Ολυμπιακός – Τα συνεταιράκια της επίθεσης και τα λάστιχα στην εθνική οδό

Ίσως να είναι τυχαίο. Ίσως πάλι και όχι. Όπως και να έχει; Τετάρτη-Κυριακή ο Τικίνιο Σοάρες, ο Γιώργος Μασούρας και ο Αγκιμπού Καμαρά στις δύο πρώτες από κοινού συμμετοχές τους στην εντεκάδα γέμισαν τον λογαριασμό με πέντε γκολ και… έξι βαθμούς.

Συγκομιδή που προφανώς δεν περνά απαρατήρητη. Πολλώ δε μάλλον από τον Πέδρο Μαρτίνς που ακόμη μοιράζει τους ρόλους στην ομάδα του.

Δύο γκολ ο Τικίνιο με τον Απόλλωνα και ένα χθες με τον Αστέρα. Γκολ ο Μασούρας με τον Απόλλωνα και ασίστ (Τικίνιο) χθες. Γκολ και ο Αγκιμπού στην Τρίπολη που την Τετάρτη με τον Απόλλωνα ήταν εκείνος που δημιούργησε τη συνθήκη του 1-0: Το ριμπάουντ από ένα δικό του σουτ πήρε ο Μασούρας για να ανοίξει το σκορ κόντρα στην Ελαφρά Ταξιαρχία.

Σε όλα μέσα οι τρεις τους, που έχουν δεδομένα κάτι ταιριαστό παρατηρώντας τη συνεργασία τους. Τρομερή ικανότητα στο παιχνίδι χωρίς την μπάλα. Και κατ επέκταση στο πλασάρισμα τους στην αντίπαλη περιοχή.

Ο Τικίνιο είναι… λεφτά στην τράπεζα σε αυτό το στιλ. Πάρα πολύ κινητικός. Χθες στο 7΄η άμυνα του Αστέρα τον έχασε, και όταν τον βρήκε τον είδε να «εκτελεί» ανενόχλητος από το ύψος της μικρής περιοχής. Η κίνηση του, στην αντίθετη πορεία με τη μπάλα –από τη σέντρα του Καμαρά- ήταν που έκανε τη μισή δουλειά.

Την άλλη μισή την έκανε ο αλτρουισμός του Μασούρα που παρότι σε θέση γκολ, έστρωσε με το κεφάλι στο συμπαίκτη του για να σιγουρέψει το 1-0.

Και από κοντά και ο μικροσκοπικός Αγκιμπού με τα πολλά τρεξίματα και την ατελείωτη ενέργεια. Ένα παιδί 20 χρονών στην πρώτη χρονιά του με ρόλο σε ομάδα υψηλού επιπέδου. Τα αναφέραμε και προ ημερών για χάρη του: Αν μπορεί στο ματς 7 και το ματς 8 της καριέρας του στον Ολυμπιακό να δίνει τόσα πολλά, τι θα μπορεί να κάνει στα ματς με αύξοντα αριθμό 17 και 18;

Ιδανικά η «καλύτερη» εντεκάδα των ερυθρόλευκων ακόμη δεν έχει εμφανιστεί στο χορτάρι. Εκείνη που θα έχει τον Χένρι Ονιεκουρού και τον Ρόνι Λόπες στα άκρα και τον Γιώργο Μασούρα σε ρόλο δεύτερου επιθετικού πίσω από τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί.

«Ιδανικά» όμως δεν υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ματς. Ευκαιρίες. Και αποτελέσματα. Και τα τελευταία φέρουν την υπογραφή μιας τριανδρίας που όσο αποδίδει προφανώς και τόσο θα συνεχίσει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του τεχνικού τιμ. Ειδικά σε περιβάλλον Super League.

Στο μεταξύ ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός την πάτησαν ήδη από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Η ΑΕΚ την περασμένη Κυριακή έκανε την «γκάφα» της σεζόν στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ.

Τους Κρητικούς που στην πρεμιέρα σταμάτησαν (και) τον Άρη στο Βικελίδης.

Στη σούμα: Τέσσερις απώλειες της… Big five σε ισάριθμες αγωνιστικές είναι αυτές. Όλες στην ούγια με την ένδειξη «επαρχία». Σε εκείνη την ειδική διαδρομή της Super League που άπαντες υποτιμούν αλλά που σταθερά παραμένει ένας «ουσιαστικός» δείκτης για την βαθμολογία.

Έξι από τις 14 ομάδες και 12 από τις 26 αγωνιστικές είναι και φέτος το κομμάτι της πίτας που αντιστοιχεί στην «περιφέρεια». Σχεδόν η μισή κανονική διάρκεια. Ο απολογισμός λοιπόν σε αυτό το πεδίο δράσης, προφανώς και θα έχει την σημασία του.

Και για όσους τυχόν έχουν ακόμη απορίες; Ας απευθυνθούν στον Πέδρο Μαρτίνς και τον Ολυμπιακό. Τους δύο φορές στη σειρά πρωταθλητές Ερυθρόλευκους που από χθες είναι ξανά στο νο1 της βαθμολογίας, εκμεταλλευόμενοι την ικανότητα τους στην… εθνική οδό. Τα δύο «διπλά» σε Λαμία και Τρίπολη του έδωσαν τον βηματισμό για αυτό το καλό σερί που ήδη τρέχει…

Στη Λαμία είχε περιπέτεια. Χθες προέκυψε με ασφάλεια (στο πρώτο ματς μετά από καιρό δίχως παθητικό).

MUST READ

Εβάν, το… εξοχικό σου

Τι κάνει ο Ολυμπιακός από τον Γενάρη του ΄20, σχεδόν μια διετία δηλαδή, απέναντι σε αυτές τις ομάδες; Έχει 11 νίκες και 1 ισοπαλία μακριά από την έδρα του (εκείνο το περίφημο 1-1 με τον ΠΑΣ πέρσι τέτοιες ημέρες στους «Ζωσιμάδες»). Και «10 στα 10» εντός. Σε 21 αγωνιστικές «κανονικής διάρκειας» 20 νίκες και 1 ισοπαλία. Κανονική μέθοδος τίτλου σε ένα πρωτάθλημα που αυτή την διετία είχε «τελειώσει» πριν αρχίσουν τα playoffs.