Μπορεί το εμπόδιο του Ιωνικού στην πρεμιέρα να μην ήταν ιδιαίτερα υψηλό, ωστόσο οι δύο σταρ της φετινής ΑΕΚ κατάφεραν να λάμψουν με το... καλημέρα, δημιουργώντας προσδοκίες για κάτι καλό.
Νικηφόρα ξεκίνησε η ΑΕΚ την πορεία της στο φετινό πρωτάθλημα αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Από την επιστροφή της στη Super League μόνο μία φορά δεν κατάφερε να κερδίσει σε πρεμιέρα η Ένωση, όταν ηττήθηκε με 1-2 από την Ξάνθη με τον Μιγκέλ Καρντόσο στον πάγκο. Δεν αποτελεί έκπληξη επίσης καθώς αντίπαλος ήταν ο Ιωνικός, μια ομάδα που επανήλθε στη μεγάλη κατηγορία μετά από 15 χρόνια και ο μόνος κοινός παρονομαστής της από πέρσι είναι ο προπονητής της.
Παρά το 3-0 και την – εν τέλει – άνετη επικράτηση, η εμφάνιση της ΑΕΚ στο διάστημα που και οι δύο ομάδες έπαιζαν με 11 παίκτες δεν ήταν καλή. Τα κενά στην άμυνα ήταν πολλά, η ομάδα της Νίκαιας βρέθηκε ουκ ολίγες φορές σε θέση βολής και από τύχη ουσιαστικά οι «κιτρινόμαυροι» δεν δέχθηκαν κάποιο γκολ στο πρώτο μισάωρο. Γιατί μέχρι εκεί είχαμε ματς. Μετά την αποβολή του Ρομαό, η ιστορία είχε τελειώσει.
Αν κάτι μπορεί να κρατήσει κανείς λοιπόν από το συγκεκριμένο παιχνίδι, αυτό αφορά κυρίως σε ατομικό επίπεδο. Σε στοιχεία που είδε από ποδοσφαιριστές οι οποίοι έδωσαν κάτι ξεχωριστό. Κι αυτοί ήταν κατά κύριο λόγο δύο. Ο Στίβερν Τσούμπερ και ο Νόρντιν Άμραμπατ. Οι δύο – βάσει βιογραφικού – καλύτερες φετινές μεταγραφές της ΑΕΚ, έδειξαν από το ξεκίνημα ότι είναι ικανοί να κάνουν τη διαφορά.
Ο Ελβετός για τον οποίο οι προσδοκίες στην ομάδα είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλον φέτος, μπήκε στην ανάπαυλα του ματς και άλλαξε όλη την εικόνα. Όχι μόνο επειδή πέτυχε το γκολ αλλά για τη συνολική του παρουσία. Μπήκε με θράσος, πήρε προσπάθειες, ήταν κινητικός, έβγαλε και την κάθετη στον Αραούχο που κέρδισε το πέναλτι για το 2-0. Μια τόσο απλή φαινομενικά ενέργεια που τόσο είχε λείψει όμως από την ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια, πλην κάποιων ελάχιστων αναλαμπών από τον Μάνταλο κυρίως.
Από την άλλη υπήρχε και ο Μαροκινός. Από τους λίγους που ξεχώρισαν στο κακό πρώτο ημίχρονο της ΑΕΚ. Ο 34χρονος άσος ήταν σαν τη μύγα μες το γάλα διαψεύδοντας και όσους είχαν τις αμφιβολίες τους λόγω της ηλικίας του. Γρήγορος, δυνατός, ορεξάτος και πάνω από όλα με μεγάλη ποιότητα στις επαφές του με την μπάλα, ο Άμραμπατ έδειξε ικανός να συμπαρασύρει όλη την ομάδα στον ρυθμό του. Ενδεικτική όλων των παραπάνω, η φάση που με προσωπική ενέργεια και σλάλομ κερδίζει την αποβολή του Ρομαό και ουσιαστικά τελειώνει το ματς.
Σαφώς και ο Ιωνικός δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για ασφαλή συμπεράσματα. Τα (πολύ) δύσκολα είναι μπροστά για την ΑΕΚ και εκεί θα πρέπει να δείξει ότι όντως έχει αλλάξει επίπεδο φέτος και είναι ικανή για πορεία πρωταθλητισμού. Κάποια πράγματα ωστόσο δεν χρειάζονται πολύ χρόνο για να φανούν. Και η εμφάνιση των Τσούμπερ και Άμραμπατ δικαιολογημένα σκόρπισε ενθουσιασμό στον κόσμο της ΑΕΚ που ανυπομονεί να τους ξαναδεί.
Οι δυο τους έφεραν ένα πακέτο που έλειψε πάρα πολύ από την ΑΕΚ των προηγούμενων ετών. Εμπειρία, προσωπικότητα και ποιότητα μαζί. Ένα κράμα ικανό να εκτοξεύσει την Ένωση με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα δημιουργηθεί μία ΟΜΑΔΑ που θα βοηθήσει και όλες τις εξαιρετικές μονάδες που έχει φέτος η ΑΕΚ στο ρόστερ της να αναδειχθούν. Αυτό είναι το δύσκολο μετά από ένα καλοκαίρι με 13 προσθήκες και άλλες τόσες αποχωρήσεις. Αυτή είναι και η δουλειά του Βλάνταν Μιλόγεβιτς.