκωναν την εξέδρα. Δείχνοντας πως τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ της ρήτρας του δεν είναι υπερβολικό ποσό. Αλλά όσο ο καιρός περνάει, τόσο η απόδοσή του πέφτει. Μετράει 14 συμμετοχές με ένα γκολ (με πέναλτι) και μια ασίστ (την πρώτη αγωνιστική) στο πρωτάθλημα. Αριθμοί που δεν θα κάνουν τον Παναθηναϊκό να… σπάσει τα ταμεία του για να τον κάνει δικό του.

Ραμόν Λούντκβιστ: Ξεκίνησε σε έναν ρόλο «δεκαριού» αλλά γρήγορα ο Γιοβάνοβιτς κατάλαβε πως δεν του ταιριάζει. «Χάθηκε» για καιρό, επέστρεψε εντελώς ξαφνικά σε εκτός έδρας ματς με τη Λαμία παίζοντας ως «οχτάρι» και είχε πάει περίφημα. Αλλά στάθηκε άτυχος. Τραυματίστηκε, έγινε αλλαγή, έχασε τη θέση του από τον Μαουρίσιο. Παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση και με προοπτική, όμως αυτή τη στιγμή δεν βλέπει να υπάρχει χώρος για εκείνον στην ενδεκάδα. Είναι δανεικός με οψιόν αγοράς και το αν ο Παναθηναϊκός θα τον αποκτήσει θα κριθεί επί της ουσίας στο δεύτερο εξάμηνο της σεζόν.

Σεμπάστιαν Παλάσιος: Ο Αργεντινός το τελευταίο διάστημα ανεβάζει στροφές. Έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση κάτι φυσιολογικό αφού θεωρήθηκε μεταγραφή από το πάνω ράφι για τον Παναθηναϊκό. Και το βάρος που κουβαλούσε ήταν μεγάλο. Αλλά μεγάλο ήταν και το βάρος της κούρασης. Πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος έχει παίξει περισσότερα από 50 παιχνίδια μέσα στο 2021. Ο Γιοβάνοβιτς τον διαχειρίζεται, αλλά πάνω απ’ όλα τον πιστεύει. Και του το δείχνει. Τον τελευταίο μήνα δείχνει καλύτερο πρόσωπο, είναι μέσα στις φάσεις, παίρνει πρωτοβουλίες. Και αρχίζει σιγά – σιγά να δικαιώνει την επιλογή των ανθρώπων της ομάδας.