Όταν ξηλώνεις χωρίς να ράβεις

Κατηγορούν πολλοί τους ποδοσφαιριστές που δεν καταφέρνουν να προκριθούν απέναντι σε ομάδες τύπου Βέλεζ ή Αστάνα. Που χάνουν από κάτι… χωριά σαν τους ερασιτέχνες της Μποέμιαν. Που ισοφαρίζουν κατά τύχη στο 94’ κάτι ομάδες σαν τη Ριέκα. Τους κατηγορούν γιατί λέει θα έπρεπε να γνωρίζουν που παίζουν και απέναντι σε τέτοιου είδους αντιπάλους έπρεπε να κάνουν… περίπατο.

Στην πραγματικότητα, όμως, δεν φταίνε εκείνοι. Ο κόσμος είναι λογικό να ζητάει… κεφάλια μετά από κάθε αποτυχία, να βλέπει τους παίκτες σαν υπεύθυνους. Αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που το ζήτημα είναι απλό: «Τόσα μπορούν, τόσα κάνουν». Δεν φταίνε οι παίκτες που κάποιοι τσεπώνουν εκατομμύρια και δεν τα ρίχνουν πίσω στην αγορά προκειμένου να ενισχύσουν τις ομάδες τους με πιο ποιοτικές επιλογές.

Δε φταίνε οι παίκτες που για παράδειγμα ο Ιβάν Σαββίδης έχει βγάλει εκατομμύρια από τις πωλήσεις, αλλά δεν μπορεί να πάρει ούτε τον… Κλάεσον. Και μένα αν μου πουν «Χάρη βάλε σορτσάκι και φανέλα και μπες», θα μπω. Και θα δώσω τα πάντα. Αλλά δεν θα μπορώ να πετύχω συμπαίκτη. Εγώ θα φταίω ή εκείνοι που δεν βρήκαν καλύτερο από μένα;

Ο ΠΑΟΚ εδώ και καιρό λειτουργεί με λογική που το ποδόσφαιρο την «ξερνάει». Γιατί δεν έχει στελέχη που να ξέρουν ποδόσφαιρο; Μπορεί. Γιατί δεν έχει βρει τις κατάλληλες ευκαιρίες στην αγορά; Ίσως. Γιατί οι μεγάλοι παίκτες δεν προτιμούν μια ομάδα ανύπαρκτη ευρωπαϊκά και δευτερότριτη στη χώρα της; Είναι κι αυτό μια πιθανότητα. Ο σημαντικότερος λόγος, όμως, είναι ένας: γιατί δεν βάζει λεφτά. Είναι σαν να θέλει η Παρί Σεν Ζερμέν να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ και να μην πάρει τον Μέσι, αλλά τον Τσούμπα Άκπομ. Δεν θα το κατακτήσει ποτέ.

Σε κάθε μεταγραφική περίοδο στον ΠΑΟΚ κοιτούσαν πως θα πουλήσουν τα πιο φανταχτερά ασημικά που έχουν στη βιτρίνα τους. Προκειμένου να έρθει το χρήμα, που δεν θα έβγαινε ποτέ από τον «κουμπαρά». Σε μια λογική «ξηλώνω συνεχώς, αλλά δεν ράβω». Σε μια λογική που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο – πιθανόν και παγκοσμίως. Μια ομάδα μόνο να γεμίζει τα ταμεία της και να μην κάνει απολύτως τίποτα με αυτά τα χρήματα.

Μεγαλύτερη απόδειξη το φετινό καλοκαίρι. Ας μιλήσουμε με νούμερα. Ο ΠΑΟΚ φέτος το καλοκαίρι έβαλε στα ταμεία του 19,5 εκατομμύρια ευρώ. Ολογράφως: δεκαεννιά εκατομμύρια και πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ. 12 εκατομμύρια από την πώληση του Τζόλη στη Νόριτς και άλλα 7,5 εκατομμύρια από αυτή του Γιαννούλη στην ίδια ομάδα. Πόσα έχει δώσει για την ενίσχυσή του; 350.000 ευρώ στον Αστέρα Τρίπολης για να πάρει τον Τζήμα! Όλοι οι άλλοι που έχουν έρθει είναι ελεύθεροι ή δανεικοί. Ο Τέιλορ ελεύθερος, ο Ολιβέιρα ελεύθερος, ο Κούρτιτς δανεικός. Μια φορά ζητήθηκαν λεφτά για τον Κλάεσον και ήρθε το «ναυάγιο» με τη δικαιολογία πως τελικά η Κράσνονταρ δεν ήθελε να τον δώσει.

Τα ίδια έγιναν και το περσινό καλοκαίρι. Μια καλή σεζόν ο Λημνιός, έφυγε για την Κολωνία αντί 3,3 εκατομμυρίων. Ο Άκπομ πουλήθηκε στην Μίντλεσμπρο για τρία εκατομμύρια. Ο Πέλκας στη Φενέρμπαχτσε για δύο εκατομμύρια. Ένα εκατομμύριο ευρώ για τον δανεισμό του Γιαννούλη στη Νόριτς. Μισό εκατομμύριο για να φύγει ο Μιχόγεβιτς για την Τουρκία. Συνολικά στα ταμεία του ΠΑΟΚ μπήκαν 10,3 εκατομμύρια ευρώ. Και άλλα 19,5 φέτος, φτάνουμε στα 30 εκατομμύρια ευρώ από το καλοκαίρι του 2020 έως το καλοκαίρι του 2021. Θέλετε να πάμε και πιο πίσω; 3,5 εκατομμύρια ο Κουλούρης στην Τουλούζ, 1,5 εκατομμύρια για Χατζηισαϊα, Ενρίκε και Κίτσιου που πήγαν σε ομάδες της Τουρκίας.

Να πάμε και στη σεζόν 2018-19; Δέκα εκατομμυριάκα πούλησε ο ΠΑΟΚ τον Πρίγιοβιτς στην Αλ Ιτιχάντ και έβαλε ακόμα 1,5 εκατομμύριο στα ταμεία του από τις πωλήσεις των Τζάλμα, Σάμπο, Ζάιρο και Λέοβατς. Αν τα προσθέσουμε όλα μαζί; Σε τρία χρόνια ο ΠΑΟΚ έχει βάλει στα ταμεία του 47 εκατομμύρια ευρώ! Πόσα έχει δώσει σε αυτά τα χρόνια για αγορές παικτών; Περίπου δέκα εκατομμύρια. Χοντρικά ο ΠΑΟΚ είναι στο συν… 40 εκατομμύρια ευρώ κλεισμένα σε έναν κουμπαρά εδώ και μια τριετία, που δεν τα αγγίζει.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Δεν επενδύει, δεν αγοράζει, ψωνίζει δανεικούς και ελεύθερους, με αποτέλεσμα να έχει φτάσει σε σημείο να παίζει ευρωπαϊκό παιχνίδι με μέσο όρο ηλικίας τα 31 (!!!) χρόνια! Με τον Κρέσπο και τον Βαρέλα, τον Βιεϊρίνια και τον Σβαμπ, τον Πασχαλάκη και τον Κούρτιτς. Όλοι άνω των 30. Κανείς τους δεν φταίει που δεν μπορούν να κερδίσουν τη Ριέκα και την Μποέμιαν και που χάνουν το πρωτάθλημα με 30 βαθμούς διαφορά. Φταίει το συνεχές ξήλωμα χωρίς καθόλου… ράψιμο.