Η φανέλα του Παναθηναϊκού είναι βαριά

Λίγο πριν απονομή των Όσκαρ, στις 2 Μαρτίου του 2014, ο Παναθηναϊκός πέρασε με το εμφατικό 0-3 από το Φάληρο. Με τον Αναστασίου να δέχεται αντικείμενο και να συνεχίζει κανονικά στον πάγκο για ν’ απολαύσει έστω και μονόφθαλμος τον θρίαμβο.

Πέντε χρόνια αργότερα, πάλι πριν την απονομή των βραβείων, οι πράσινοι έστειλαν τα μηνύματα που ήθελαν. Και πραγματικά ο Μαρίνος Ουζουνίδης και οι μάγκες παίκτες του αξίζουν το Όσκαρ… Ο αντίπαλος προπονητής, αντίθετα, που έχει το όνομα, αλλά χθες δεν είχε τη χάρη, ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τα κόλπα του Ουζουνίδη.

Μπορεί αυτή τη φορά να μην έφυγαν με τη νίκη οι πράσινοι από το Φάληρο. Αλλά το ότι αυτός ο Παναθηναϊκός με το χειρότερο ρόστερ στην ιστορία του, δεν ηττήθηκε φέτος από τον Ολυμπιακό (όσο κακός κι αν είναι κι αυτός), αποτελεί τρανή απόδειξη ότι η φανέλα είναι υπέρβαρη. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο αντίπαλος έχει ενδεχομένως πενταπλάσιο μπάτζετ.

Ο Παναθηναϊκός είναι μάγκας γιατί πήρε μία ισοπαλία αγωνιζόμενος με δέκα παίκτες για μισή και πλέον ώρα. Και την πήρε παίζοντας ποδόσφαιρο. Το ότι το ματς τελείωσε με δέκα τελικές για την κάθε ομάδα και κατοχή 50%-50% τα λέει όλα. Ο Ουζουνίδης πάλι έστησε την ομάδα εκπληκτικά. Ο καθένας είχε τον ρόλο του, όλοι έπαιξαν σαν μία γροθιά, υπήρχαν αλληλοκαλύψεις, καθαρό μυαλό και πίστη. Αποστάσεις στις γραμμές δεν διέκρινες, στα στημένα η ομάδα δεν κινδύνευσε και μοναδικό πρόβλημα ήταν ορισμένες μεγάλες μπάλες στην πλάτη της άμυνας.

Εκεί που έδωσε ρέστα, όμως, ο Ουζουνίδης ήταν μετά το 1-0. Δεν θόλωσε στιγμή. Παρέμεινε ψύχραιμος κι έκανε ματ. Έφερε τον Λουντ στον άξονα, ο οποίος απελευθερώθηκε, ενώ αριστερά ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Πήγε τον Μουνιέ αριστερά κι αυτός με την εμπειρία και την ποιότητά του έδωσε επιθετικά την πνοή που χρειαζόταν η ομάδα. Δικαιώθηκε επίσης και για την επιλογή του να ξεκινήσει τον Άλτμαν, αντί του Γάλλου, αφού ο Ισραηλινός έκανε σούπερ ματς και στο τέλος στάθηκε άτυχος.

Όπως σωστή αποδείχθηκε και η απόφασή του να πάει τον Κουρμπέλη στα μετόπισθεν. Ο αρχηγός με την ταχύτητά του είχε φοβερές επεμβάσεις και κυρίως λειτουργούσε αποφασιστικά, αλλά και ψύχραιμα όποτε χρειάστηκε. Τρομερό ματς έκανε κι ο Τζανδάρης, ειδικά μετά το 25’, ενώ φοβερός ήταν και ο Κουλιμπαλί. Ο Αφρικανός τα έκανε όλα τέλεια εκτός από την τελική πάσα.

Σε κάθε περίπτωση παίκτες και Ουζουνίδης έδειξαν ότι η φανέλα του Παναθηναϊκού είναι υπέρβαρη. Κι έστειλαν το μήνυμα που ήθελαν. Στη νυν διοίκηση ότι άξιζαν περισσότερο σεβασμό στη διάρκεια της σεζόν. Κι όχι μόνο αυτοί, αλλά και η ίδια η ομάδα. Όπως έστειλαν μήνυμα και σε όποιον θέλει να ενδιαφερθεί για τον σύλλογο ή ενδιαφέρεται ήδη. Απ’ αυτή τη γωνιά επισημάναμε και κάτι ακόμα πριν λίγες μέρες για τον Ουζουνίδη. Ο κόσμος τον λατρεύει. Μετά το ντέρμπι ακόμα περισσότερο.

Γράψαμε, λοιπόν: «Ας υποθέσουμε ότι ο Ουζουνίδης παίρνει τη σπουδαία νίκη την ερχόμενη Κυριακή. Η δημοφιλία του θα πιάσει ουρανό. Ποιος νέος μεγαλομέτοχος θα του πει «ευχαριστούμε Μαρίνο έως εδώ»; Οκ, δεν νίκησε, αλλά η μαγκιά που έβγαλε η ομάδα, η πίστη, η ψυχραιμία που είχε ο ίδιος και το κοουτσάρισμα που έκανε, είναι για να ανανεώνεις το συμβόλαιό του για αρκετά χρόνια. Αλλά αυτή η διοίκηση δεν μπορεί να του παρέχει τίποτα. Ο επόμενος αντίθετα, θα πρέπει να σκεφτεί καλά πριν αποφασίσει να μην τον κρατήσει.

ΥΓ.: Η αυτοθυσία του Άλτμαν (έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στο «τριφύλλι») στις καθυστερήσεις που οδήγησε στον άσχημο τραυματισμό του, φανερώνει πόσο ήθελαν όλοι, Έλληνες και ξένοι ένα αποτέλεσμα. Κι ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι όλοι οι συμπαίκτες του και τα μέλη της ομάδας με τη λήξη βρέθηκαν κοντά του. Το είπε κι ο Ουζουνίδης. «Το καλό είναι ότι όσοι απέμειναν είναι 100% πνευματικά και σωματικά αφοσιωμένοι στον Παναθηναϊκό». Και φάνηκε ότι είναι μία οικογένεια.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

ΥΓ1.: Ο Κουρμπέλης χωρίς ρυθμό έπειτα από τον τραυματισμό του έκανε εκπληκτικό ματς. Ο Τζανδάρης ήταν μία επιλογή χαμηλού οικονομικού ρίσκου κι έχει βγει. Οι Ινσούα, Γιόχανσον, με τις όποιες αδυναμίες είναι αξιοπρεπείς. Ο Κουλιμπαλί έκανε φοβερό ματς. Παίκτες υπάρχουν, δεν είναι όλοι για να φεύγουν… Σαφώς και χρειάζεται τεράστιες ενέσεις ποιότητας η ομάδα. Μετά το χρήμα, όμως, πιο πολύ έχει ανάγκη από ηγέτη στη διοίκηση, που να νιώθει από Παναθηναϊκό.