Μαρτίνς: «Θέλω ευρωπαϊκό με τον Ολυμπιακό, ο Μαρινάκης έχει πάθος για την ομάδα, μας προσφέρει τα πάντα»

Μεγάλη συνέντευξη στο συνδρομητικό κανάλι παραχώρησε ο Πέδρο Μαρτίνς.

Ο Πορτογάλος προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, την πορεία του στο μεγάλο λιμάνι και την βελτίωση που έχουν επιδείξει οι Ερυθρόλευκοι τα τελευταία χρόνια, ενώ τόνισε ότι άπαντες στον πειραϊκό σύλλογο έχουν ως όνειρό τους ένα ευρωπαϊκό τρόπο.

Φυσικά, αναφέρθηκε και στον Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον Ιβηρα τεχνικό να υποκλίνεται στον ισχυρό άνδρα της «ερυθρόλευκης» ΠΑΕ, τονίζοντας ότι έχει πάθος με την ομάδα και τους προσφέρει τα πάντα.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στη NOVA:

Για τον Ολυμπιακό του 2018: «Οταν έφτασα εδώ έκανα μεγάλα όνειρα. Ονειρευόμουν να κατακτήσω τίτλους με τον Ολυμπιακό. Ονειρευόμουν ότι θα γινόμουν μέλος αυτής της μεγάλης οικογένειας. Κι επιπλέον πίστευα μέσα μου ότι θα καταφέρναμε να φτάσουμε ψηλά. Οχι, δεν κερδίσαμε τον τίτλο, αλλά κάναμε σημαντικά βήματα για να απολαύσουμε τώρα τα αποτελέσματα.

Είχα την έννοια, όπως και όλοι, ο πρόεδρος, η διοίκηση πώς θα φτιάξουμε μια καινούργια ομάδα. Τι θα κάνουμε για να φτιάξουμε μια ομάδα εντελώς καινούργια; Είχα την αποδοχή των οπαδών μας, πράγμα που έχει ζωτική σημασία. Μπορέσαμε να βελτιώσουμε το παιχνίδι μας, να εξελιχθούμε και να βελτιώσουμε την εικόνα των παικτών και του Ολυμπιακού. Προφανώς δεν κερδίσαμε τίτλο. Αντιμετωπίσαμε μια ιδιαίτερα περίσταση.

Μην ξεχνάμε πως ο ΠΑΟΚ διέγραψε εξαιρετική πορεία. Υπό κανονικές συνθήκες ο Ολυμπιακός θα ήταν και πάλι πρωταθλητής. Εκείνη τη χρονιά δε νικήσαμε, αλλά είχαμε περισσότερους βαθμούς από ό,τι την προηγούμενη χρονιά. Είχαμε εννιά βαθμούς παραπάνω από τη χρονιά που ήμασταν πρωταθλητές. Και αυτό, φυσικά, είναι πολύ καλό. Επίσης, σε αυτά τα τρία χρόνια, ήταν θεμελιώδες για μένα, να ξαναδοθεί στον Ολυμπιακό μια ευρωπαϊκή εικόνα.

Μια εικόνα δυνατή, ένα μήνυμα ισχυρό για την Ευρώπη. Και αυτό το πετύχαμε. Πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή ανακτήσαμε το κύρος του Ολυμπιακού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν κερδίσαμε τίτλο, αλλά δημιουργήσαμε πολλά. Ηταν πολύ δύσκολο και απαιτήθηκε σκληρή δουλειά. Καταρτίστηκε ένα καλό πλάνο, σχηματίστηκε νέα ταυτότητα.

Υπήρχε η ανάγκη να ανασυσταθούμε εκ βάθρων. Και αυτό ακριβώς κάναμε. Εγινε πολύ σωστή δουλειά και η ανταμοιβή ήταν αυτή η ακολουθία αποτελεσμάτων που βλέπουμε. Το πλάνο εφαρμόστηκε πολύ σωστά και με μεγάλη ακρίβεια. Δεν παρεκκλίναμε ούτε χιλιοστό από το σχέδιό μας. Προφανώς έγιναν βελτιώσεις στην πορεία, αλλά παρόλα αυτά μείναμε πιστοί στο όραμά μας για την ομάδα».

Για το αν θα άλλαζε τον τρόπο που οδήγησε τον Ολυμπιακό σε κάποιο ματς: «Προφανώς υπάρχουν στιγμές που έκανα λάθος. Στιγμές που, αφού ανέλυσα όσα συνέβησαν στο παιχνίδι, θα ήθελα να γυρίσω πίσω και να αλλάξω διάφορα. Είναι φυσιολογικό. Πάνω από όλα πιστεύω ότι στις πιο δύσκολες στιγμές και στις πιο αποτυχημένες σεζόν, πάντα κάτι θα μάθω. Δε θα γυρνούσα πίσω. Γιατί δεν μπορώ.

Θα ήταν λαϊκισμός εκ μέρους μου. Είμαι ρεαλιστής. Εχω όμως συναίσθηση ότι έχω κάνει λάθος και ότι θα βελτιωθώ στη συνέχεια. Είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης σε τέτοιες περιστάσεις. Θέλω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και να οδηγώ μπροστά την ομάδα. Μερικές φορές το παιχνίδι είναι δύσκολο. Συμβαίνει και αυτό».

Για το αν βλέπει τον εαυτό του στον πάγκο μιας εθνικής ομάδας ή και στην Εθνική Ελλάδας: «Οσον αφορά στις Εθνικές, για να είμαι ειλικρινής, δε με βλέπω σε τέτοιο ρόλο. Θα μου άρεσε ίσως να το κάνω, αλλά δε βιάζομαι. Ακόμα δεν έχει κλείσει ο κύκλος μου σε συλλόγους. Επιπλέον πιστεύω ότι οι Εθνικές λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα θα χρειαζόταν ένα είδος εξέλιξης σε όλα τα επίπεδα. Η δομή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, είναι πιο ανταγωνιστική και φυσικά, υψηλότερης ποιότητας. Απόλυτα ειλικρινά, όμως, εγώ προσωπικά αυτή τη στιγμή ή στο εγγύς μέλλον δε με βλέπω να εργάζομαι σε εθνική, γιατί δεν αποζητώ αυτό. Γιατί μου αρέσουν πολύ τα πρότζεκτ των συλλόγων που μας επιτρέπουν να αναπτυσσόμαστε αλλά απαιτούν χρόνο. Και οι εθνικές απαιτούν χρόνο, αλλά με άλλη δομή. Οπότε ακόμα δε με βλέπω σε Εθνική υπό αυτή την έννοια».

Για τα θετικά και αρνητικά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών: «Δε θέλω να μιλήσω άσχημα για κανέναν, είναι όλοι επαγγελματίες. Αυτό που έχω παρατηρήσει από τη στιγμή της ωρίμανσής τους, από την αρχή της εκπαίδευσής τους, πιστεύω ότι χρειάζεται λίγη παραπάνω ανάπτυξη σε ό,τι αφορά τον επαγγελματισμό σε αυτό το επίπεδο. Αυτό έχω παρατηρήσει. Πρόκειται για ένα πρόβλημα πολιτιστικό, κατά τη γνώμη μου, σε σχέση με όλα αυτά.

Από τους δικούς μου επαγγελματίες, σπουδαίους ‘Ελληνες επαγγελματίες με πελώριες δυνατότητες. Ενα θετικό χαρακτηριστικό είναι το ότι οι ‘Ελληνες έχουν ταλέντο. Βλέπουμε πολλούς Ελληνες ποδοσφαιριστές «του δρόμου». Παίζουν «ποδόσφαιρο του δρόμου», αλλά τώρα πρέπει να μεταφέρουν αυτό το δικό τους παιχνίδι σε ένα επίπεδο και μια ποιότητα ανώτερη, ώστε τελικά να γίνουν ανταγωνιστικοί στον ευρύτερο χώρο.

Υπό αυτή την έννοια έχουμε πολλούς ποιοτικούς ‘Ελληνες παίκτες που όμως φτάνουν σε διοργανώσεις χωρίς πλήρη συναίσθηση του μεγέθους του παιχνιδιού. Δυσκολεύονται να κάνουν αυτό το επιπλέον βήμα ποιότητας όσον αφορά θέματα τακτικής ή ακόμα και θέματα συγκέντρωσης. Παρατηρώ ότι σ’ αυτό τον τομέα χρειάζεται προσπάθεια. Επιμένω όμως, το ελληνικό ποδόσφαιρο διαθέτει καλούς παίκτες.

Πολύ καλούς παίκτες. Και λυπάμαι για το γεγονός ότι οι ελληνικές ακαδημίες, αλλά και η ομοσπονδία δε λειτουργούν με τρόπο που να εκμεταλλεύονται τα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Για το αν μπορεί ο Ολυμπιακός να κυνηγήσει ευρωπαϊκό τίτλο ενώ κατακτά με τόσο μεγάλη διαφορά το ελληνικό πρωτάθλημα: «Ηταν πραγματικά φανταστικό αυτό που πέτυχαν τα κορίτσια του πόλο. Εκπληκτικό. Θα είναι ευγνώμονες, γιατί δεν είναι εύκολο. Φυσικά δεν είμαι ειδικός στο πόλο, νιώθω όμως ότι ήταν κάτι εξαιρετικό. Για κανέναν δεν είναι εύκολο να κερδίσει διεθνή τίτλο. Εμείς κατέχουμε ηγετική θέση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Αυτό δεν είναι αρκετό για να κερδίσουμε ευρωπαϊκό τίτλο. Εχουμε συναίσθηση ότι δεν είναι εύκολο.Υπάρχουν σπουδαίες ομάδες με διεκδικήσεις.

Με προϋπολογισμούς που περνούν σε άλλες διαστάσεις. Στο ποδόσφαιρο όμως όλα είναι δυνατά. Η Ελλάδα έγινε πρωταθλήτρια. Κανείς δεν περίμενε το 2004 ότι η Ελλάδα θα έπαιρνε το πρωτάθλημα. Πριν από μερικά χρόνια το ίδιο έγινε με τη Δανία. Πήρε το πρωτάθλημα εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Τα περισσότερα χρόνια τα πράγματα είναι δεδομένα. Για την κορυφή, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι χρειαζόμαστε αυτό το κάτι.

Κάτι ακόμα που θα μας εξελίξει, που θα μας δώσει την ποιότητα που ζητούμε. Το καταλαβαίνουμε αυτό. Θα κάνουμε το παν για να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί στην επόμενη σεζόν. Δεν ήμαστε μεταξύ των φαβορί, είναι σίγουρο. Δεν μπορούν να μας κατηγορήσουν γι’ αυτό, ούτε εγώ θα το κάνω. Θα ήθελα να κερδίσω με τον Ολυμπιακό τρόπαιο σε ευρωπαϊκό τελικό. Αλλά το να γίνει αυτό η απόλυτη προτεραιότητά μας ή ο μοναδικός στόχος μας δεν είναι δυνατόν, γιατί θα ήταν σαν να εξαπατώ και τη διοίκηση, αλλά και τους οπαδούς. Θα εξαπατούσα τους ίδιους μου τους παίκτες και τον εαυτό μου.

Οταν η δική μας ποιότητα βρίσκεται σ’ αυτό το επίπεδο αλλά ανταγωνίζεσαι με αυτό το επίπεδο, δεν μπορείς να μιλάς έτσι. Ονειρα φυσικά έχουμε. Πιστεύω ότι τρία χρόνια μετά είμαστε πιο κοντά σ’ αυτό το επίπεδο από ό,τι τρία χρόνια πριν. Και συνεχίζουμε. Είναι το όνειρό μας και ελπίζουμε να το πετύχουμε και να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Τέλος, είναι θέμα νοοτροπίας ευρωπαϊκής. Η νοοτροπία είναι πλέον ότι παίζουμε με οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο σε οποιοδήποτε μέρος για να κερδίσουμε.

Σε έναν αγώνα, θυμάμαι, δεν γινόταν να αλλάξουμε το αποτέλεσμα γιατί ήταν καλύτεροι από εμάς. Παίζαμε με την Μπάγερν στο Μόναχο, καμία σχέση με το «Καραϊσκάκης». Και με τη Μάντσεστερ Σίτι. Εκείνη την εποχή όλα τα παιχνίδια συζητούνταν και αμφισβητούνταν πολύ. Εμείς είχαμε συνειδητοποιήσει ότι στην ουσία τα βάζαμε με γίγαντες. Δε φτάνουμε ακόμα αυτό το μέγεθος, μα φιλοδοξούμε πάντα για το καλύτερο».

Το πόσο τον άλλαξε ο Ολυμπιακός και πόσο άλλαξε εκείνος τον σύλλογο: «Δεν είναι κάτι εύκολο. Ένα πράγμα που σίγουρα άλλαξε είναι το παιχνίδι. Η φιλοσοφία του παιχνιδιού. Το προφίλ των παικτών του Ολυμπιακού αυτή τη στιγμή.

Το προφίλ που αποζητούμε γενικά για το ρόστερ μας έχει αλλάξει. Η γενική φιλοσοφία πιστεύω ότι έχει μεταβληθεί. Τα υπόλοιπα όπως η οργάνωση η ομάδα τα διέθετε ήδη. Διέθετε ήδη όλα τα απαραίτητα στοιχεία για εξέλιξη. Διέθετε επαγγελματίες παίκτες που συνεχίζουν να παίζουν σήμερα.

Απλά δουλεύουν διαφορετικά, γιατί έχω κι εγώ διαφορετικό τρόπο δουλειάς. Νομίζω ότι πάνω από όλα αυτό που άλλαξε ήταν ότι αυξήθηκαν οι απαιτήσεις αλλά για όλους.Αυτό πιστεύω ότι άλλαξε λόγω του γεγονότος ότι μου αρέσει η αυστηρότητα και το να ακολουθούν όλοι τον στόχο».

Τι θα έλεγε στον Μαρτίνς όταν πρωτοερχόταν στην Ελλάδα: «Στον Πέδρο; Με βάση όσα κάναμε και γνωρίζοντας όσα γνωρίζω πια, θα έλεγα στον Πέδρο σήμερα: «Είσαι καλά, είσαι στο σωστό δρόμο και συνέχισε έτσι, συνέχισε με το πάθος που έχεις δείξει μέχρι τώρα για την ομάδα».’Ισως, εκ των υστέρων να του έλεγα να χαμογελάει λίγο περισσότερο. Ο αληθινός Πέδρο, όμως παρόλο που λένε ότι είμαι μονίμως αγέλαστος στην πραγματικότητα χαμογελάω διαρκώς στην καθημερινότητά μου. Άλλη εικόνα έχω στον Τύπο. Δεν είναι εύκολο».

Τις τοποθετήσεις του Χιμένεθ για εκείνον: «Κατ’ αρχήν είναι γενναίο εκ μέρους του Μανόλο δεδομένης της αντιπαλότητάς μας. Τον ευχαριστώ γι’ αυτά τα τόσο κολακευτικά λόγια. Απαιτείται θάρρος για να μιλήσει τόσο ανοιχτά για αντίπαλο.

Πραγματικά δεν περίμενα σήμερα να ακούσω τέτοια καθαρά λόγια. Δεν είναι εύκολο να μιλήσει έτσι. Νιώθω ευγνωμοσύνη ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Αυτά τα λόγια και αυτά τα μηνύματα θα κάνουν τη διαφορά στο μέλλον».

Τη συγκίνησή του για την έκπληξη της οικογένειάς του: «Είναι πολύ δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Όταν κατακτήσαμε και όταν ήμασταν σε μία θέση σαν αυτή στην οποία βρίσκεται ο Ολυμπιακός αναγκαστικά ορισμένα πράγματα μένουν στην άκρη. Τα τρία χρόνια που έχω ζήσει στον Ολυμπιακό έχω περάσει ελάχιστο χρόνο με την οικογένειά μου. Καταλαβαίνω ότι η απουσία μου είναι αισθητή. Το νιώθω κι εγώ. Είναι η οικογένειά μου. Μου έχουν χαρίσει στιγμές ευτυχίας, απόλαυσης. Δεν είμαι δίπλα στους δικούς μου ως πατέρας ή ως σύζυγος. Η Λίνα είναι αυτή που φρόντισε τα παιδιά μας να είναι υπέροχα.

Τα παιδιά μου όμως… Είναι πάντα τα παιδιά μου. Είναι καταπληκτικά. Δεν είναι όμως εύκολο. Η μητέρα μου είναι η μητέρα μου. Πολεμίστρια. Μου δίδαξε πολλά. Στις δύσκολες στιγμές όταν πέθανε ο πατέρας μου κι ένα χρόνο μετά ο αδερφός μου εκείνη επέδειξε μοναδική δύναμη.

Ήταν αδιανόητο. Ειλικρινά, διαθέτει αστείρευτη δύναμη.Νομίζω πως πολλά από όσα μεταδίδω σε ό,τι αφορά την έμπνευση για τη δουλειά ξεκινούν από τη μητέρα μου. Μπράβο σας όμως. Δεν περίμενα με τίποτα την οικογένειά μου. Δεν υποψιάστηκα καν ότι κάτι ετοιμαζόταν. Συνήθως κάτι μου κινεί υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτή τη φορά όμως μιλήσατε με όλους και δεν τους ξέφυγε τίποτα. Ό,τι συμβουλές έλαβα τις έδωσα και στα παιδιά μου. Η Λίνα, όπως είπα και πριν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Γιατί δε βλέπω τα παιδιά μου όσο άλλοι.

Για πολύ καιρό λείπω. Ως προπονητής, πέρα από το να αφήσω πίσω μου ρεκόρ, και πέρα από τα παιχνίδια, θα ήθελα περισσότερο να με θυμούνται ως έναν προπονητής που έκανε τη διαφορά συνολικά. Το ίδιο επιθυμώ και για τα παιδιά μου. Θέλω τα παιδιά μου να βοηθούν τους άλλους ανθρώπους. Να προσφέρουν στους άλλους. Να μην περιμένουν μόνο το τι θα τους δώσουν οι άλλοι.

Και αυτό κάνει τη διαφορά.Το θέμα είναι τι είδους παιδιά θα αφήσουμε στον κόσμο.Τι είδους μηνύματα θα αφήσω ως προπονητής στους παίκτες μου; Για παράδειγμα, ο Μανόλο παρόλο που είναι αντίπαλος και ξέρει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και παρόλο που ξέρει ότι μπορεί να δεχτεί σφοδρότατη κριτική από πολύ κόσμο επέδειξε το θάρρος που ανέφερα πριν. Αυτό κάνει τη διαφορά. Γι’ αυτό αγωνίζομαι.Πάνω από οποιονδήποτε τίτλο είναι το τι αφήνουμε στον κόσμο γενικά».

Τον Βαγγέλη Μαρινάκη: «Μου προσφέρει τα πάντα. Δεν μου λείπει τίποτα. Τηρούνται όλοι οι όροι. Ο πρόεδρος έχει πάθος για την ομάδα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά. Έχουμε πολύ καλή σχέση Μία σχέση προέδρου / προπονητή. Δουλεύουμε πολύ και σκληρά. Βλέπει τον Ολυμπιακό όπως είναι και προσφέρει όλα τα απαραίτητα ώστε αργότερα να απαιτήσει κάτι. Νιώθει μεγάλο πάθος για τον Ολυμπιακό».